Op 7 oktober jl. vond de najaarsvergadering van de classis Leeuwarden plaats in de Sionskerk te Damwoude.

Deze najaarsvergadering werd gekleurd door de situatie van het kerkverband maar liet tegelijkertijd zien hoeveel we als landelijk kerkverband gezamenlijk doen.

Sommige mensen denken bij het woord ‘kerk’ vooral aan een organisatie: commissies, kerkenraden, vergaderingen, reglementen. Anderen voelen pijn, door wat er misging: macht, misbruik, gebrek aan liefde. En weer anderen houden de kerk wat op afstand – niet te dichtbij, want dan wordt er iets van je gevraagd.

In deze serie willen we niet beginnen bij onze ervaringen, hoe terecht of herkenbaar die ook zijn. We beginnen bij de vraag: hoe ziet Christus zijn kerk? Wat zegt Hij zelf over haar? En hoe laat dat zien wat onze plek in de kerk is?

Het stond half september in de landbouwpers: ‘Groeiseizoen 2025 de boeken in als uitzonderlijk vroeg en droog.’ Maar de oogsten op de akkers zijn goed dit jaar. Voor aardappelen die niet op contract afgenomen worden, bestaat weinig vraag bij de aardappelverwerkende industrie, wat duidt op een teveel aan aardappelen. Uien beloven dit jaar een grote oogst. Vandaar dat de prijzen tot nu toe niet al te best waren. Het boerengezegde luidt dan: volle schuur, lege portemonnee.

Het is ongemakkelijk voor boeren: danken voor een overvloedige oogst en tegelijk zorgen hebben over het inkomen. Sinds politiek en maatschappij de boeren ondernemers zijn gaan noemen, vallen dit soort zaken onder het ondernemersrisico.

In het vorige deel van deze serie is reeds iets gezegd over de betekenis van schepping, zondeval en verlossing voor ons denken over gender (dat wil zeggen over onze beleving van man- of vrouw-zijn). Maar ook de toekomstige voltooiing van de geschiedenis heeft betekenis voor ons denken daarover en over een eventuele lichamelijke transitie door medische behandelingen.