Een artikel over Israël, is dat nog nodig? Veel boeken en artikelen zijn gevuld met woorden gewijd aan het beantwoorden van vragen over de plaats van Israël in de Bijbel, in de kerkgeschiedenis, ten opzichte van onze kerken.

Ik begin maar eens met een stelling. Ik denk dat we 52 zondagen als christelijke gemeente bij elkaar kunnen komen zonder dat we een woord wijden aan het volk Israël. Ja, wellicht tijdens een Israëlzondag of hier en daar in een gebed. Israël en de kerk. Het is als twee broers die dezelfde ouders hebben en heel veel gemeenschappelijk maar die elkaar in de loop van hun leven niet veel meer te vertellen hebben. Ze zijn uit elkaar gegroeid en hebben nu hun eigen leven opgebouwd zonder dat ze elkaar nodig hebben. ‘Ja, ik zag hem in de verte een keer op een markt lopen maar had eigenlijk niet eens behoefte om naar hem toe te gaan en een praatje met hem te maken… Wat zou ik trouwens tegen hem moeten zeggen?’

Het platform Kerk en Aardbeving wil in de problematiek ten gevolge van de aardgaswinning een kerkelijk geluid te laten horen. Dat de kerk ook op dit terrein iets zou kunnen en moeten betekenen vinden  veel mensen niet vanzelfsprekend. Dat merkten wij onder meer bij het onderzoek van de Protestantse Theologische Universiteit in Groningen (PThU). Veel van de gemeenteleden die werden ondervraagd vonden dat niet zo voor de hand liggen.

Maar de problematiek ten gevolge van de aardgaswinning is erg ingrijpend voor Noordoost-Groningen. Door de schade die ontstaan is door de aardbevingen en de manier waarop NAM, overheid en andere bevoegde instanties omgaan, komen veel mensen in psychische nood. Het gebied lijdt onder de bevolkingskrimp en de problemen door aardgaswinning verergeren de zorgelijke situatie, terwijl door Shell en overheid voor een astronomische bedrag wordt verdiend aan de aardgaswinning. Dat raakt aan vragen over rechtvaardigheid, aan sociale thema's als onderlinge verbondenheid, aan vragen betreffende het omgaan met de aarde.

De zon komt op, de eerste dag in vrijheid voor het volk van Mozes. Ze lopen de zonsopgang tegemoet. Helemaal vooraan Mozes en Aäron en een paar leiders van het volk. In een grote stofwolk verplaatst de stoet zich totdat de vaart er uit raakt en de massa tot stilstand komt. De stoet propt zich ineen totdat zo'n beetje iedereen kan zien waarom er niet wordt verder gelopen. Duizenden ogen kijken uit over de Rode Zee. De opgaande zon speelt een prachtig spel op het water van de zee.

Hollandsche correctheid

In de jaren negentig waren ze ook al wel in Hoogeveen – asielzoekers. Al snel hadden we een aantal in de kerk en kwamen ze thuis op de koffie. Zo ontstonden boeiende contacten, met hier en daar het begin van een vriendschap.

Ik was verzekeringsadviseur bij een plaatselijk kantoor en zodoende veel op pad, ook ’s avonds. Het onderhoud van onze tuin en klussen rond het huis, zoals schilderwerk, bleef er nogal eens bij. Totdat ik een lumineus idee kreeg. Onze vrienden uit het AZC hadden toch alle tijd van de wereld? Als zij nou eens… Voorzichtig bracht ik dit idee bij hen op tafel en ze hapten direct toe. Ja, zij konden schilderen en ja, zij wilden graag helpen en iets voor ons doen. Wanneer, vroegen ze. Zeg het maar!

Commentaar

  • Aan Zijn voeten 2025-09-13 08:17:13

    Over de kerk is er nogal wat te doen, zeker over onze kerken, de Christelijke Gereformeerde...

  • Eindtijd 2025-08-30 08:50:10

    Al zolang wij bestaan leven we in de eindtijd. Zo leerde ik het van onze dominee op catechisatie....

  • Samen kerk-zijn 2025-08-15 13:51:52

    De kerk is een bont gezelschap. Dat valt u vast wel op in uw eigen kerk. Maar in de zomerperiode...

  • Vriendschap 2025-07-31 12:15:07

    In 2024 verscheen het rapport ‘Jeugdtrends’. Dit rapport is een samenwerking van een aantal...