Op de laatste dag van de tweede vergaderweek werd bijna de gehele morgen besteed aan de beantwoording van de vragen die tijdens de zevende zitting waren gesteld naar aanleiding van een tussenrapport van de synodecommissie die de behandeling van de revisieverzoeken over het synodebesluit van 2013 ten aanzien van homoseksualiteit en homoseksuele relaties moest voorbereiden. Zie daarvoor het verslag van de zevende zitting.

Verder kon op deze dag de behandeling van een aantal rapporten worden afgerond, die al eerder aan de orde waren gekomen. Een van die rapporten betrof het evangelisatiewerk.

Dit werk draagt vrucht, zo kon met dankbaarheid worden vastgesteld. Deze vrucht is vooral zichtbaar in zendingsgemeenten. Verhoudingsgewijs werden in de afgelopen twintig jaar in de zendingsgemeenten binnen ons kerkverband aanzienlijk meer mensen met een buitenkerkelijke achtergrond gedoopt dan in de gevestigde kerken

Die vraag legde de redactie van het Kerkblad voor het Noorden mij voor, mede naar aanleiding van een aantal ochtenden die ik verzorgde tijdens de landelijke vormingscursus van het vorig seizoen, rondom ambt, gezag en leiderschap.

Achtergrond van de vraag was het signaleren van ontwikkelingen in het denken over kerk en gemeente, waarbij het lijkt dat de ambtelijke structuur wat op de achtergrond is gekomen. Te denken is aan het ontstaan van nieuwe gemeenten, die heel sterk ‘hangen’ aan één enkele pionier, en waarbij de vraag kan opkomen of er ook sprake is van ‘kerk’ wanneer spontaan ergens begonnen is met het beleggen van diensten, maar een ambtelijk kader eigenlijk helemaal ontbreekt. Of aan de opkomst van huisgemeenten, waarbij ambtsdragers eigenlijk geen rol spelen, maar waar toch een vorm van gemeente-zijn ervaren wordt.

Arthur Meijerink gaat samen met zijn dementerende vrouw op vakantie. In een hotel en begeleid door vrijwilligers en verzorgenden. De tijd van de ‘goede dagen’ is voorbij. Een kleine gebeurtenis tijdens deze vakantie ontregelt het leven van Arthur. Herinneringen aan vroeger raken vermengd met het heden. Er zijn herinneringen aan dingen die verzwegen zijn en aan pijnlijke gebeurtenissen. Er zijn mooie herinneringen. Dwars daar doorheen spelen zijn gemengde gevoelens ten aanzien van zijn demente vrouw. En met het geloof wil het allemaal ook niet zo. Daarnaast speelt dat Arthur zelf ook wat minder helder aan het worden is. De ‘goede dagen’ van weleer blijken in de loop van het boek veel schrijnends te bevatten. Om dit boek dan desondanks ‘Goede dagen’ te noemen lijkt mij bijna een geloofsuitspraak. En wie het boek gelezen heeft, begrijpt dat waarschijnlijk ook nog wel.

De volgende predikanten hebben meegewerkt aan het nieuwe dagboek dat is samengesteld door predikanten van ons kerkverband: ds. J. Jonkman, ds. P. den Butter, ds. A.G.M. Weststrate, ds. D. Dunsbergen, ds. P.D.J. Buijs, ds. M. Oppenhuizen, ds. J. Oosterbroek, ds. J. van Dijken, ds. J. van Amstel, ds. J.W. Wüllschleger, ds. J. Westerink en ds. J. van der Wal. De uitgave is verkrijgbaar in een gewone editie en in een grote-lettereditie. De redactie was in handen van ds. P.D.J. Buijs, ds. J. Oosterbroek en ds. A.G.M. Weststrate. Elke maand staat een bepaald aaneengesloten gedeelte uit de Bijbel centraal. In de maand december wordt gemediteerd over het thema 'van schepping naar verlossing.' Elke dag wat voedsel voor de levensreis. Met de nodige variatie.

In de serie ‘christen en beroep’ maken we portretten van mensen die iets vertellen over wat hen beweegt in hun werk en welke rol geloof daarin speelt. Vandaag Ide en Abelien de Boer uit Uithuizen. Al dertig jaar runnen ze samen een bakkerij.

Kerst in de bakkerij

Het zonnetje schijnt als we naar Uithuizen rijden, waar Ide en Abelien de Boer wonen. Ze zullen ons iets vertellen over het werk in hun bakkerij, met name over de tijd rond de kerstdagen. Maar voordat ze hiermee beginnen is er koffie of thee met natuurlijk iets lekkers erbij.

Dertig jaar geleden hebben Ide (70) en Abelien (69) de bakkerij in Uithuizen overgenomen. Daarvoor heeft Ide zeventien jaar bij V&D gewerkt, onder andere als bakker. Maar een eigen zaak bleef trekken. Ze kregen van hun accountant een tip dat er een bakkerij in Uithuizen te koop stond. ‘Ik wist niet eens waar Uithuizen lag’, vertelt Ide. ‘We zijn er verschillende keren gaan kijken, ook samen met de kinderen, en hebben uiteindelijk de knoop doorgehakt. Er moest een heleboel aan het pand gedaan worden, ook op het gebied van de hygiëne. We hebben dit, in overleg met de Keuringsdienst van Waren, in fases kunnen doen. Veel hebben we zelf gedaan, gelukkig ben ik erg handig. Na een paar jaar hadden we het zoals we het wilden hebben.’

Commentaar

  • Nieuw leven 2024-04-19 17:47:34

    In januari begint het al: het wordt weer langer licht en de sneeuwklokjes gaan bloeien, en even...

  • Post 2024-04-06 07:36:05

    De laatste tijd valt het mee, maar het komt regelmatig voor dat de post wat vertraging heeft....

  • Lijdenstijd 2024-03-23 18:53:26

    Met de lijdenstijd lijkt onze samenleving niet uit de voeten te kunnen. Hoe anders is dat met...

  • Leipzig en Navalny 2024-03-07 19:01:01

    Vorige week waren mijn vrouw en ik een paar dagen in het voormalige Oost-Duitsland op bezoek bij...