Op 9 november mochten mijn vrouw en ik veertig jaar getrouwd zijn. Ds. M. Vlietstra, mijn voorganger in Werkendam en bij wie mijn vrouw belijdenis had gedaan in Dordrecht, leidde de huwelijksdienst. Hij preekte over Exodus 33,15 ‘Indien Uw aangezicht niet medegaan zal, doe ons van hier niet optrekken.’
Ik ga met emeritaat. Na 50 jaar.
De kerkenraad heeft erom gevraagd.
Visitatoren hadden het geadviseerd.
Kan ik mijn werk niet meer aan?
Ben ik van plan met mijn werk te stoppen?
Nee, zeker niet!
Op 5 oktober jl. kwam de classis Zwolle bijeen op een vertrouwde locatie: het kerkgebouw van de Ichthus-gemeente te Urk. Voor het eerst begon de vergadering ’s middags. Tot nu had de classis altijd een morgen en middag vastgelegd, nu had ze een vergadering met een middag- en avonddeel voorzien. Uiteindelijk bleek de vergadering zo soepel te verlopen, dat ze ruim voor het geplande tijdstip van de maaltijd gesloten kon worden!
Met diverse buitenlandse kerken onderhouden onze kerken contacten. De synode besloot nu ook een band aan te gaan met de Iglesias Reformadas de España, een kleine kerk op het Iberische schiereiland. Tijdens de vierde zitting van de synode werden er verscheidene toespraken gehouden door vertegenwoordigers van buitenlandse kerken. Al deze kerken hechten grote waarde aan wat ze in de reformatie hebben ontvangen, én aan de band met onze kerken.
Met de Free Reformed Churches of North America bestaat een band vanaf het moment van hun ontstaan. Ze zijn gevormd door landgenoten die in de eerste helft van de twintigste eeuw vanuit onze en andere kerken naar Canada en Noord-Amerika zijn geëmigreerd. Onlangs is ds. W.E. Klaver bevestigd tot predikant in Hamilton (Canada). Af en toe maakt een van onze predikanten de oversteek om een of meer preekbeurten te verzorgen in deze vrije gereformeerde kerken.
Vermoeid maar voldaan zetten zij na de vier weken durende projectreis van Stichting Pikulan weer voet op Nederlandse bodem. In gezelschap van twee bestuursleden bezochten de achttien deelnemers, grotendeels afkomstig uit de regio Surhuisterveen en Drachten negen projecten in Indonesië: zeven op Java, één op Sulawesi , één op Bali.
Eenmaal per twee jaar geeft het bestuur aan mensen die betrokken zijn bij het werk van Pikulan, meestal door financiële adoptie van een of meer kinderen, de gelegenheid door eigen waarneming kennis te nemen van de gang van zaken in de projecten. Dat betekent vroeg opstaan en vele kilometers afleggen, per bus, trein, vliegtuig.
