Augustinus (354-430) blijft verrassen. Steeds kom je bij hem gedachten en mooie uitspraken tegen die blijven haken. Bij DAMON zijn al diverse bundels met vertaalde preken uitgekomen. Een nieuwe bundel bevat 22 preken over verschillende onderwerpen.

Een van deze preken gaat over barmhartigheid. Wat dat is? 'Niets anders dan de pijn van een ander in je hart.' 'Als we houden van God en van onze naaste, doen we dit alles niet zonder hun pijn te voelen in ons hart.' Andere preken gaan bijvoorbeeld over liefde jegens vijanden, eensgezindheid, standvastigheid en hebzucht. De bundel eindigt met een bewogen toespraak naar aanleiding van het sterven van een jonge collega: 'In onze zwakheid kunnen wij niet anders dan bedroefd zijn, in onze hoop moeten wij troost vinden.' En wil je weten of iemand kort of lang heeft geleefd, let dan op zijn daden in plaats van op zijn jaren. Uit al deze preken spreekt bewogenheid: 'Laat uw luisterend oor mij tot troost zijn, zodat mijn verdriet niet tegen u getuigt.'

Een bijzonder mooi en boeiend boekje met 52 meditaties door Paul Visser, pionier-predikant voor de Noorderkerk in Amsterdam. Uitgaande van Bijbelteksten uit de Herziene Statenvertaling wordt de lezer begeleid in het nadenken over de eeuwigheid. Twee eindbestemmingen zijn er. Je zorgt toch ook dat je op het juiste vliegtuig stapt, dat je brengt waar je wilt zijn? Hoe belangrijk is het dan de juiste keuzes te maken in het hier en nu. Wat is jouw eindbestemming?
Paul Visser is helder en scherp. De Bijbel is dat immers ook. Het boekje doet je de ernst beseffen van de consequenties van ons handelen en onze keuzes hier en nu.

In de veertiende eeuw heerste er een pestepidemie.

Wereldwijd vielen er heel veel slachtoffers.

Een van de maatregelen die bijvoorbeeld de Italiaanse 

overheid toen nam was het instellen van een maatregel

met de naam Quaranta giorni.

Vertaald betekent dat: veertig dagen.

Tot donderdagavond 24 september jl. zag het ernaar uit dat we als synode de week van 29 september tot en met 2 oktober in Nunspeet zouden samenkomen. Het moderamen heeft die donderdag, gebaseerd op de laatste corona-ontwikkelingen en vragen van synodeleden, besloten de vergaderweek in te korten tot één dag, dinsdag 29 september. Naar mijn overtuiging een verstandig besluit.

Zelf had ik ook zo mijn vragen en deze per brief aan het moderamen voorgelegd. Sinds maandag 28 september weten we dat een week vergaderen onder de nieuw afgekondigde maatregelen ook niet had gekund. Je zou het moderamenbesluit als profetisch kunnen framen. De synode is bijna compleet, twee broeders ontbreken met kennisgeving. De voorzitter, ds. Han Schenau, geeft aan dat het schrappen van de vergaderweek bij ons verschillende gevoelens zal losmaken. Vooral voor de commissies die de laatste maanden veel tijd hebben besteed aan het voorbereiden van rapporten, is het zuur. Maar hier geldt dat wij als kerken voorzichtigheid moeten tonen, vooral ook als voorbeeld naar onze achterban en de buitenwereld.