Mijn zuster van 76 lijdt aan dementie, een late vorm van alzheimer. Bij
die vorm gaat de ziekte meestal langzaam. Bovendien krijgt ze
medicijnen die remmend werken. Toch is het een vreselijke ziekte die
onafwendbaar het geheugen steeds meer aantast. Dat weet mijn zuster
maar al te goed. Dat is pijnlijk voor haar, maar ook voor haar kinderen
en kleinkinderen en andere familieleden.
Vroege alzheimer is nog veel erger. Als je nog betrekkelijk jong bent,
gaat de ziekte snel. Wie dat in de familie of kennissenkring niet heeft
meegemaakt, kan er mee kennismaken door de roman van Lisa Genova die in
2009 in een Nederlandse vertaling verscheen. De Nederlandse titel van
deze roman is: Ik mis mezelf. Hij is vertaald door Mari?tte van Gelder
en verscheen bij Mistral in Amsterdam, onder ISBN 978 90 499 5106 1,
voor de prijs van prijs ? 17,95.
Symptomen
De hoofdpersoon is de vijftigjarige Alice Howard professor in de
psychologie aan de beroem-de Harvard universiteit. Ook haar man John
doceert aan diezelfde universiteit. Alice en John schreven samen een
lijvig wetenschappelijk boek onder de titel Van molecuul tot geest.
Het verhaal begint ermee dat John nodig weg moet, maar zijn bril niet
kan vinden, zoals zo vaak. Alice vindt de bril en beseft dat ook zij
soms niet meer weet waar ze dingen heeft gela-ten. Maar dat is niet
verontrustend.
Verontrustend vindt ze wel dat ze tijdens een lezing niet meer op een
belangrijk woord voor haar betoog kan komen. Ze redt zich uit de
situatie, maar het geeft haar een onbehaaglijk gevoel.
Lees meer: De vernietigende kracht van alzheimer
Meestal geef ik aan het eind van een boekbespreking aan wat ik van het
boek vind. Nu start ik er mee: ?God en Psyche? is een erg mooi boek!
Herman M.van Praag is emeritus hoogleraar psychiatrie. En ? gezien ??n van de ondertitels ? van joodse afkomst.
Het boek heeft weliswaar als hoofdthema de redelijkheid van het geloven
maar de schrijver heeft zoveel kennis in huis dat we niet minder dan
acht ?excursies? krijgen voorgeschoteld waarin hij, als psychiater,
ingaat op zaken die ook theologen en gelovigen bezighouden. Hij
behandelt openbaring en ervaring van God. Bespreekt zijn visie op ziel,
geest en brein. Stelt de vraag (en beantwoordt die) of God wreed is.
Zegt behartenswaardige woorden over verstarring in vormen van het
jodendom die ??n op ??n zijn over te zetten op vormen van het
christendom. Mijn conclusie tijdens en na het lezen was: wat ben ik
blij dat deze man de moeite heeft genomen zijn gedachten en opvattingen
aan het papier toe te vertrouwen. Niet in de eerste plaats omdat ik het
in alles met hem eens ben (hij heeft een eigen stijl van Bijbeluitleg)
maar wel vanwege het feit dat dit boek me helpt na te denken over
thema?s als ?geloof en wetenschap?, ?geloof en psyche?, ?religie en
depressie?, jodenhaat, psychische ziektebeelden in de Bijbel,
?intelligent design en evolutie?. Boeiend om een psychiater te
beluisteren over Saul (die heeft waarschijnlijk last van het syndroom
van de aangeleerde hopeloosheid) en Job (waar rouwt Job over?).
Lees meer: Het is redelijk om te geloven
Wie vanuit de ruimte naar de aarde kijkt, ziet vooral blauw en groen,
de kleuren van water en land. Wij mensen kunnen naar het koele blauw
van zee en lucht kijken, maar om te wonen zijn we aangewezen op het
rustgevende groen van het land. Waarom zou de schepper daar de kleur
groen voor hebben gekozen? Ligt daar een boodschap in van God nu de
aarde opwarmt? Reden voor het Christelijk Ecologisch Netwerk en Kerk en
Milieu om voor de jaarlijkse Periode voor de Schepping ? 1 september
tot 4 oktober ? te kiezen voor het thema 'Hart voor de schepping:
zorgen voor Gods wereld in een tijd van klimaatverandering?.
Hoewel de klimaatcrisis door de financi?le crisis van de voorpagina?s
is gedrongen, is de actualiteit en ernst ervan onverminderd. Smeltende
gletsjers, verdwijnend poolijs en extreme weersomstandigheden wijzen
erop dat traditionele weerpatronen ?van slag zijn?. De vraag is niet
alleen hoe hoog de zee stijgt of wie er door droogte of watersnood
getroffen zullen worden, maar ook hoe wij als christenen hierop
reageren. Zijn we hard voor Gods wereld, of tonen we hart voor zijn
schepping? Staan we open voor wat de Bijbel zegt over Gods plan met het
blauw en het groen op deze planeet? Gaat het bij hem alleen om mensen,
of heeft Hij ook een plan met natuur, milieu en klimaat? Aansluitend
bij de recente Klimaatbrief van de Raad van Kerken roepen het
Christelijk Ecologisch Netwerk en de projectgroep Kerk & Milieu de
kerken op om het nieuwe kerkelijke jaar te beginnen met een moment van
bezinning over deze vragen.
Lees meer: Hart voor de schepping
Op zondag 23 augustus zal dominee J. Bosch verbonden worden aan de
gemeente van de stad Groningen. Ds. N. Vennik, ??n van zijn nieuwe
collega?s, sprak met hem.
Zou u iets kunnen vertellen over uw levensloop? Hoe bent u ertoe gekomen predikant te worden?
Mijn spraak zal me niet gauw verraden, denk ik. Dat heb je als je beide
ouders bij het onderwijs zitten en ook nog eens uit twee heel
verschillende delen van het land afkomstig zijn. Bovendien ben ik ook
vaak verhuisd. Maar in Veenendaal ben ik geboren en opgegroeid. In het
tweede jaar van het VWO aan het Christelijk Lyceum Veenendaal groeide
bij mij het verlangen om predikant te worden. Het doorgeven van het
evangelie van Jezus Christus aan wie ook maar trok me enorm. Het is een
geweldige boodschap van een geweldige God. En nog steeds weet ik me
gedreven om dat evangelie door te geven. Ik moet vaak denken aan de
woorden van Jeremia in 20,9 waar hij zegt dat er binnen in hem een vuur
brandt. Dat gevoel herken ik. Predikant-zijn is een mooie uitdaging en
een prachtig beroep, al is het niet altijd gemakkelijk. Ik zou vandaag
direct weer dezelfde keuze maken.
Kunt u iets over uw gezin vertellen?
Nog maar een paar weken geleden hebben Titia en ik samen met de
kinderen (en ook familie en vrienden) mogen vieren dat we 25 jaar
getrouwd waren. Op zo?n moment besef je hoe rijk je bent met elkaar. Ik
heb het enorm getroffen met Titia (die ook in Apeldoorn theologie
gestudeerd heeft; ja, zo is het gekomen ?). Bij het werk in de gemeente
weet ik me altijd gesteund door haar. We hebben een levendig gezin met
vier jongens. We hebben met alle vier een goede band. Als het lukt
nemen we tijd voor een bordspel, een stevige discussie, samen muziek
maken of in de vakantie een mooie fiets-/wandeltocht.
Lees meer: Het is een geweldige boodschap van een geweldige God.
Er klinkt gezang van kinderstemmen en gestamp van voeten op een
onverharde weg. Een stoet schoolkinderen marcheert in hun blauwe
uniformen door Jean Rabel, de meisjes rode en blauwe linten in het
haar, de jongens banden om. Rood en blauw; de kleuren van de vlag van
Ha?ti. Het is feest in Ha?ti deze 18e mei; vlaggendag.
MCC/Micha Campagne
Sinds april 2008 ben ik werkzaam in Port-au-Prince, de hoofdstad van
Ha?ti. Hier ben ik door Mennonite Central Committee (MCC), een
Canadees/Amerikaanse ontwikkelingsorganisatie, uitgezonden naar de
Micha Campagne. We mobiliseren christenen/kerken om hun
verantwoordelijkheid te nemen en zich in te zetten voor het behalen van
de millenniumdoelen. MCC is in Ha?ti onder andere werkzaam op het
gebied van mensenrechten en herbebossing. Ook wordt er een waterproject
gesteund. Ergens in de maand mei gaan we dat project bezoeken. Tegelijk
bezoeken we woningen die zijn herbouwd met giften vanuit de
christelijke gereformeerde kerken in Nederland, nadat er vorig jaar 4
orkanen over Ha?ti zijn geraasd en vele bestaanswijzen en
infrastructuur zijn vernield.
Wonen
Onze eerste bestemming is Jean Rabel, in het Noordwesten, 8 uur rijden
vanaf Port-au-Prince. Ha?ti is een klein land, afstanden zijn kort,
maar reizen duurt lang vanwege de slechte wegen. De maand mei is
regenseizoen. De regen verandert de weg voor ons in grote modderbaden,
waar de auto doorheen glibbert en glijdt. We arriveren veilig en wel in
Jean Rabel, waar we na een ontbijt van spaghetti de volgende dag in
gesprek gaan met mensen die materialen voor de herbouw van hun woningen
hebben ontvangen. Ook bezoeken we enkele van de woningen, voor zover
bereikbaar in de regen. Een 5 jarig meisje loopt met ons mee, haar
haren vol gekleurde kralen. Een wees.
Lees meer: Leven in Ha?ti