Duurzaam geproduceerd voedsel, daar kan niemand tegen zijn. Maar gaat dat niet ten koste van de voedselzekerheid? Over How to feed nine billion people (Hoe negen miljard mensen voeden) is heel wat te vinden op internet. Een groeiende wereldbevolking vraagt om steeds meer voedsel.

Hoe zeker is het dat de groei in aantal mensen gelijke tred houdt met de groei van de voedselproductie? Hoe duurzaam is het voedsel dat is geproduceerd? Waar wordt het geproduceerd en waar wordt het opgegeten? Van ‘boer tot bord’ is een duurzaamheidsuitdaging als daar veel transport en veel bewerking voor nodig is.

Richteren eindigt met vijf hoofdstukken vol vreemde, zelfs weerzinwekkende verhalen. De vraag was: wat kun je daarmee? In het eerste artikel zijn we daarvoor eerst als het ware boven dit bijbelboek gaan hangen: Richteren is een profetisch boek. Zo kijken we nu ook naar de laatste hoofdstukken, die ik eerder aanduidde als coda (afgeleid van cauda, staart). Als een componist voor zo’n slotdeel kiest, komen daarin meestal thema’s terug uit eerdere delen van zijn werk.

Van het leven van Gregorius van Nazianze weten we veel, omdat hij een biografie van zijn eigen leven schreef. Het leven van iedere kerkvader verloopt op een unieke manier. Toch weten we heel vaak niet waarom kerkvaders bepaalde beslissingen namen. En als we het wel weten is het vaak onbekend hoe ze zich daaronder voelden of hoe ze daaronder gestemd waren.

Bij Gregorius van Nazianze weten we dat wel. Hij schreef een uitvoerig verslag van zijn eigen leven. Dit had echter ook een diepere laag. Hij wilde zich daarin namelijk verantwoorden over de beslissingen die hij in zijn leven genomen had en ook uitleggen waarom hij bepaalde taken wel op zich genomen had en andere weer niet. Voor velen in zijn tijd zal dit misschien niet duidelijk zijn geweest. Maar Gregorius wilde in zijn autobiografie uitleggen dat hij nooit lichtvaardig te werk is gegaan en steeds het Koninkrijk van God voor ogen hield, ook in alle beslissingen die hij nam.

Op 1 oktober jl. kwam de classis Groningen bijeen voor haar najaarsvergadering. De vergadering vond plaats in Ulrum, bakermat van de kerken van de Afscheiding. Aan het begin van de vergadering las ds. A. Veuger, de preses van de raad van de roepende gemeente, Psalm 127: ‘Als de Heere het huis niet bouwt, tevergeefs zwoegen zijn bouwers eraan.’ Beide zijn nodig: bidden en werken. In afhankelijkheid van de Levensbron mogen we dan zegen verwachten.