Op 20 september wordt ds. C.A. den Hertog bevestigd als predikant van
de gemeente in Leeuwarden. Tijd voor een nadere kennismaking.
Ds. Den Hertog heeft de vragen die hem werden voorgelegd beantwoord in een persoonlijk verhaal.
We zijn heel dankbaar en blij dat we na een kleine zoektocht een huis
aan de Schierstins in de wijk Cammingaburen in het vizier kregen en
hebben gekocht. Het is voor ons de eerste keer dat we in een eigen huis
wonen. Tot nu toe werd ons steeds een pastorie van de kerk toegewezen.
Het is een licht en vriendelijk huis. De ligging is ook fijn. Ruisende
populieren in de buurt en water aan de overkant van de straatweg met
wat bootjes. Wat wil je nog meer? We voelen ons er heel erg thuis.
In de vakantie hebben mijn vrouw en ik boeken uit de bibliotheek
geleend die ons iets van de rijke geschiedenis van Friesland, van de
taal en de cultuur hebben laten zien. Wat de Friese taal betreft, wie
weet gaan we een cursus volgen, maar we wachten eerst af hoe het is als
we daar wonen.
Predikant zijn
Al heel jong wilde ik predikant worden. Van binnen wist ik mij geroepen
door de Here om dit werk te gaan doen. Daarom ging ik ook buiten mijn
geboortedorp Mijdrecht naar het Lyceum in Amstelveen. Daarna heb ik een
jaar in Utrecht gestudeerd. De rest van mijn opleiding heb ik in
Apeldoorn gevolgd. Als kind dacht ik eerst dat ik zendeling moest
worden. God heeft een zendingsfilm gebruikt om mij te roepen. Later
begreep ik dat het werk van predikant in een gemeente beter bij mij
past.
Lees meer: Den Hertog komt in de Friese hoofdstad
Godsdienst is een gevaar voor de samenleving en de wereldvrede. Denk alleen maar aan 9 september en de moord op Theo van Gogh.
De overtuiging dat godsdienst schadelijk is leeft breed in de westerse
samenleving. Vooral fundamentalistische en fanatieke gelovigen worden
als een gevaar gezien. Maar rede en we-tenschap maken duidelijk dat
(het christelijk) geloof overbodig en achterhaald is. Studie en een
goed gebruik van het verstand brengen tot die overtuiging.
Tegengeluid
Tegen deze gangbare opvatting onder westerse intellectuelen laat Dinesh
D?Souza, in 1961 in Mumbai (India) geboren en sinds 1978 in de
Verenigde Staten woonachtig, een tegengeluid horenDat doet hij in
debatten en in het boek dat hij onlangs schreef onder de titel: What?s
So Great About Christianity.
De Nederlandse titel vat zijn overtuiging zo samen: Het christendom is
zo gek nog niet. Jaap de Berg vertaalde dit boek in het Nederlands.
Uitgeverij Nieuw Amsterdam gaf het uit onder ISBN 978 90 468 0571 8
voor de prijs van ? 22,50.
Brights
De laatste tijd zijn veel athe?stische intellectuelen ?uit de kast
gekomen?. Zij verkondigen dat ieder mens kan begrijpen dat God niet
bestaat. Door athe?sten is voorgesteld om niet meer van athe?sten te
spreken, vanwege de negatieve bijklank, maar van ?brights?. Een bright
is iemand die intelligent is. Hij gelooft niet in spoken en dus ook
niet in God en weet dat geloof schade-lijk is.
Lees meer: Een intelligente verdediging van het christelijk geloof
De zaaltjes, jeugdhonken en huiskamers lopen binnenkort weer vol. De
catechisaties gaan weer beginnen. Elke week (of iets minder vaak) een
klein uurtje (of iets meer).
Catechisatie geven is prachtig. Want waar in de kerk heb je de
mogelijkheid om z? vaak z? veel jongeren te ontmoeten in een setting
van bezig zijn met de Bijbel, de kerk en geloven dan op catechisatie?
Iedereen die catechisatie geeft mag zich bevoorrecht voelen met z? veel
verschillende jongens en meiden te kunnen optrekken ? die mooie mensen,
parels in Gods hand; alleen beseffen velen dat nog niet en weten niet
(goed) wat het inhoudt om Jezus te volgen. Aan de catecheten is het
gegeven d??r iets van te laten zien en de jongeren op weg te helpen. Ze
zijn het waard en verdienen het beste; Jezus gaf Zijn leven immers ook
voor hen!
Vroeger en nu
?Het is niet meer zoals vroeger?, zucht iemand. ?Nee, inderdaad?, zegt
een ander blij, ?het is niet meer zoals het was?. Dat kan trouwens ook
niet. Want vroeger was vroeger en nu is nu. Vroeger (ach, wat is
vroeger? Ik herinner het me ook nog toen ik naar catechisatie ging en
z? oud ben ik nu ook weer niet) zaten we met 20 mensen in een zaal. De
dominee was aan het woord, overhoorde ons om te checken of we ons lesje
wel geleerd hadden.
Lees meer: Mooie mensen verdienen de beste catechese
Dominee Bart Witzier neemt op woensdag 16 september afscheid van de
gemeente van Sneek. De redactie zocht hem op voor een openhartig
gesprek.
Dominee Bart Witzier is een denker. Voordat hij antwoorden geeft, denkt
hij zorgvuldig na. Bart Witzier, 40 jaar predikant, neemt op 16
september in een dienst van ?woord en gebed? afscheid van zijn laatste
gemeente. Emeritaat, 40 jaar predikant, 65 jaar, afscheid. Nadrukkelijk
in die volgorde. De predikant diende in veertig jaar vijf gemeenten. De
pas afgestudeerde dominee begon in ?s Gravendeel (1969-1974). Daarna
maakte hij een buitenlands avontuur naar Carambe? in Brazili?
(1974-1979) om vervolgens de gemeenten te dienen in: Den Haag-West
(1979-1990), Utrecht-Centrum (1990-2001) en als laatste Sneek/
Heerenveen (2001-2009).
Wonder
Hij noemt en ervaart de kerk als een wonder van God ?door mensenhanden
heen?. Op de vraag wat de rol is van die mens in de kerk, antwoordt hij
overdacht maar stellig: ?De kerk heeft een menselijke kant. Binnenin
gebeurt een geheimenis, het Woord wordt bewaard, mensen komen tot
geloof en de fakkel blijft branden. Ondanks en mede door alle
menselijke dingen.? In een kerk zijn ook mensen met fouten en
tekortkomingen.
Dominee zijn, is soms ook een eenzaam beroep, heeft hij ervaren.
?Eenzaam, maar niet alleen. Je valt terug op je kerkenraad als het goed
is. Er zijn ook mensen waar je bij uithuilt, mensen die steunpunten
zijn?. Dat zijn volgens hem niet altijd ambtsdragers. Een predikant
heeft ook behoefte aan vriendschappen. De kerk geeft soms ook
teleurstellingen. Zoals gezegd: de kerk is ook mensenwerk, maar er is
wel verschil met mensen die niet geloven: ?Wij horen de haan kraaien,
groter is het niet?. Het is een doordenkertje ? een citaat uit een boek
over Petrus en het Lijden.
Lees meer: Ruimhartig gereformeerd
Dat is het thema van dit startnummer. We denken dan onmiddellijk aan
?beauty?s van buiten?. De schoonheidskoninginnen, de mooie jongens, dat
schattige kind. Alsof alleen het uiterlijk telt. O, zeker dat telt
tegenwoordig juist. En wie niet mooi is of zich niet mooi vindt, moet
zich koste wat kost mooi maken. Potten gel in het haar, eindeloos
getuttel voor de spiegel, over straat lopen alsof het een catwalk is.
Cool doen en cool zijn.
Niet iedereen is mooi van buiten. Bovendien, dat mooi zijn taant ook
met de jaren. ?k Heb begrepen dat het proces zich al inzet na je
twintigste, dan sterven meer cellen af dan dat er bij komen. O, schrik!
Nee, jij en ik kunnen mooi zijn zoals we zijn, inclusief onze flaporen,
ons beugelbekkie, onze x of o benen en wat dies meer zij aan
gebrekkigheden. Eerlijk, ik heb engelen gezien onder mensen met een
lichamelijke of verstandelijke beperking, zo puur, zo zuiver, zo
adembenemend mooi. Genietend, gevend en bewogen, dat ik er klein van
werd.
Lees meer: Mooie mensen