De laatste jaren hoor je een steeds luidere roep om vrouwelijke rolmodellen in de media. Actiefilms bijvoorbeeld krijgen steeds meer een vrouwelijke superheld of een groep vrouwen als hoofdpersonage. Zo kunnen vrouwen zich meer identificeren en voelen zij zich vertegenwoordigt. Een kunstuiting die volledig gericht is op de heldendaden van een vrouw is niet iets van de laatste tijd. In het vroege Jodendom vinden we al zo’n boek: het boek Judith. In twee artikelen wil ik een inkijkje bieden in dit bijzondere boek. Dit eerste artikel vormt een introductie op het boek.

Het boek Judith

Judith is een opmerkelijk boek. Niet alleen omdat in de tijd van schrijven de positie van vrouwen compleet anders was dan tegenwoordig, maar ook omdat het ons een episode uit de geschiedenis van Israël vertelt die we eigenlijk helemaal niet kennen. 

Verslag van de najaarsvergadering 2023 van classis Groningen 3 oktober 2023

Op 3 oktober 2023 kwam de classis Groningen bijeen in Onstwedde. Tijdens deze vergadering stond met name de verlening van het preekconsent voor broeder Jetse Woltjer centraal. Hij onderging het classicaal examen en hierna ging de vergadering unaniem akkoord met het verlenen van preekconsent voor de gemeenten van Groningen, Nieuwe Pekela en Thesinge.

Duidelijk en dapper

Je wilt zo graag blij zijn met ‘de overheden’, met de mensen die over ons aangesteld zijn. Dat lukt lang niet altijd, maar nu was ik toch weer even heel blij en dankbaar.

Op de onlangs gehouden Holocaustherdenking spraken premier Rutte en de Amsterdamse burgemeester Femke Halsema. Hun woorden waren niet wazig en ook niet wollig. Ze spraken duidelijke en dappere taal. Pijnlijk noemde burgemeester Halsema het dat de weinige nog in leven zijnde overlevenden van de holocaust nu weer de verschrikkingen van 7 oktober hebben moeten meemaken. Ze moeten nu weer vrezen voor de toekomst van hun kinderen en kleinkinderen. Ik ben van na de oorlog en niet Joods, dus wat kan ik weten?  Toch begrijp ik dat het voor hen verschrikkelijk moet zijn dat hun diep weggestopte angst plotseling weer wordt geactiveerd. Weer een pogrom. Weer die ongrijpbare zwarte dreiging.

Ooit gingen Willem Alexander en Maxima ter kennismaking het land door. Blij en opgetogen trokken ze glimlachend van dorp naar stad. Ze zijn een beetje van ons allemaal immers. Maar wie zijn ze? Hebben ze in het glazen huis waarin ze leven ook een plekje waar ze zichzelf kunnen zijn? 

Zij wel…

Het verhaal gaat, dat, toen Koningin Wilhelmina vlak na de oorlog ergens in de provincie Zeeland naar de overkant van de weg wilde gaan, zij aan iemand vroeg: ‘Wilt u mijn arm vasthouden? Ik ben nog nooit alleen overgestoken.’

Ook Koningin Emma maakte een mooie opmerking toen ze Regentes was. Ze stond samen met de jonge Koningin Wilhelmina op het bordes van het Paleis de toejuichingen van het volk in ontvangst te nemen. Koningin Wilhelmina vroeg: ‘Zijn al die mensen van mij?’ Koningin-Regentes Emma antwoordde: ‘Nee, jij bent van al die mensen.’