De Heer is waarlijk opgestaan! Met die woorden kwam een predikant elk jaar op de morgen van eerste paasdag de consistorie binnen. Het graf is leeg! Velen hebben de Here in levende lijve gezien! Hoezo product van een vrome wens?

 

Sommigen menen dat de opstanding van Christus niet meer is dan een idee. De leerlingen wilden graag dat de verkondiging van Jezus zou voortleven en dat mensen zijn persoon en werk niet zouden vergeten. Pasen zou dan vooral iets zeggen over de geloofsbelevenis van de discipelen, maar niets over een werkelijk gebeuren.

Maar hoe verklaar je dan ooit dat het graf daadwerkelijk leeg was? Dat de discipelen hun Here echt hebben hem gezien, gehoord en aangeraakt? Hij was in hun midden! Hij at met de Emmaüsgangers. Hij is verschenen aan Simon Petrus, ook wel Kefas genoemd, en aan de andere discipelen. Daarna is Hij verschenen aan meer dan vijfhonderd gelovigen. In de tijd van Paulus waren velen van hen nog in leven en konden getuigenis afleggen van die verschijning (1 Kor. 15, 5-6).

 

Nee, het gaat niet over moederdag. Hoewel dat ook belangrijk is. De zorg van ouders voor hun gezin is immers tevens een afspiegeling van hoe.....

We gaan terug naar het begin. De 'moeder aller beloftes'. We gaan naar Genesis 3. Nadat God de wereld goed en volmaakt geschapen had, leefden Adam en zijn vrouw Eva in het paradijs. De Here God wandelde regelmatig samen met hen in de avondkoelte door het paradijs. Wat een volmaaktheid!

Op een dag liet Eva zich verleiden door de satan die in de gedaante van een slang het paradijs was binnengedrongen. Zij ging tegen het gebod van de Heer in en at op advies van de slang van 'de boom der kennis van goed en kwaad'. Die stond middenin het paradijs. God had hun verboden daar aan te komen. Zij moesten de Heer daarin gehoorzamen en erop vertrouwen dat dit het beste voor hen was. Ook Adam heeft van de vrucht gegeten. En zo overtraden zij samen dit gebod en schonden Zijn vertrouwen.

Een nieuwe ervaring deed zijn intrede voor Adam en Eva. Zij schaamden zich voor elkaar. Ze ontdekten dat ze naakt waren en verstopten zich voor God.

De Gasthuiskerk in Middelburg staat in het centrum van de stad in een winkelstraat. Hoe is dat als het koopzondag is? Hoewel ik sinds enkele maanden daar geen predikant meer ben, schrijf ik omwille van de levendigheid in de tegenwoordige tijd.

 

Zondagmiddag. Uur of vier. Op de fiets naar de kerk, natuurlijk. Het is maar tien minuten fietsen en zo gebruik je geen brandstof waarvoor mensen op zondag in touw moeten zijn. Het is rustig in de straat. De enige dag zonder de busjes die aan huis pakketjes bezorgen. Wij zijn het enige gezin dat de rust even verstoort, samen met een ander. Dat gaat ook naar de kerk. Met de auto. Maar ze hebben dan ook meer bagage mee te nemen, een aantal kwetsbare hoeden. We groeten elkaar met een gevoel van verstandhouding: we hebben eenzelfde doel, hoewel we niet naar dezelfde kerk gaan.

Ooit was ik onderdeel van een select gezelschap. Het bestond uit tweeënvijftig leden, vanuit heel Nederland samengebracht. Geselecteerd dus. Door wie? Daarvoor is een lang traject bedacht.

 

Vanuit de plaatselijke kerkenraad is men uitgekozen om naar de classis te gaan. Van daaruit door naar een van de vier particuliere synodes, om vervolgens gekozen te worden als afgevaardigde naar de landelijke generale synode. Dus eigenlijk het tegenovergestelde van een sollicitatieprocedure. Wel zo zuiver dus.

 

Synodejaar 2016

Dit traject is inmiddels weer in volle gang. In de loop van dit jaar hoopt de generale synode van onze kerken weer bijeen te komen. Dit jaar als proef zelfs al vóór de vakantie. Van elke particuliere synode komen dan zes dominees, zes ouderlingen en een diaken bijeen. Ze worden bijgestaan door de hoogleraren van de TUA.  Daarnaast moeten we beslist niet vergeten dat er een hele groep vrijwilligers voor catering, administratie, onderdak, etc. etc. zorgt. Elke drie jaar wordt er een generale synode gehouden.

 

De afgelopen weken heeft u over de noodhulpprojecten gelezen die centraal staan tijdens de hulpverleningszondag van a.s. zondag. Vandaag het laatste deel.

Heeft u de folder van de hulpverleningszondag al ontvangen? Dan komt deze foto u bekend voor. Het is het beeldmerk van de hulpverleningszondag van dit jaar.

Een foto spreekt meer dan duizend woorden, wordt wel gezegd. Vaak schrijven we iets en zoeken er dan een foto bij. Maar laten we het nu eens andersom doen. De foto vertelt zelf namelijk al een verhaal, een prachtig verhaal.

 

Commentaar

  • Redenen tot dankbaarheid 2024-11-23 09:35:54

    Op het moment dat ik dit commentaar schrijf, is het dankdag voor gewas en arbeid. De Bijbel op...

  • Skincare routine 2024-11-09 16:44:34

    Vandaag de dag zijn er heel wat filmpjes op Youtube te bekijken die gaan over het verzorgen van je...

  • Dirk de Groot 2024-10-25 17:15:47

    Woensdag 6 november aanstaande is het, D.V., dankdag voor het gewas en de arbeid: we brengen onze...

  • Israëlzondag 2024-10-11 17:20:39

    Afgelopen zondag is in veel kerken aandacht besteed aan de bijzondere band van ons als...