Het lijkt wel zomer, maar het is mei. Op de camping heerst rust. Onze caravan staat aan het water. Tijdens het vissen komt de campingbaas me vertellen, dat er morgen wat tijdelijke gasten zullen komen. Bewoners uit het plaatselijke verzorgingstehuis, dement en licht dement, zullen een dagdeel doorbrengen op de camping. De andere dag worden twee caravans opgetuigd en voorzien van parasols en stoelen. Ze zijn klaar voor het experiment. Benieuwd hoe de mensen er op zullen reageren. Tijdens onze lunch onder de luifel scharrelen er verschillende ouderen voorbij. Arm in arm met hun begeleiders. De waterkant lokt, maar hebben ze nog weet van gevaar? Een oude man schuift zijn demente vrouw, in een rolstoel, over het veld. Hij ziet ons zitten en zwenkt naar rechts. ‘U woont hier mooi meneer,’ opent hij het gesprek. Schuift dan zijn vrouw onder de luifel en pakt de nog niet bezette stoel. Even zitten en… Hij had de kost verdiend met praten,