Een vrouw op overspel betrapt. Zo staat het boven het gedeelte in hoofdstuk acht van het evangelie van Johannes. Een bekend verhaal. Opmerkelijk: Jezus schrijft in het zand. 

Maar eerst dat opschrift. Eerlijker was geweest wanneer er zou staan: ‘Man én vrouw op heterdaad betrapt bij het plegen van overspel’. Blijkbaar vinden de farizeeën en schriftgeleerden het overspel van de man niet zo erg. De vrouw was letterlijk in bewaring gehouden tot een goed moment aanbrak om die lastige Jezus eens goed voor het blok te zetten. In vol ornaat trokken ze naar de tempel en zetten de vrouw in het midden. Zie de mens! 

Dan volgt de aanklacht en tegelijkertijd 

Wereldwijd is de waardering voor vredestichters groot. In 2019 ontving de Ethiopische premier Abiy Ahmed de Nobelprijs voor de Vrede, vooral omdat hij zich heeft ingezet voor het beëindigen van het jarenlange grensconflict met buurland Eritrea. Ook was hij bemiddelaar in internationale conflicten in Afrika, en speelde hij een grote rol in het helen van een breuk in de Ethiopisch-Orthodoxe Kerk.

Ook op kleinere schaal zijn vredestichters actief, zoals bij conflicten binnen families. Veel waardering kreeg Bert van Leeuwen voor zijn tv-programma Het familiediner, waarin wordt geprobeerd mensen die al jaren lang in onmin met elkaar leven, bij elkaar te brengen. Hufters en ruziezoekers kunnen rekenen op afkeuring, maar vredestichters op positieve reacties.

In zijn vijfennegentig stellingen, die hij in 1517 publiceerde, maakte Maarten Luther duidelijk dat zondaren alleen door geloof gerechtvaardigd en gered kunnen worden. De vraag is dan wat de betekenis van goede werken is. In 1520 schreef hij daarover een preek. Hij stelt daarin dat goede werken heel belangrijk zijn, en geeft ook aan wat die werken zijn. God heeft ze klaargelegd, en in zijn Tien Geboden daarover reeds het een en ander gezegd. Hij nodigt de zijnen uit daarin te wandelen. Zo wijst Hij in zijn genade de gelovige de weg die hij moet gaan. Daarin komt dan ook zijn belovend spreken naar voren. Belofte en gebod horen bij elkaar. Maar in de loop van de tijd is in vergetelheid geraakt dat Luther belofte en gebod zo nauw aan elkaar had verbonden. Er kwam een scherpe scheiding tussen aan de ene kant het geloof en aan de andere kant 

Rob Dalrymple schreef een boek onder de titel Wie zijn familie van Jezus? De ondertitel luidt: Een Bijbelse theologie van land en volk, en een reactie op het christenzionisme.

Van huis uit hing Dalrymple het christenzionistische standpunt aan: Gods beloften voor het volk Israël moeten nog in vervulling gaan. Sterker nog, in 1948 is het begin gemaakt en de voltooiing zal plaatsvinden in samenhang met Christus wederkomst. In die visie past alleen maar onvoorwaardelijke steun voor de staat Israël.

Dalpymple is echter tot de ontdekking gekomen dat op die lijn aan Christus, en de vervulling van Gods beloften in Hem, ernstig te kort wordt gedaan. In dit boek doet hij verslag van zijn veranderde overtuiging. En hij zet uiteen wat de vervulling in Christus voor de uitleg van het Oude Testament betekent. Lees dit boek, als de vraag naar de juiste kijk op het volk Israël u bezighoudt.

Aansprekend is het dat de auteur christenen die het standpunt huldigen dat hij vroeger ook omhelsde, voluit erkent als broeders en zusters in Christus. In alle rust en met liefde zet hij – in gesprek met hen - zijn gedachten uiteen.