De plantenveredeling in Nederland staat in vergelijking met het
buitenland op een heel hoog niveau. Nederlandse veredelingsbedrijven en
zaadvermeerderingsbedrijven zijn wereldbe-roemd en ook over de hele
wereld actief. De veredelingsbedrijven staan voortdurend voor nieuwe
uitdagingen, de landbouwsector heeft behoefte aan nieuwe rassen die
bijvoorbeeld een hogere opbrengst hebben of resistent zijn tegen
bepaalde ziekten waardoor er geen of minder chemische
bestrijdingsmiddelen hoeven te worden gebruikt.
Het ontwikkelen van deze nieuwe rassen kan zowel door het klassieke
kruisen als door gene-tische modificatie. Maar voor beide technieken is
het belangrijk dat er voldoende genetische variatie is. En om deze
genetische variatie te waarborgen heeft de internationale
veredelings-sector op Spitsbergen een genenbank ingericht, waar bij
lage temperaturen van heel veel ver-schillende gewassen verschillende
rassen worden bewaard. Het bouwen, inrichten en beheren van deze
genenbank kost veel geld, maar omdat genetische variatie erg belangrijk
is en de biodiversiteit wereldwijd ernstig terugloopt, heeft men er
zoveel geld voor over. Voor het in stand houden van soorten en het
verder ontwikkelen van rassen is genetische diversiteit van
levensbelang!
Diversiteit in de kerk
Maar wat in de landbouwsector geldt, geldt dat ook in de kerk? Is het
in de kerk ook zo dat diversiteit van levensbelang is? Ik denk dat de
meeste mensen deze vraag in eerste instantie met ?nee? zullen
beantwoorden. Diversiteit in de kerk, is zeker niet van levensbelang.
Nee, het wordt eerder als lastig en misschien wel als bedreigend
ervaren.
Lees meer: Plantenveredeling
?Om het hart van jongeren!? Met deze woorden geven we weer wat de diepste drijfveer van het Landelijk Contact Jeugdwerk (LCJ) is. Kees van Vianen, bureaumanager van het LCJ: ?Meer en meer wordt het LCJ op plaatselijk niveau uitgenodigd voor advisering en toerusting. We gaan dus meer het land in met ons aanbod.?
Was er vanaf 1984 met name aandacht voor de kerkjeugd die aangesloten was bij jeugdclubs en (vanaf 2007) zondagsscholen, vanaf nu denken we breder en ondersteunen we veel meer het plaatselijk jeugdwerk, waarbij we oog en hart hebben voor alle jongeren. Als ??n van de jongerenorganisaties binnen de Christelijke Gereformeerde Kerken wil het LCJ er zijn voor alle jongeren van de gemeenten tussen 0 en 27 jaar. Hierbij laat het LCJ zich leiden door de Bijbel als het onfeilbare Woord van God en de daarop gegronde belijdenisgeschriften. Heerlijk oud, maar ook prachtig nieuw! Met een hart voor jongeren!
Alle activiteiten van het LCJ worden georganiseerd voor, en vaak ook samen met, jongeren. Hiervoor ontwikkelen we leeftijdsgericht materiaal. Dit najaar houden we opnieuw kadervormingavonden voor alle leidinggevenden en organiseerden we een jeugdappel voor 16+ jongeren. De Bijbelstudieconferenties voor 23+ en 16+ zijn volgeboekt en er staat in december een extra Kruispuntconferentie over huwelijk en gezinsvorming op de agenda. In Middelharnis ?loopt? in deze periode de cursus vertellen voor leidinggevenden van zondagsscholen en kinderclubs; die hopen we begin volgend jaar in Dordrecht te starten. Een overzicht van alle activiteiten en materialen is te vinden op de website, www.lcj.nl.
Met veel tamtam wordt de nieuwe mode aangeprezen. Via folders, reclame
in kranten en op tv. Wie van ons wil niet meedoen met de mode?
We willen er netjes bij lopen.
Dat gaat dan over onze kleding.
Maar al jarenlang is er op geestelijk terrein ook een mode gaande.
Steeds vaker en luider horen we: "We weten het niet meer. Hoe zit dat
nou precies? Kun je alles nog wel geloven?". Wanneer het met veel
wapengekletter wordt aangekondigd, zijn we nog wel op onze hoede. Maar,
o wee, wanneer het op kousenvoeten komt... Zelfs geleerden durven
vandaag te zeggen: "Wie twijfelt, gelooft pas echt". Twijfel neemt de
plaats in van geloof. Met andere woorden: geloven is twijfelen en
twijfelen is geloven. Hoe meer twijfel, hoe groter je geloof! Iemand
heeft zelfs in een interview over de Friese versie van de Matth?us
Passion het zo gezegd: "Omdat er op de preekstoel te weinig over
twijfel gepreekt wordt, zijn de kerken leger geworden". Dat is
wapengekletter en kun je herkennen als vals.
Maar, wees eerlijk. Het woordje geloven heeft voor ons ook vaak de
betekenis van: ik weet het niet zeker; het zou zo kunnen zijn, maar ook
wel anders. Voorbeeld: je vraagt aan je buurvrouw: "Waar is je man? Ik
wil hem even spreken". Buurvrouw zegt: " Ik geloof dat hij achter op de
tuin is". Ze weet het dus niet zeker, maar denkt dat hij in de tuin is.
Heeft zo het woordje geloven voor ons ook niet vaak dezelfde betekenis?
Lees meer: Meedoen met de mode?
De meeste gemeenten zijn niet anders gewend dan het Heilig Avondmaal te
vieren door gezamenlijk het brood te eten en de wijn te drinken uit ??n
of meer grote bekers. De bekers gaan van hand tot hand de kerk door, of
worden aan tafel aan elkaar doorgegeven. Met het oog op de hygi?ne is
de vraag gerechtvaardigd of het niet beter is om over te stappen op
kleine bekertjes.
Ongeveer honderd jaar geleden gingen er voor het eerst stemmen op om
niet meer uit de gezamenlijke beker te drinken om hygi?nische redenen.
Het zou beter zijn om over te stappen op kleine bekertjes. In veel
gemeenten is daar nooit gehoor aan gegeven. Maar er zijn broeders en
zusters die zich zorgen maken en vrezen dat zij medegemeenteleden
besmetten met hun eigen ziektekiemen of dat zij zelf besmet worden door
andere gemeenteleden. Momenteel met de dreiging van de Mexicaanse griep
wordt het tijd stil te staan bij de vraag of de gemeente over zou
moeten stappen op het gebruiken van kleine bekertjes.
Maatschappelijke verantwoordelijkheid
De kerk staat midden in de maatschappij en heeft daardoor ook een
maatschappelijke verantwoordelijkheid. Als het maar enigszins mogelijk
is bij te dragen aan een beperking van het besmettingsgevaar van
bijvoorbeeld de Mexicaanse griep, zou dat zeker niet achterwege gelaten
moeten worden. Deze maatschappelijke verantwoordelijkheid moet
uiteraard wel afgezet worden tegen de eigen, kerkelijke, principes.
Daarom is het van groot belang om te onderzoeken of het gebruik van
kleine bekertjes afbreuk zou doen aan het gezamenlijk vieren van het
Heilig Avondmaal.
Lees meer: De grote beker of de kleintjes?
Onze zoon is deze week na een tweede missie veilig teruggekeerd uit
Afghanistan. Het gaat goed met hem en we zijn heel blij, dat hij
heelhuids is teruggekomen.
En nu maar hopen, dat hij weer kan wennen aan ons landje vol nattigheid en kou.
Ik hoop, dat hij ook kan wennen aan iets anders. En dat andere is de
berichtgeving over de missie in Afghanistan, vooral op tv. Want daar
kun je goed chagrijnig van worden, als je net van een uitzending van
vier en halve maand thuis komt. Je hebt je best gedaan. Lange tijd
zonder familie en vrienden. In een hitte die voor ons onvoorstelbaar
is. En dan krijg je regelmatig te horen, dat het allemaal totaal
zinloos is. Tijdens zijn verblijf daar, heb ik hem de vraag gesteld,
wat hij daar van vond. Ik zal zijn woorden niet letterlijk herhalen.
Maar het kwam er op neer, dat de jongens en meiden zich ?belazerd
voelen door de regering en door de bevolking?.
Berichtgeving
Ik kan me dit goed voorstellen. Elke keer als er een slachtoffer viel
te betreuren, vielen de praatprogramma?s en politici over elkaar heen
om te vertellen, dat het een totale mislukking was om in Afghanistan te
proberen vrede en rust te brengen. De Afghanen zijn corrupt en de
regering daar al helemaal. De verkiezing was een aanfluiting. En het
beste wat je kunt doen, is maken dat je wegkomt uit dit hopeloze land.
Ik heb mij vooral gestoord aan diverse uitzendingen van Pauw en
Witteman. De beide mannen hebben een houding, dat ze er alles van
weten. Jazeker, ze zijn een paar dagen in Kamp Holland geweest. Maar om
dan een air te hebben, dat je er dan alles van weet en begrijpt, gaat
mij te ver.
Lees meer: Afghanistan