Juli betekende voor ons als gezin het begin van een bijzondere zomervakantie. Voor het eerst sinds jaren werden de kampeerspullen niet in onze eigen auto geladen richting Zuid-Europa, maar verdwenen ze in een verhuiswagen richting Noord-Nederland.

We verlieten de provincie met de meeste zonuren om te gaan naar de stad waar het altijd waait (volgens prof. G. Wisse). De straat met de naam van een verzetsheld (Hannie Schaft) verruilden we voor eentje met een plantjesnaam (Zilverschoon) en een kerkgebouw uit de Middeleeuwen (1493) voor eentje die vijfhonderd jaar jonger is (1966), beide overigens in het centrum van de stad. De leeftijd van de gemeenten die verruild werden laat daarentegen de omgekeerde beweging zien: met de Middelburgse gemeente vierden we in 2011 het vijfenzeventigjarig bestaan, terwijl de Kamper gemeente haar honderd vijfentwintigste verjaardag nadert (2018). De reden voor onze verhuizing: de Kamper gemeente had ons geroepen en in die roeping hebben we de roepstem van God herkend.

Nee, met het idee van Tjerk Klaas Veninga om publicaties te bundelen en er een groot maandelijks kerkblad van te maken, ben ik het niet eens (KvhN, no. 32), Het Kerkblad voor het Noorden is prima zo. Ik vind het elke keer weer heel prettig om te lezen hoe het in de andere zustergemeenten gaat in deze vier classes in het Noorden. Je leest over broeders en zusters in de andere kerken binnen de CGK en je blijft van elkaar op de hoogte met elkaars wel en wee. Je leert van de andere zusterkerken hoe het daar gaat met startweekend, catechisatie, leerdiensten enz. Hoe is daar de samenwerking met de GKv?  In de vier classes binnen ons kerkverband is een grote veelkleurigheid dat maakt het nu zo boeiend elkaars gemeentenieuws te lezen. Daarbij ook de vraag: Wat kunnen wij als kerken van elkaar leren?

Jezus deed nogal moeilijke uitspraken. Over geld, bezit en meegaandheid. Soms lijkt Hij  wereldvreemd, soms een pacifist. Dan is Hij weer onwelwillend.

Of een handige strateeg: als het maar wat oplevert. Dan weer, althans ogenschijnlijk, lijkt hij een diplomaat die het conflict uit de weg gaat. Waar is het Hem om te doen?

Te denken valt aan de Bergrede (Luc. 6) en aan de gelijkenis van de verkwistende  rentmeester (Luc. 16). Of neem Jezus’ uitspraak ‘Geef aan de keizer wat van de keizer is en aan God wat van God is’ (Mar. 12).  Of neem Jezus’ onvriendelijke weigering om te helpen bij een erfenisverdeling (Luc. 12).

In de Bergrede lezen we:  ‘Slaat iemand je op de wang, bied hem dan ook de andere, en pakt iemand je jas af, weiger hem ook je hemd niet. Vraagt iemand je om iets, geef het, en pakt men iets van je af, vraag het dan niet terug (…) heb je vijanden lief, doe wel en leen uit, en verwacht daarvoor niets terug (…) want ook Hij is goed voor ondankbare en slechte mensen. Wees barmhartig, zoals jullie Vader barmhartig is.’