De vijf talen van Gods liefde

 

Gary Chapman is de schrijver van een soort standaardwerk: De vijf talen van de liefde. Die talen zijn: positieve woorden, dienstbaarheid, cadeaus, qualitytime, lichamelijk contact. Ieder mens heeft een van deze talen als primaire liefdestaal – het is belangrijk om die taal te ontdekken bij jezelf en bij elkaar. Dat komt onze relaties ten goede. Daar is Chapman in zijn boeken tot nu ook vooral op ingegaan. Op de persoonlijke relaties. Want liefde of het gebrek daaraan vormt mensen – en dan vooral een vorm van liefde die past bij hun persoonlijke liefdestaal. Daarbij is het ten diepste van belang dat we komen op de weg waarop we Gods liefde blijvend voelen. Want we kunnen pas echt liefhebben vanuit het besef dat we geliefd worden.

Verzen voor lichte en donkere dagen

Er zijn mensen die altijd blijven schrijven. De bibliografie van André Troost bestaat inmiddels uit ruim negentig boeken en elk jaar verschijnen er nieuwe. In dit jaar een boekje met verzen. Gedichten die de tijd weerspiegelen – over de Coronakerk, over de onmogelijkheid om samen te komen, over de ochtend en de avond en over Alleensaamheid (pag. 9). Ik stel me voor dat dit is wat Troost zelf bezighoudt en het is over het algemeen heerlijk om er iets van mee te krijgen. En zoals we gewend zijn van Troost zijn de meeste liederen te zingen – achterin het boekje is een lijst met melodieën opgenomen.

Een dagboek voor vrouwen.

Acht Bijbelse figuren staan centraal in de overdenkingen. Om precies te zijn: Ruth, Jeremia, Esther, Eva, Jochebed, Mefiboseth, Maria uit Magdala en Barnabas. Gewone mensen met gewone gevoelens, mooie eigenschappen en valkuilen. Net als wij allemaal. Vijf dagen ben je alleen bezig met dit boekje, mediterend, biddend, in de rust, alleen met jezelf. Daarna kunnen in een groepsbijeenkomst ervaringen worden uitgewisseld, waarbij je elkaar kunt bemoedigen. Want leven is niet alleen fijn. Een korte blik in het boekje leert me dat het goed is hier intensief mee bezig te zijn. Wat wil God me leren?

‘Allen werden vervuld van de heilige Geest en spraken vrijmoedig over de boodschap van God.’

(Hand. 4,31)

 

Het is een woord dat je buiten de kerk niet vaak hoort: vrijmoedigheid. Misschien hoort het bij de tale Kanaäns. Reden te meer om het in dit Pinksternummer eens nader te bestuderen. Helemaal omdat ook de NBV in Handelingen 4 dat woord gebruikt: vrijmoedigheid. Het is dus een woord dat ook in het hedendaagse Nederlands gebruikt kan worden. Maar wat zegt het? En wat betekent het als we lezen dat de vrijmoedigheid komt waar de Geest mensen vervult?

 

Commentaar

  • Israëlzondag 2024-10-11 17:20:39

    Afgelopen zondag is in veel kerken aandacht besteed aan de bijzondere band van ons als...

  • Ver van ons bed 2024-09-27 17:32:11

    Een korte zoektocht op het internet leert me dat er ooit een programma op de televisie was, dat de...

  • Laatste en eerste 2024-09-14 09:19:44

    Dit is mijn zesenveertigste en laatste commentaar voor dit mooie Kerkblad voor het Noorden. Na...

  • Horrorgezinnen 2024-08-31 08:28:17

    Wat een pijnlijke vertoning op de onlangs gehouden democratische conventie in Chicago. Niet ver...