God is waar je thuis bent
Na het eten zet de boer zijn pet op. ‘ Ik loop nog even naar het vee,’ zegt hij tegen zijn vrouw. Dat waren zijn laatste woorden.
De man die me deze geschiedenis wil vertellen slikt en zijn ogen worden vochtig. Hij kucht en wil me dan toch meenemen in het verhaal.
Hoewel het zomer is, is deze dag koud. De noordenwind doet het riet aan de waterkant buigen. We zijn op weg naar de kerk. Het zal geen gewone dienst worden. Ook niet in een kerkgebouw. Maar in de openlucht. Met als hoogtepunt in de dienst het dopen van Eefke Marije, de dochter van een jonge boer en zijn vrouw. Naast de gemeente als getuige staan de koeien rondom het gebeuren te grazen of het gras te herkauwen.