Hemelvaart is altijd een wat lastig feest voor ons mensen. Lastig om aan te geven wat we nu precies vieren en lastig om de betekenis voor ons geloofsleven aan te geven. Met het Kerstfeest, Goede Vrijdag, Pasen en Pinksteren vinden we dat in het algemeen minder moeilijk.

Als we de Bijbel goed lezen dan is Hemelvaart de kroon op het werk van de Heere Jezus. Zoals een voetbalclub na het winnen van de beker op dat moment bijzonder blij is, maar op een ander moment gehuldigd wordt. Zo zou je de Hemelvaart van Christus kunnen zien. Op Goede Vrijdag is betaald voor de zonde van de wereld, op Pasen is de macht van dood en van verderf overwonnen en bij de Hemelvaart gaat Jezus als Overwinnaar naar de hemel.

Herkerken

In coronatijd, toen veel kerkgebouwen leegstonden, en er alleen online een eredienst gehouden kon worden, kwam bij de auteurs de vraag op: Wat is de Kerk, is dat wel het stenen gebouw waarin we op zondag samenkomen? Of zijn het de mensen die samen de gemeente vormen? Hoe komen we samen thuis bij God in deze tijd? Hoe komen we aan ontmoeting en verbinding, waar zoveel behoefte aan is? En hoe straks verder, na corona?

Elke zondag zeggen we het in ons hart mee als de woorden klinken in de kerk: ik geloof in God, de Vader, de Almachtige, Schepper van hemel en aarde. In die twaalf artikelen spreken we ook uit dat Jezus is opgevaren ten hemel, en dat Hij zit aan de rechterhand van God, de almachtige Vader. Maar wat betekent het? In dit artikel maak ik daar een paar opmerkingen bij.

Jezus zorgt voor de zijnen

De hemelvaart van Jezus biedt houvast. Want, dat is een eerste opmerking die ik graag – en ook bewust – wil maken: Jezus’ zorg voor de zijnen gaat door.

1 Korinthe 12

Ik kwam eens deze eigentijdse gelijkenis tegen:

In de kerkbank zaten Neus en Hand te praten. De ochtenddienst was zojuist afgelopen en Hand vertelde Neus dat hij met zijn gezin besloten had om te gaan zoeken naar een andere gemeente.

‘Echt waar, waarom?’, vroeg Neus.