Wat gebeurt er met je als je, terugbladerend in je familiegeschiedenis, ontdekt dat je in jouw familie mensen tegenkomt die in de oorlog fout zijn geweest? Wat gebeurt er met je als je zo ontdekt dat jouw opa en oma in de oorlog aan de kant van de Duitsers stonden?
Frank Krake schreef een boek over een Joodse familie die in de beginjaren van de twintigste eeuw op allerlei manieren meemaakt wat het betekent Joods te zijn. Het boek vertelt een verhaal waarvan je opkijkt en waarbij je je afvraagt hoe het mogelijk is.
Wat betekent het dat Jezus is opgestaan uit de dood? Wat betekent dat voor mij als gelovige als ik elke dag in deze wereld merk dat ik door mijn geloof bots op de harde werkelijkheid van het bestaan waarin ik vreemd word aangekeken juist omdat ik geloof.
In dit artikel denk ik daarover na. Ik mijmer wat bij een paar verzen uit de eerste brief van Petrus, omdat de apostel daar heel wezenlijke dingen zegt die mij vandaag houvast geven.
Meer dan tachtig Joodse wetenschappers hebben de handen ineengeslagen en toelichtingen geschreven bij het Nieuwe Testament. Deze toelichtingen halen aspecten van het jodendom uit de eerste en tweede eeuw naar voren. Daardoor draagt hun werk bij aan het verstaan van de nieuwtestamentische geschriften.
Het begin van dit boek ligt in Engeland. Daar verscheen in 2011 een Nieuwe Testament met Joodse toelichtingen. Het was een baanbrekend project: voor het eerst schreven Joodse geleerden toelichtingen en essays bij het complete Nieuwe Testament. Deze uitgave was een groot succes. In 2016 is daarvan een herziene en uitgebreide editie verschenen. Vorig jaar kwam een Nederlandse vertaling van deze editie uit. Deze vertaling bevat de tekst van de NBV21.
Wie leest hoe de evangeliën over Pasen schrijven ziet meteen dat de opstanding van Jezus anders is dan die van de jongen uit Naïn, de dochter van Jaïrus en Lazarus. Die kwamen ‘terug’ in dit leven, en ze zijn ook vroeg of laat weer gestorven. Maar de opstanding van Christus slaat bij wijze van spreken een gat in muur van de dood. Hij staat op in Gods nieuwe wereld. Hij is de ‘eersteling’ van al diegenen die in en met Hem sterven en opstaan.
Wat houdt dat in voor ons leven in deze wereld? Leven christenen bij wijze van spreken met hun hoofd in de wolken? Interesseert deze aarde hen niet meer? Komt het er ook niet zo op aan hoe we leven? Wat is de betekenis van de opstanding van Christus voor deze vragen?
