Het is 2001. Ann Bliss werkt in Chicago, waar ze consumentengedrag bestudeert. Niet echt de baan waarvan ze gedroomd had, maar wel veilig, nadat het eerste project na haar studie volgens haarzelf op een fiasco was uitgelopen.

In Ansel woont haar oudoom GrandBob, de broer van haar overleden opa. Omdat haar vader ieder contact verboden heeft, hebben ze elkaar al heel lang niet gezien. Ze corresponderen met elkaar via berichtjes in de plaatselijke krant. Op een dag is het niet GrandBob, die een berichtje plaatst, maar Bess, de restauranthoudster: ze moet direct komen.

Tamera Alexander schrijft christelijke romans en beschrijft daarin het Amerikaanse leven in de negentiende eeuw. De tijd van de kolonisten. De kronieken van Fountain Creek is een award-winnende serie, waarmee deze Amerikaanse schrijfster bekend is geworden. Sinds 2009 is de vertaling daarvan ook in het Nederlands beschikbaar. En nu werden de drie delen in een omnibus uitgegeven door Uitgeverij Van Wijnen. Wat een heerlijk boek om in je vrije tijd te lezen.

Even voorstellen: Bram Dekker

  

Een nieuwe fase voor ons blad. Vanaf dit nummer drukt Dekker Creatieve Media & Druk uit Leeuwarden dit blad. Hoog tijd om eens op bezoek te gaan in Leeuwarden. Wie is de eigenaar van dit bedrijf en wat beweegt hem? Hoe staat hij in het leven? En waarom wil hij nu juist ons blad gaan drukken? Op een mooie doordeweekse dag rijd ik naar Leeuwarden. Daar staat aan de ingangsweg in het noorden van de stad een groot gebouw. Als je erlangs loopt zie je door de ramen op de begane grond verschillende drukpersen. Na binnenkomst mag ik een mooie glazen trap op om in een grote ruimte uit te komen. Er staan verschillende bureaus speels in de ruimte opgesteld. Aan een van deze bureaus zit Bram Dekker, de directeur. We gaan even rustig in een apart kamertje zitten en ik krijg thee voorgezet. Het is tijd voor een gesprek.

 

God verbiedt dat de zijnen zich een voorstelling van Hem maken. Een beeld van Hem maken is niets anders dan godslastering. Dit verbod is verwoord in het tweede gebod van de decaloog, maar ook op andere plaatsen in de wet van Mozes.

 

Andere volken rondom het oude Israël maakten afbeeldingen van hun goden op hun altaren. God verbood dat voor zijn volk. Israël mocht de stenen die voor de bouw van een altaar werden gebruikt, niet bewerken (Ex. 20, 22-24). Ook zo prentte Hij het tweede gebod in bij zijn volk: geen beeldendienst.

 

Commentaar

  • Israëlzondag 2024-10-11 17:20:39

    Afgelopen zondag is in veel kerken aandacht besteed aan de bijzondere band van ons als...

  • Ver van ons bed 2024-09-27 17:32:11

    Een korte zoektocht op het internet leert me dat er ooit een programma op de televisie was, dat de...

  • Laatste en eerste 2024-09-14 09:19:44

    Dit is mijn zesenveertigste en laatste commentaar voor dit mooie Kerkblad voor het Noorden. Na...

  • Horrorgezinnen 2024-08-31 08:28:17

    Wat een pijnlijke vertoning op de onlangs gehouden democratische conventie in Chicago. Niet ver...