Dit boek is al in 1973 in het Engels verschenen, maar pas in 2018 ook in het Nederlands uitgegeven. De auteur laat ons zijn kijk op het leven van Jezus zien door de ogen van Zijn tijdgenoten. Prachtig wordt verwoord hoe het leven in die tijd was in Israël, hoe de mensen zuchtten onder de Romeinse overheersing en hoe ze uitkeken naar iemand die hen daarvan zou verlossen. Die verlosser zagen ze in de persoon van Jezus van Nazareth, maar hun hoop werd de bodem ingeslagen toen Hij niet in opstand kwam, maar juist predikte dat ze hun vijanden moesten liefhebben. Zelfs Zijn discipelen, die toch het meest met Hem optrokken, begrepen Hem niet. Daarin zie je ook iets van de diepe eenzaamheid die Jezus gevoeld moet hebben.

In het kerstnummer hield de vraag ons bezig of we als christenen kunnen blijven zeggen dat je toch echt bij Jezus moet zijn om redding en behoud, om echt leven te vinden. Daarbij wijst de Bijbel ons nog altijd helder de weg: onomwonden wordt gezegd dat er geen andere naam is waardoor redding mogelijk is. Omdat dat zo is, zal het er – dus – op aan komen dat mensen voor Jezus gewonnen zullen worden. Maar waar hebben we het dan over …?

Het is wel duidelijk dat het winnen van mensen voor Jezus alles te maken heeft met zending en evangelisatie. Daar gebeurt het immers, dat mensen in aanraking worden gebracht met Jezus. En het gebeurt in de hoop dat de mensen die over Hem horen Hem ook echt leren kennen, zodat ze werkelijk voor Hem gewonnen worden.

Veel christenen zijn van mening dat op grond van de oudtestamentische profetieën er voor Israël als volk nog een glorietijd komt. Maar Maljaars denkt daar anders over. In zijn nieuwe boek betoogt hij dat er een nieuw mondiaal ‘Israël’ zal komen, waartoe ook een rest van het volk Israël behoort. Die nieuwe situatie is te danken aan Christus. In Hem zijn namelijk de profetieën in vervulling gegaan met het genoemde perspectief.

Maljaars behandelt een aantal profetieën en laat overtuigend zien dat de visie dat er op korte termijn voor Israël als volk een nieuwe tijd zal aanbreken gebaseerd is op een aantal sprekende teksten die uit hun verband zijn gehaald. Hij bespreekt o.a. Jesaja 9,1-6 en 65,17-25 en profetieën van Joël en Zacharia.

Veel dove mensen ervaren een grote mate van eenzaamheid. Tegelijk zijn er in onze tijd veel mogelijkheden om die eenzaamheid te verlichten en te doorbreken. In dit artikel deel ik met u graag aan aantal ervaringen vanuit de boeiende en dankbare rol die ik mag vervullen als dovenpastor.

Het eerste artikel noemde een aantal soorten doofheid, en het tweede ging in op 'dovendiensten'. In dit derde artikel wordt nog iets gezegd over het IDP, en volgen enkele praktische tips.

Het Interkerkelijk Dovenpastoraat is – zoals in het vorige artikel al is aangegeven – een samenwerkingsverband van vier kerken. Het werk van het IDP is bedoeld als een hulpdienst voor de kerken om hen te ondersteunen bij het samen gemeente-zijn van dove en horende gemeenteleden. Er is een landelijk bestuur dat bestaat uit leden die door de vier kerken zijn benoemd. Onder dit bestuur functioneren een aantal taakgroepen (PR en website, Toerusting, Missionaire Activiteiten, Interkerkelijke Commissies, Financiën). Vanuit deze taakgroepen worden ook landelijke activiteiten georganiseerd, zoals een Landelijke Bijbeldag, een Huwelijksdag, enzovoort. Verdeeld over het land zijn er zestien Interkerkelijke Commissies voor het Dovenpastoraat (afgekort IC’s). In iedere IC zijn de kerken uit de regio vertegenwoordigd. Zij organiseren kerkdiensten, bezoekwerk en andere activiteiten.