Ds. R. van Kooten heeft een mooi boek geschreven over het bijbelboek Ruth. Zijn boek omvat in totaal zestig hoofdstukken. Elk hoofdstuk behandelt een tekst, een deel van een tekst of een aantal teksten uit dit bijbelboek, weergegeven in de Statenvertaling en de Herziene Statenvertaling. Terecht besteedt ds. Van Kooten de nodige aandacht aan de tijd waarin het verhaal zich afspeelt. Maar ook de lijnen naar de praktijk van het dagelijks leven ontbreken niet. De bundel heeft een meditatief karakter. Hij leent zich uitstekend voor persoonlijke overdenking van het Woord van God, maar is ook geschikt voor bespreking in bijbelkringen. Daaraan kunnen de vragen aan het einde van elk hoofdstuk dienstbaar zijn. Het boek geeft daadwerkelijk leiding in het geestelijk leven. Echt opbouwend. Verder: de taal is helder. De schrijver gebruikt geen lange ingewikkelde zinnen. Hij heeft een prettig leesbare stijl. Heel mooi is ook de wijze waarop ds. Van Kooten zich heeft ingeleefd in de situatie van Ruth en andere figuren uit het naar haar genoemde bijbelboek.

Christen & werk -  zo nu en dan plaatsen we een stuk waarin we iemand iets laten vertellen over zijn of haar werk. En hoe hij of zij dat leeft en beleeft vanuit geloof. Vandaag een artikel van Annet van den Born, parttime werkend in de uitvaartzorg.

 

Mijn eerste keer: met de baas mee, naar de onderste etage van het ziekenhuis, het mortuarium. We moeten meneer de B. halen en naar huis brengen.

We gaan aan de slag, we wassen hem en kleden hem aan, we kammen zijn haar. We maken de eikenhouten kist open en leggen hem erin. Daar ligt hij dan: meneer de B., een spijkerbroek, overhemd en een stoere trui aan. Echtgenoot, vader en opa van iemand. Wat ligt hij er mooi bij! We brengen hem naar huis. De familie heeft al een hoekje in de erker leeggemaakt. Ze schieten vol, want een kist is zo definitief het einde…

 

‘Eén van jullie zal mij verraden.’ En alle discipelen stelden de vraag: ’Ik toch niet?’

Ik blijf dat een bijzondere vraag vinden. Alle discipelen gingen er op dat moment van uit, dat zij het konden zijn. Eén voor één.

Het antwoord van Jezus maakt het ook niet echt beter. ‘Wie zijn hand met mij in de schaal doopt zal mij verraden.’

Het voorjaar is in aantocht. Agrariërs maken zich klaar voor een nieuw groeiseizoen. Het zaaizaad en de meststoffen zijn besteld, het wachten is op de goede omstandigheden. Ondertussen bidden christenen, voor gewas en voor arbeid. Het is een mooie traditie, bidden voordat de (meeste) gewassen worden gezaaid en het groeiseizoen begint.

In de Bijbel wordt vaak over zaaien gesproken. Het bekendste gedeelte is misschien wel de gelijkenis van Jezus over de zaaier. Marcus 4. Hij zaait het zaad breed uit. Een deel komt in goede grond terecht. Een deel in minder goede grond of zelfs op de stenen. Afhankelijk van de plaats waar het zaad terecht komt, draagt het vruchten, deels dertig-, deels zestig-, deels honderdvoudig. De meeste Bijbellezers zullen het verhaal kennen. Toch heb ik me altijd afgevraagd waarom de zaaier niet zuiniger op zijn zaad is. Waarom zaait hij op plaatsen waarvan hij weet dat er geen opbrengst te verwachten is?

Met de huidige kennis over precisielandbouw verbouwen we juist gewassen op de plaatsen waar goede opbrengsten te verwachten zijn. Zaaien en bemesten waar het toch niet (goed)  wil groeien, vinden we tegenwoordig niet lonend. Duurzame landbouw is ook een efficiënte landbouw, zo vinden landbouwkundigen vandaag de dag.

De gelijkenis van de zaaier. Voor velen waarschijnlijk een bekend verhaal. Maar toch ook een verhaal met een vraag…

 

Jezus heeft geen bomen laten spreken, zoals in sprookjes, maar wel brood en vis vermenigvuldigd vanuit brood en vis. En dat was niet zozeer een ‘vertoon’ van goddelijkheid, om te imponeren of om zijn goddelijkheid te bewijzen. Hij onderstreepte hiermee de relatie tussen God en de schepping: Heer, Maker, Eigenaar. Die het te zeggen heeft over alles wat leeft. En die gekomen is, zoals beloofd in het Oude Testament, om zijn koninkrijk te vestigen.

In het vorige artikel kwam aan de orde dat Jezus wonderen heeft gedaan die zeg maar een soort kopie waren van God universele scheppingsactiviteit aan het begin en in Zijn onderhoud van de schepping. Daarmee greep Jezus in zekere zin terug. Ofwel weerspiegelde Hij Gods werk. Genezingen, water in wijn veranderen, brood en vis vermenigvuldigen. De tweede groep wonderen waarover we het hier zullen hebben grijpen juist vooruit op wat God nog zal doen. Het zijn dus voorzeggingen, aldus C.S. Lewis in één van zijn opstellen in de bundel Zeebries der eeuwen.

Commentaar

  • Nieuw leven 2024-04-19 17:47:34

    In januari begint het al: het wordt weer langer licht en de sneeuwklokjes gaan bloeien, en even...

  • Post 2024-04-06 07:36:05

    De laatste tijd valt het mee, maar het komt regelmatig voor dat de post wat vertraging heeft....

  • Lijdenstijd 2024-03-23 18:53:26

    Met de lijdenstijd lijkt onze samenleving niet uit de voeten te kunnen. Hoe anders is dat met...

  • Leipzig en Navalny 2024-03-07 19:01:01

    Vorige week waren mijn vrouw en ik een paar dagen in het voormalige Oost-Duitsland op bezoek bij...