Wat een mooi woord eigenlijk. Overdenking. Daar proef je iets in van rust, diepte, belangrijkheid. Het is als een stukje heel oude kaas. Je moet het niet meteen doorslikken, nee, je moet het proeven. De intense smaak doortrekt niet alleen heel je mond, maar je hele lijf geniet mee. Tja, en ik wilde het over Luther hebben, wat een warboel. Misschien dacht Luther dat trouwens ook wel en zette hij daarom alles maar eens duidelijk op papier. Gaandeweg komt hij zo op vijfennegentig stellingen. Zinnen, soms scherp, soms confronterend, maar mooi geformuleerd, die je moet proeven. Overdenken dus. Ze laten bezinken. Natuurlijk, ze bevatten een duidelijke aanklacht, maar ook een levensles. Nu na vijfhonderd jaar weten veel mensen nog steeds van die stellingen, maar weet u er een paar op te noemen?

Daarom, gewoon om eens even te, inderdaad, overdenken, zijn eerste en laatste stelling en daartussen wat citaten uit zijn overige publicaties.

Op dinsdag 10 oktober moest de knoop worden doorgehakt. De generale synode besloot niet langer mee te werken aan de totstandkoming van een Gereformeerde Theologische Universiteit. De commissie die de besluitvorming moest voorbereiden, had in meerderheid gekozen ermee te stoppen, hoe spijtig dat ook was. Daarmee kwam een einde aan een lang en intensief traject.

 

Op voorstel van de meerderheid van de synodale commissie van onderzoek en rapport heeft de synode het rapport ‘Samen verder, in Zijn dienst’ en de aanvullende notitie van het besturenoverleg ‘Richtingwijzer voor nadere uitwerking GTU-ontwerp’ niet aanvaard.

Van 10-23 juli was ik (ds. Albert Hakvoort) samen met ds. Gert Kortleven uit Noordscheschut in Mozambique. We gaven er als gastdocenten lessen op een bijbelschool.

 

In 1994 kwamen onze kerken in contact met zendingswerk dat door Trans World Radio in Mozambique werd gedaan. Tot 2011 woonden achtereenvolgens de predikanten Jan van ’t Spijker en Guus Vos met hun gezin als zendingswerkers ter plaatse, waar onder hun leiding bijbelonderwijs werd opgezet. In 2011 kon de leiding worden overgedragen aan plaatselijke docenten.

Mijn roeping lag duidelijk ergens anders, meende ik. Op zee! Neen, niet als koopvaardijpredikant, maar gewoon als verbindingsman. Ik werd radio-officier of marconist.

 

En toch…, in het handboek voor de telegrafist stond duidelijk beschreven wat ik later als predikant, nu alweer veertig jaar lang, als roeping heb mogen uitoefenen. U bent hier aan boord, zo las ik, ‘tot redding van mensenlevens’ op zee. En, zo werd eraan toegevoegd, uw belangrijkste werkopdracht is: ‘uitluisteren’.

 

Op DV 15 oktober vindt de dienst van intrede en bevestiging plaats van ds. J.H. Carlier in Leeuwarden. De redactie legde hem een aantal vragen voor.

 

 

Kunt u iets vertellen over uw leef-, woon-, gezinssituatie?

Alweer dertig jaar geleden hebben Corrine en ik elkaar leren kennen. Drie jaar later zijn we getrouwd. We hebben drie kinderen gekregen: Renée (20), Stan (19) en Olaf (14). Renée studeert in Enschede, en Stan in Utrecht. Olaf is met ons meegekomen naar Leeuwarden, hij zit in de derde van het Gomarus-college.

Commentaar

  • Rust 2025-05-10 07:24:12

    Een aantal (grote) bedrijven heeft er in de afgelopen jaren voor gekozen om een vierdaagse...

  • Bevrijding en vrede – wij gedenken 2025-04-25 08:13:45

    Dit nummer verschijnt kort voor de officiële dodenherdenking – met de kransleggingen op de Dam in...

  • Voorjaar 2025-04-12 09:38:55

    Het kan niemand ontgaan zijn, het voorjaar hangt in de lucht. Heerlijk om weer even in het...

  • Veertig dagen Paaspodcast en Spotify 2025-03-28 18:37:35

    Nog een paar weken en dan vieren we opnieuw het Paasfeest. Dat betekent dat we voor wat betreft...