In Nederland wonen momenteel ongeveer een miljoen moslims. Zestig jaar geleden was dat aantal veel kleiner en was er slechts één vertaling van de Koran, die van J.H. Kramers (1956). Volgens veel moslims is de Koran onvertaalbaar, want - wonder - God gaf zijn tekst aan de ongeletterde profeet Mohammed. Maar niet iedereen die moslim wordt, kan Arabisch leren. Daarom is er steeds meer ruimte ontstaan voor een vertaalde Koran. Ook in de Nederlandse taal zijn er inmiddels een aantal vertalingen verschenen, momenteel de vertaling van Verhoef als laatste.

Ons kerkverband telt verscheidene deputaatschappen: commissies met deskundigen op een bepaald terrein. De kerken dragen het werk van deze deputaatschappen. Ze dragen het werk financieel, maar vooral ook door betrokkenheid. Voor deze betrokkenheid is onder meer nodig dat je weet wat een deputaatschap zoal doet. In deze rubriek vertellen deputaatschappen over hun werk. Vandaag: het curatorium. De secretaris van het curatorium, ds. G. van Roekel, predikant van de gemeente Bennekom-Oosterbeek, vertelt.

Spreekt het ons moderne mensen vandaag de dag nog aan? Luthers vraag: ‘Hoe word ik rechtvaardig voor God?’ Of zijn we beter af zonder die zware vraag?

In de twee hieraan voorgaande artikelen liet ik een vijftal gelovigen aan het woord. Vijf verschillende antwoorden kreeg ik op de vraag naar rechtvaardiging, vrijspraak en zondebesef.

Gods goedheid ervaren

Alle vijf gelovigen waren wel op de een of andere manier bezig met het thema van Gods goedheid, hetzij die van God hetzij de goedheid (of het gebrek eraan) van zichzelf . Wel verschilde de manier waarop. De een was daarin wat onbekommerder dan de ander, zo was mijn indruk. Opmerkelijk en mooi was om te lezen dat juist de jongste van de vijf geïnterviewde zozeer zijn eigen eerlijke zondebesef zag als noodzakelijke voorwaarde om Gods liefde te erváren. Datzelfde zondebesef kon hem echter ook doen wegblijven van God, maar dan meer omdat hij dan die zonde niet echt onder ogen wilde zien. Bij anderen kon zondebesef of schuldbesef gemakkelijk leiden tot twijfel aan Gods liefde. Kan God wel blij met mij zijn, of mij in mijn zondigheid liefhebben? Kan Hij wel van zo iemand houden? Bij weer een ander hielp het juist te weten dat God goed naar haar kijkt, als een soort medicijn tegen de manier waarop zij (lelijk) naar zichzelf kijkt. Alle vijf ervoeren ze op de een of andere manier Gods goedheid. Dat hadden allen dan weer gemeenschappelijk.

Op woensdag 4 oktober waren de kerken van de classis Zwolle bijeen op Urk voor de najaarsclassis. Urk-Eben Haëzer had hen samengeroepen. Na de opening door ds. A. van Heteren werd de vergadering geleid door ds. N. Vennik (Zwolle), bijgestaan door ds. Uitslag (Urk). Ds. A. Hakvoort (Kampen) zorgde voor de verslaglegging. Ds. B.L.C. Aarnoudse van Doornspijk was in de vakantie ongelukkig ten val gekomen en kon daarom niet aanwezig zijn. Hij was gelukkig aan de beterende hand. Een belangrijk deel van de vergadering werd gewijd aan de bespreking van de verslagen uit de gemeenten. Naar aanleiding van de visitatie die was afgelegd in Zwolle, besloot de classis een classicale conferentie voor ambtsdragers te organiseren over het onderwerp 'Kerkelijke tucht'. Zwolle staat ongehuwd samenwonende stellen toe belijdenis van het geloof af te leggen en geeft hun toegang tot de avondmaalsviering. Daar was binnen de classis moeite mee. Op een conferentie kunnen de voors en tegens met elkaar besproken worden. De classis besloot ook contact op te nemen met de taakgroep die door de generale synode is ingesteld. Zij helpt o.a. classes in het contact met gemeenten waar spanning wordt ervaren tussen het plaatselijke beleid inzake homoseksuele broeders en zusters die een relatie hebben en de besluiten die de laatste synode heeft genomen. Dat is in Zwolle het geval.