Wereldwijd is de waardering voor vredestichters groot. In 2019 ontving de Ethiopische premier Abiy Ahmed de Nobelprijs voor de Vrede, vooral omdat hij zich heeft ingezet voor het beëindigen van het jarenlange grensconflict met buurland Eritrea. Ook was hij bemiddelaar in internationale conflicten in Afrika, en speelde hij een grote rol in het helen van een breuk in de Ethiopisch-Orthodoxe Kerk.

Ook op kleinere schaal zijn vredestichters actief, zoals bij conflicten binnen families. Veel waardering kreeg Bert van Leeuwen voor zijn tv-programma Het familiediner, waarin wordt geprobeerd mensen die al jaren lang in onmin met elkaar leven, bij elkaar te brengen. Hufters en ruziezoekers kunnen rekenen op afkeuring, maar vredestichters op positieve reacties.

Inmiddels is ze wereldberoemd: Asia Bibi uit Pakistan. De rooms-katholieke Asia komt uit het dorp Ittanwali in het oosten van de Pakistaanse provincie Punjab. Zij kwam in 2009 in het nieuws nadat zij vanwege haar christelijk geloof gevangen was gezet.

Asia Bibi werkte samen met tien moslimvrouwen op het land en bood de andere vrouwen water aan. Die weigerden omdat dit door een christen was aangeraakt en daardoor onrein zou zijn. Bibi zou hierop gezegd hebben: ‘Ik geloof in mijn religie en in Jezus Christus, die voor van de mensheid aan het kruis stierf. Wat deed jullie profeet Mohammed ooit om de mensheid te redden?’ Haar reactie veroorzaakte grote woede in het dorp. Asia Bibi werd opgepakt en gevangengezet en op 7 november 2010 veroordeeld tot de dood door ophanging vanwege ‘blasfemie’ (godslastering) tegen de profeet Mohammed. Bijna acht jaar later, op 31 oktober 2018 sprak de hoogste rechter in Pakistan Asia Bibi vrij, ondanks vele protesten van Moslimextremisten. Al die jaren in de gevangenis hebben medewerkers van de Nederlandse Stichting De Ondergrondse Kerk (SDOK) haar undercover bezocht en zich ingezet voor haar vrijlating. Inmiddels heeft zij samen met haar gezin asiel gekregen in Canada. Asia Bibi, haar man en beide dochters weten zich in Gods hand geborgen. En dat geeft rust.

Rob Dalrymple schreef een boek onder de titel Wie zijn familie van Jezus? De ondertitel luidt: Een Bijbelse theologie van land en volk, en een reactie op het christenzionisme.

Van huis uit hing Dalrymple het christenzionistische standpunt aan: Gods beloften voor het volk Israël moeten nog in vervulling gaan. Sterker nog, in 1948 is het begin gemaakt en de voltooiing zal plaatsvinden in samenhang met Christus wederkomst. In die visie past alleen maar onvoorwaardelijke steun voor de staat Israël.

Dalpymple is echter tot de ontdekking gekomen dat op die lijn aan Christus, en de vervulling van Gods beloften in Hem, ernstig te kort wordt gedaan. In dit boek doet hij verslag van zijn veranderde overtuiging. En hij zet uiteen wat de vervulling in Christus voor de uitleg van het Oude Testament betekent. Lees dit boek, als de vraag naar de juiste kijk op het volk Israël u bezighoudt.

Aansprekend is het dat de auteur christenen die het standpunt huldigen dat hij vroeger ook omhelsde, voluit erkent als broeders en zusters in Christus. In alle rust en met liefde zet hij – in gesprek met hen - zijn gedachten uiteen.

‘Wat een leuke aansprekende titel en wat een prachtige omslag!’, dacht ik toen ik dit boekje onder ogen kreeg. Het nodigt uit om direct te gaan lezen.

De inleiding laat zien vanuit welke basis dit boek is geschreven. Het is een loflied op de schepping (Ps.104). Die schepping is helemaal uit balans, zoals we allemaal onderhand wel weten. Onze leefstijl moet veranderen, maar waar begin je dan? Dit boek helpt je om in kleine stappen toch het verschil te maken.