We dromen er allemaal regelmatig van. Dat we erbij waren toen Jezus op aarde was, dat we Hem hoorden en zagen, misschien wel konden aanraken. Maar we leven nu, tweeduizend jaar later, we spreken een andere taal en leven in een compleet andere cultuur. Kunnen we Hem nu nog wel verstaan? Dat is niet vanzelfsprekend. Regelmatig betreur ik het dat ik geen Hebreeuws heb kunnen leren en geen studie heb kunnen maken van het oude Israël. Maar ook voor leken is er nog hoop. Je kunt bijvoorbeeld de boeken lezen van de Amerikaanse schrijfster Lois Tverberg. Juni dit jaar verscheen de Nederlandse vertaling van haar vierde boek: De Bijbel lezen met rabbi Jezus. Het is een aparte vreugde als je een boek leest dat je telkens naar de Bijbel laat grijpen. En dat je dichter bij de betekenis van de bijbelwoorden brengt. Dat doen de boeken van Lois Tverberg. Ze is een schrijfster die haar lezers wil dienen. Ze wil vertaalster zijn. Niet alleen van Hebreeuws naar Nederlands, maar vooral 

Sommige wetenschappers doen onderzoek naar een 'aanzienlijke verlenging van het leven' (AVL). Zij beschouwen veroudering als een ziekte, die behandelbaar is, en gaan nog wat verder dan adviezen geven over een gezonde levensstijl. Met medicijnen en therapieën zouden mensen uiteindelijk honderdvijftig jaar kunnen worden.

We kunnen door onze levensstijl invloed uitoefenen op het tempo van lichamelijke veroudering. Een bourgondische of sobere levensstijl maakt verschil. Maar uiteindelijk hebben we ons levenseinde niet in eigen hand. Niemand kan – zo zei Jezus – door bezorgd te zijn een el aan zijn levenslengte toevoegen.

Omdat dit niet mogelijk is, zal een christen daarvan afzien. Hij zal niet proberen toch nog een aanzienlijk aantal jaren aan zijn levenslengte toe te voegen. Hij kent zijn grens. Deze grens ligt in eerbied voor zijn Koning. God beslist over het levenseinde van de zijnen.

Op dinsdagmiddag 2 oktober vergaderde de classis Groningen in de Maranathakerk te Groningen. Namens de roepende kerk van Winschoten opende ds. G. Huisman de vergadering. Ds. A.J. van Zuijlekom, predikant van de CGKV Stadskanaal, wordt in het bijzonder welkom geheten. Hij is voor het eerst aanwezig op de vergadering. Ds. Huisman leest Zacharia 3, 1-5, waarna een korte overdenking volgt. In Zacharia’s visioen wordt de Hogepriester Jozua door satan bij de Heere aangeklaagd als ongeschikt. Satan heeft een punt want Jozua staat in vuile kleren. Maar God blijft daar niet bij, en geeft opdracht om Jozua’s vuile kleding te verwisselen voor feestkleding. De Heere wil onze zonde juist aanpakken en niet blijven steken in negativisme erover. Het grote geheim hierin is de grote Hogepriester Jezus, Die de plunje van zondaren aantrok, om met Hem te wisselen en ons weer geschikt te maken tot Zijn dienst. Vervolgens wordt Lied 259: 1 uit het Liedboek voor de Kerken gezongen.

Verdediging van het christelijk geloof. Het is van alle tijden. Verdediging omdat de aanval ook van alle tijden is. Aanvallen van gematigde atheïsten. En van wat we noemen radicale atheïsten van wie de bekendste Richard Dawkins is.

Ronduit fel en agressief stellen zij zich op tegenover godsdienst. Ze zijn er van overtuigd dat godsdienst voor domme mensen is bestemd en dat het geloof in God gif is voor de samenleving. In Nederland kennen we onder andere prof.dr.mr. Herman Philipse. Atheïsme is volgens hem vanzelfsprekend, zo blijkt uit zijn woorden en geschriften. Gert van den Brink schreef er in 2010 een boek over met als titel ‘Er is geen God en Philipse is zijn profeet’. Een komische titel voor een boek met een serieuze inhoud. Hij toont in het boek de onredelijkheid van het atheïsme aan en in het bijzonder dat van Philipse.