Dit is de titel van een boek dat besproken werd op de radio. Omdat onze eenjarige kleindochter Anna met haar ouders in Kampen woont, de regio waar dit boek over gaat, trok dit direct mijn aandacht. Toen ik het boek kreeg las ik op de binnenflap dat er twee eerdere boeken zijn geschreven over dit onderwerp en dat deze zelfs als tv-serie zijn uitgezonden.

 

Ik besloot om de documentaire Eens ging de zee hier tekeer te gaan zien alvorens het boek Het eiland van Anna te lezen. Dat was een goed idee, want daardoor begon het verhaal van Anna direct voor mij te leven.

Wat mij opviel bij het zien van deze overigens prachtige documentaire is dat er met geen woord wordt gerept over het geloofsleven van de mensen rondom het IJsselmeer. Terwijl het geloof toch een grote rol speelde en nog speelt in de desbetreffende plaatsen.

 

Overal in de Bijbel is het zaak om bij namen goed op te letten. Maar in het boek Ruth is dat des te meer het geval. In dit Bijbelboek hebben praktisch alle namen een bijzondere betekenis. Deze betekenissen versterken de boodschap van het verhaal. Zo zien we dat Ruth (trouw) en Boaz, (krachtig) voor elkaar bestemd zijn.

De Bijbel lezen met het oog op Israël

Israël is na 7 oktober 2023 dagelijks in het nieuws. Ook in de kerk, in onze gebeden en regelmatig in preken gaat over Israël. In dit dagboek schrijven verschillende auteurs (predikanten en theologen met een liefde voor Israël) een jaar-dagboek met Israël als insteek. Je leest iedere dag een gedeelte uit het Oude of Nieuwe Testament en vervolgens een overdenking, met aandacht voor de positie van het volk Israël. Iedere dag staat er een leesvraag en een verdiepingsvraag bij om nog wat dieper op het Schriftgedeelte door te denken. Een goed leesbaar en verrijkend dagboek.  

In het Bijbelboek Exodus staat het leven en de dienst van Mozes beschreven.

Dat bijzondere leven begon bij een biezenmandje, zou je kunnen zeggen.

 

Daar haak ik even bij aan. Bij de heldin in dat bijzondere verhaal, bij Jochebed, de moeder van Mozes.

‘… gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren’ (1)

 

Hoe vaak moeten we diegene die ons heeft benadeeld vergeven? Maakt de grootte van het kwaad dan ook nog uit? Moet de dader eerst berouw tonen voordat hem vergeving kan worden geschonken? Is het mogelijk iemand zijn schuld kwijt te schelden voor het leed dat hij anderen heeft aangedaan? In een drietal artikelen komen deze en aanverwante vragen aan de orde.

 

Op 13 mei 1981 pleegde Mehmet Ali Ağca een aanslag op paus Johannes Paulus II. Ağca werd veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf. In 1983 bezocht de paus hem in de gevangenis, sprak met hem onder vier ogen en schonk vergeving. Daarna bleef hij met zijn familie contact houden. In het jaar 2000 deed hij een verzoek tot vrijlating.

 

Commentaar

  • Horrorgezinnen 2024-08-31 08:28:17

    Wat een pijnlijke vertoning op de onlangs gehouden democratische conventie in Chicago. Niet ver...

  • De kerk met reces? 2024-08-16 14:24:12

    Daags na mijn verjaardag in juni zijn mijn man en ik er tussenuit gepiept. Eigenlijk hebben we te...

  • Zingen in de eredienst (2) 2024-07-25 18:25:50

    Vorig jaar schreef ik over het zingen van psalmen en liederen in de eredienst. Iemand sprak me...

  • Verslavingen 2024-07-12 17:57:04

    Ruim een op de vijftien jongeren gokt weleens online, zo blijkt uit een onderzoek van het...