Bevrijd uit de slavernij van Egypte mocht Israël naar Kanaän gaan. God beloofde een geweldig land, onder andere met olierijke olijfbomen (Deut. 8, 8). De olijfboom is een weldaad voor het oog. Zijn kroon van bladeren blijft altijd groen. God vergeleek zijn volk met zo'n boom: een groene olijf (Jer. 11, 16). Een dichter noemt zichzelf zo, dankbaar voor wat de Here hem geeft (Ps. 52, 10).

Toen de duif die door Noach uit de ark was losgelaten terugkwam, had zij een olijfblad bij zich. De olijftak werd een symbool van vrede.

De Mozambikaanse Rachel werkt in Johannesburg als huishoudster bij Chris en Michelle. Ze moet een paar uurtjes weg om haar verblijfsvergunning te verlengen en vraagt Michelle zolang op haar dochtertje Maia van vijf te passen. Als ze terugkomt is Maia dood, verdronken in het zwembad.

Door het boek heen wisselt de schrijver voortdurend van perspectief, zowel in tijd als in persoon. Beurtelings is het voor of na de fatale datum, nu eens gaat het over Rachel, dan weer over Michelle of over Chris. Dat maakt dat zowel de boosheid en verbittering van de een als het schuldgevoel van de ander voelbaar worden, maar soms is het toch wat verwarrend.

Nee, dit is geen artikel over geld. Het gaat om een ander soort bijstand. De consistorie. Misschien kent u het woord omdat het in sommige kerken nog op de deur van de kerkenraadskamer staat. Letterlijk betekent het woord consistorie ‘erbij staan’. Bijstand dus. In de consistorie wordt de prediker of de ouderling bijgestaan met gebed en met raad.

Onlangs ging ik voor in een gemeente waar de ouderling na afloop van de middagdienst voor me uitliep en bleef staan in de hal. Hij draaide zich om en bedankte voor de dienst. Ik vroeg hem: ‘Waar is de kerkenraadskamer?’ Zijn antwoord: ‘We danken hier niet meer na de dienst, omdat we graag willen dat de kerkenraad de mensen in de hal ontmoet.'

Theoloog J. Quartel en filosoof J. Hoogland zijn de auteurs van het boekje ‘Levenskunst voor iedereen’. De vraag staat centraal: Hoe kun je van je leven een kunstwerk maken? Of is dat slechts voor een elite weggelegd? Een onderdeel van levenskunst is dat we (ook) leren omgaan met het onvolmaakte en gebrokene, ja ook met het kwade. Het eerste gedeelte van het boek is wat meer abstract en beschouwend van aard. Er wordt ingegaan op begrippen als moderniteit en postmoderniteit. En op de vraag wat voor mensen wij vandaag zijn. Ook komen de diverse leveninstellingen zoals we die in Nederland aantreffen, aan bod. Het tweede, grootste deel is praktisch en beschrijft de negen deugden die Paulus noemt in Galaten. Deugden die we kunnen leren beoefenen om een goed, zinvol leven te leiden.