Het oorspronkelijke plan van onze rondreis in Europa was om het zuidelijk deel van het voormalige IJzeren Gordijn te verkennen, zoals we eerder het noordelijk deel daarvan in Scandinavië hadden gevolgd. De fietsen achterop omdat een stukje daarvan fietsen wellicht mogelijk zou zijn. In Scandinavië was de route logisch: eerst naar het hoge noorden om vanaf het noordelijk gelegen Jakobselven naar het zuiden af te zakken en vooral aan de westkant van die beslist niet denkbeeldige lijn te blijven. Het IJzeren Gordijn is weliswaar verdwenen, maar de grens met Rusland is actueler dan ooit.

De uit de oude kerk afkomstige lijst met zeven hoofdzonden is in de vorige eeuw een poosje buiten beeld is geweest. Dat was toen de opkomende psychologie inzicht zocht in de (afwijkende) gedragingen en gevoelens van mensen.

 

Zo’n steriele lijst met hoofdzonden wekt dan algauw de indruk dat het er slechts om gaat een not-to-do list bij de hand te houden en dat God lijkt op een politieagent die zonder pardon de regels handhaaft. De psychologie heeft ons laten zien dat tekorten van mensen diepe wortels hebben in innerlijke schade, opgelopen in (vooral de eerste jaren van) het leven.

In de huidige actualiteit van de oorlog tussen Israël en Hamas is het voor christenen en in kerken niet makkelijk om voor Israël te bidden. Ook predikanten en voorgangers worstelen ermee. Hoe moet je bidden? Waar moet je God om vragen? En hoe zit het dan met de andere volken in het Midden-Oosten, zoals de Palestijnen? Wat zijn ‘aandachtspunten’ in onze gebeden voor Israël en de volken? In twee artikelen wil ik op deze vragen ingaan.

 

Om te beginnen is het goed om een verkennende vraag te stellen: wat bedoelen we als we het over ‘Israël’ hebben? Deze naam betreft een staat, een land en een volk. Natuurlijk zijn deze drie dingen verbonden met elkaar. Je kunt ze alleen onderscheiden, maar nooit helemaal scheiden van elkaar. Toch luistert het nauw wat je zegt of vraagt als je bidt voor Israël. Daarom wil ik ze alle drie langslopen: bidden voor Israël als staat, land en volk.

 

Dit jaar is het precies zeventienhonderd jaar geleden dat in het westen van het huidige Turkije het eerste oecumenische concilie gehouden werd. Deze algemene kerkvergadering in de stad Nicea werd in 325 na Christus bij elkaar geroepen door keizer Constantijn om vragen te beantwoorden die gerezen waren in de vroege kerk: wie is Jezus nu precies?, en: hoe verhoudt Jezus Christus zich tot God de Vader en de Heilige Geest?

 

Op het concilie van Nicea werd de eerste versie vastgesteld van de belijdenis die wij later de geloofsbelijdenis van Nicea-Constantinopel zijn gaan noemen. Vaak is het de gewoonte dat deze belijdenis op de grote feestdagen gelezen wordt.

Net als in de apostolische geloofsbelijdenis wordt het geloof beleden in de drie-enige God: Vader, Zoon en Heilige Geest. De geloofsbelijdenis van Nicea begint met de belijdenis dat ‘wij geloven in één God, de almachtige Vader, Schepper van hemel en aarde, van alle zichtbare en onzichtbare dingen’. Als christenen geloven wij dus dat er slechts één God is. Deze God staat aan het begin van alles wat er bestaat. Niet alleen de dingen die wij om ons heen kunnen waarnemen – zoals de dieren, de planten en de hemel – maar ook de dingen die voor ons onzichtbaar zijn, zoals de engelenwereld, zijn door Hem geschapen.

 

Het kan zijn dat oplettende lezers van ons kerkblad zich hebben afgevraagd wat er gebeurt is met de classis Hoogeveen. Heeft die dit voorjaar soms niet vergaderd? Waarom is er geen verslag in het kerkblad geplaatst?

De reden dat er nog geen verslag in het kerkblad heeft gestaan is dat er een nieuwe notulist is gestart. En sommige van de taken van de oude notuliste zijn tijdelijk blijven liggen. Maar om u gerust te stellen de classis heeft dit jaar zeker al vergaderd, vier keer zelfs. In januari, in maart, in mei en in juni. Er zijn twee dingen die daarbij zozeer de moeite waard waren dat ik u er graag alsnog van op de hoogte breng.

Pagina 6 van 627

Kerkdiensten

Commentaar

  • Aan Zijn voeten 2025-09-13 08:17:13

    Over de kerk is er nogal wat te doen, zeker over onze kerken, de Christelijke Gereformeerde...

  • Eindtijd 2025-08-30 08:50:10

    Al zolang wij bestaan leven we in de eindtijd. Zo leerde ik het van onze dominee op catechisatie....

  • Samen kerk-zijn 2025-08-15 13:51:52

    De kerk is een bont gezelschap. Dat valt u vast wel op in uw eigen kerk. Maar in de zomerperiode...

  • Vriendschap 2025-07-31 12:15:07

    In 2024 verscheen het rapport ‘Jeugdtrends’. Dit rapport is een samenwerking van een aantal...