Op 5 februari 2020 vervolgde de classis Zwolle haar najaarsvergadering van 2019. Op tafel lagen een viertal voorstellen aan de classis, hoe zij zich zou opstellen tegen het besluit van de gemeente van Zwolle, om gemeenteleden, die in een homoseksuele relatie samenleven, toe te laten tot de avondmaalsviering. Dit besluit van Zwolle strookt niet met besluitvorming van de Generale Synodes van 2013 en 2016.
Nederland behoort al jarenlang tot de gelukkigste landen van de wereld. Inmiddels zijn we Zwitserland voorbijgestreefd en staan we als nummer vijf op de wereldranglijst. Op sociaal gebied hebben we in Nederland de zaakjes uitstekend voor elkaar. We kennen een reeks van voorzieningen en uitkeringen. Onze gezondheidszorg behoort tot de vooruitstrevendste van de wereld. Ons datanetwerk is het meest ontwikkelde en snelste van Europa. We kunnen ons geluk blijkbaar niet op. Maar hoe zit het met debarmhartigheid van onze Nederlandse samenleving?
Christus sprak een serie bijzonder troostrijke woorden toen Hij nog maar pas zijn discipelen had geroepen. Dat hadden ze ook wel nodig. Ze stonden voor een belangrijke opdracht. Ze moesten niets minder zijn dan het licht van de wereld en het zout van de aarde. Ze moesten de wereld ingaan, alle volken tot zijn leerlingen maken, en hen dopen in de naam van de Vader, Zoon en heilige Geest, en hen leren onderhouden alles wat Hij hen bevolen had.
Jezus bemoedigde zijn discipelen en bereidde hen voor op een bijzondere taak. Maar toen Hij hen riep, riep Hij eigenlijk heel zijn kerk. De taak van de kerk vandaag is de verkondiging van het evangelie.
Van volstrekt onzichtbaar naar tastbare symboliek. Het christendom was bij zijn ontstaan in alle opzichten anders dan de heidense religies. Christenen hadden geen tempels of cultus-heiligdommen. Ze beschikten ook niet over een synagoge, zoals de Joden.
Ze konden in de eerste eeuwen ook niet beschikken over een kerkgebouw. Ze bezaten geen cultusbeelden om te vereren, geen beelden van Christus, geen beelden van martelaars, geen iconen. Kort samengevat: Christenen bezaten niets, maar ze hadden tegelijk alles. Want Christus was alles en in allen (Kol.3,11).
Er gebeurt van alles tijdens de synode van onze kerken. In diverse kranten staan verslagen van de besprekingen. Het is u vast niet ontgaan. De ene krant benadert de onderwerpen zus, de andere kijkt er op een ‘zo’ manier tegen aan. Als verre kijker hoop je er dan maar het beste van. Je vraagt je af: Dienen zij en wij de Heer met wat we doen, schrijven en zeggen?
