Waarom aandacht besteden aan een monnik en mystieke schrijver uit de Middeleeuwen? Omdat hij staat voor een spiritualiteit die in zijn dagen grote invloed uitoefende en waarvoor ook nu nog belangstelling bestaat, gezien de vertalingen die er van zijn werk verschijnen. Maar ook om van hem te leren dat het van belang is te weten waarop die spiritualiteit gebaseerd is en wat ze inhoudt.

Bernard van Clairvaux (1090-1153) kwam ter wereld in een turbulente tijd. De tweede helft van de Middeleeuwen werd gekenmerkt door grote maatschappelijke veranderingen: een sterk groeiende bevolking, economische vooruitgang en verstedelijking. De eerste universiteiten werden gesticht en het gezag van koning en keizer was onbetwist. Tegen die achtergrond ontstond met name in de kloosters behoefte aan geestelijke vernieuwing. Ook leefde daar kritiek op de rol van de kerk en op de theologie van die dagen. Er ontstonden nieuwe kloosterordes, die de nadruk legden op afzondering, soberheid en boetedoening. Deze periode tussen ongeveer 1100 en 1400 noemen we in de kerkgeschiedenis de mystiek. Daarbij horen de namen van bekende en minder bekende schrijvers (zowel mannen als vrouwen) als Jan van Ruusbroec, Hildegard van Bingen, Franciscus van Assissi, Bonaventura en Johannes Tauler. De meesten woonden in Frankrijk of Duitsland.

Augustinus (354-430) blijft verrassen. Steeds kom je bij hem gedachten en mooie uitspraken tegen die blijven haken. Bij DAMON zijn al diverse bundels met vertaalde preken uitgekomen. Een nieuwe bundel bevat 22 preken over verschillende onderwerpen.

Een van deze preken gaat over barmhartigheid. Wat dat is? 'Niets anders dan de pijn van een ander in je hart.' 'Als we houden van God en van onze naaste, doen we dit alles niet zonder hun pijn te voelen in ons hart.' Andere preken gaan bijvoorbeeld over liefde jegens vijanden, eensgezindheid, standvastigheid en hebzucht. De bundel eindigt met een bewogen toespraak naar aanleiding van het sterven van een jonge collega: 'In onze zwakheid kunnen wij niet anders dan bedroefd zijn, in onze hoop moeten wij troost vinden.' En wil je weten of iemand kort of lang heeft geleefd, let dan op zijn daden in plaats van op zijn jaren. Uit al deze preken spreekt bewogenheid: 'Laat uw luisterend oor mij tot troost zijn, zodat mijn verdriet niet tegen u getuigt.'

Aanvankelijk zou de generale synode in de week van 29 september tot en met 2 oktober vergaderen. Vanwege maatregelen tegen de verdere verspreiding van het coronavirus, kwam de synode alleen op dinsdag 29 september bijeen. Nu het tweede (en laatste) deel van een persoonlijke impressie van deze dag.

Vervolgens gaan we over tot besluitvorming over de bestuursstructuur van de TUA. In het algemeen gaat het hier om verdere uitwerking van door eerdere synoden genomen besluiten. Eerder deze synode is al vastgesteld dat helderheid geboden is, waarbij van alle gremia de taak en verantwoordelijkheid duidelijk is. Hoe zorgen we ervoor dat de TUA voldoet aan de van overheidswege gestelde eisen, en dat ook de binding met onze kerken gewaarborgd blijft? Bekrachtigd wordt dat het college van bestuur verantwoordelijk is voor het beleid en het curatorium namens de kerken toezicht houdt.

In de veertiende eeuw heerste er een pestepidemie.

Wereldwijd vielen er heel veel slachtoffers.

Een van de maatregelen die bijvoorbeeld de Italiaanse 

overheid toen nam was het instellen van een maatregel

met de naam Quaranta giorni.

Vertaald betekent dat: veertig dagen.