Kent u ze?
Oude mensen, die het leven geproefd hebben, en niet verbitterd zijn?
Ik zat tegenover hem. De koffie had hij zelf gezet.
Op mijn vraag of hij de veranderingen in kerk en maatschappij een beetje aankon vertelde hij mij de volgende anekdote.
Er zijn de afgelopen jaren duizenden moslims in ons land tot geloof in Christus gekomen. Niemand kan daarbij claimen dat dat voornamelijk te danken is aan zijn of haar succesvolle evangelisatie-actie. Het overgrote merendeel van hen was namelijk gevlucht voor een corrupt en gewelddadig islamitisch regime en voor veel moslims is het christendom het logische alternatief wanneer ze gaan twijfelen aan de islam.
Vrijwel overal in ons land waar kerken hebben omgezien naar asielzoekers, zijn enkelen of meerderen van hen gedoopt en lid geworden van een plaatselijke gemeente. Dat omzien naar vluchtelingen zodra ze in ons land komen is wel belangrijk, want hoe langer ze in ons land wonen, hoe meer ze gewend raken aan een individualistisch leven zonder God en hoe minder ze openstaan voor het evangelie. Juist in die begintijd kunnen we deze mensen vrijmoedig uitnodigen voor een bijbelstudiegroep, die specifiek rekening houdt met zoekende moslims. Wanneer u als kerk nog geen beleid hebt ontwikkeld om asielzoekers die een huis krijgen bij u in de buurt, op te zoeken en hiervoor uit te nodigen, dan is het dus zaak om daar snel werk van te maken.
Een tweede boek van Marion Lutke in misschien wel een serie. Als ervaringsdeskundige en coach schrijft zij boeken over problemen uit de praktijk. Het eerste boek Durf te gaan ging over hooggevoeligheid en is eerder hier besproken.
'Loskomen' is het eerste christelijke boek dat over narcisme geschreven is. Je kan heel goed merken dat de schrijfster er studie van gemaakt. Ze weet waarover ze het heeft.
De God van Abraham, Izak en Jakob, de Koning van Israël, wil door zijn Zoon Jezus Christus onze God en Vader zijn. Hij heeft ervoor gekozen om via een Joodse Messias de heidense volken tot Zich te roepen. Dat mysterie aanbidden wij als een wonder. Samen met de apostel Paulus mogen we zeggen: Want uit Hem en door Hem en tot Hem zijn alle dingen. Hem zij de heerlijkheid, tot in eeuwigheid. Amen (Rom.11,36). Maar beseffen we wel genoeg wat dit allemaal betekent?
In het Nieuwe Testament komt de Heer Jezus nadrukkelijk naar ons toe als de Messias van Israël. De evangelist Matteüs legt daar alle nadruk op. In het evangelie naar Markus staan de Zoon des Mensen en de komst van Gods Koninkrijk centraal. In Daniël 7,13-14, eeuwen voor Jezus’ komst geschreven, lees je al over de Mensenzoon die uit Gods hand koninklijke heerschappij ontvangt. De evangelist Lucas beschrijft de lofzangen van Maria, Zacharias en Simeon (Luc.1-2). In elk lied komt naar voren dat de Messias heil brengt voor Israël én de volken. Ook het evangelie naar Johannes laat zien dat de Messias naar zijn eigen volk is gekomen om het te verlossen. De Zoon gebruikt keer op keer de Naam van de Vader in de zogenaamde ‘Ik ben’-uitspraken.
In Engelstalige landen wordt deze dag nog vaak 'sabbat' genoemd, als erfenis van de puriteinen (die een strenge naleving van de rustdag eisten). In kerken in ons eigen land speelt de vraag of de zondag primair bedoeld is voor rust of voor vreugde. Voor velen is deze dag bijna net zo gewoon als de andere dagen van de week. Wat duidelijk is, is dat de eerste dag van de week een enerverende geschiedenis heeft, en nog steeds de gemoederen kan bezighouden. Justo L. Gonzáles geeft daarvan een goede impressie. In 2019 verscheen een vertaling van zijn boek A Brief History of Sunday. From the New Testament to the New Creation. De vertaling die is verzorgd door Martin Strengholt, is prettig leesbaar.
