In dit artikel wil ik iets zeggen over het kerkelijke en geestelijke
leven van kerken in de Nederlandse gereformeerde traditie aan de andere
zijde van de oceaan. Dit is uiteraard een zeer breed onderwerp. Daarom
zullen we ons beperken tot ??n van die kerken, nl. de Free Reformed
Churches of North America (FRC).
De reden waarom ik mij richt op dit kerkverband is niet moeilijk te
raden. Allereerst is dit het kerkverband waarmee onze kerken de nauwste
vorm van kerkelijke omgang hebben in het buitenland. Officieel heet dat
?volledige correspondentie?. Dat houdt o.a. in dat beide kerken over en
weer predikanten kunnen beroepen. Achterin ons Jaarboek staat een
volledig overzicht van de gemeenten van de FRC. De tweede reden is dat
ik bijna 14 jaar deel heb mogen uitmaken van dit kerkverband. Vanuit de
gemeente Siegerswoude-De Wilp vertrokken wij in 1993 met ons toen nog
jonge gezin naar Langley in Brits Columbia, Canada. Indertijd heeft er
een interview in het Kerkblad voor het Noorden gestaan.
Ontstaan
Om iets te schrijven over het huidige kerkelijke leven is het misschien
goed om eerst iets te zeggen over het ontstaan van dit relatief kleine
kerkverband. Pas na de Tweede Wereldoorlog zijn de FRC ontstaan. Dit
was het gevolg van de grote stroom emigranten, die Nederland verlieten.
Canada was een veelbelovend land. Het trok velen aan, die Nederland te
benauwd vonden, de dreiging van het communisme voelden, of gewoon
aangetrokken werden door het avontuur. Nederlanders zijn van huis uit
ondernemend en velen hebben het dan ook ver gebracht in Noord-Amerika.
Ook vanuit de noordelijke provincies trokken velen naar dit land dat
?vloeide van melk en honing?. Vele namen die eindigen op ?ga, ?ma of
?stra herinneren daar aan.
Lees meer: Gereformeerd in Canada en de Verenigde Staten
Graag wil ik iets vertellen over wat in de oorlog veel indruk op mij heeft gemaakt.
Dat waren twee razzia?s.
De eerste betrof drie mensen. ?s Middags werden ze met nog veel anderen
uit hun huis gehaald en diezelfde nacht werden ze zonder pardon
doodgeschoten. Ik werkte toen als dienstbode in diezelfde straat.
Zoiets vergeet je nooit meer.
De tweede razzia maakte een nog veel grotere indruk op mij en gaf ook veel verdriet.
Op een zaterdag, in 1943, waren er groenen in de stad. Dat waren
soldaten die niets en niemand ontzagen. Er was angst en er dreigde
gevaar. Diezelfde nacht werden in Kampen alle predikanten uit hun
huizen gehaald. ?s Morgens ging ik met mijn ouders naar de kerk. Toen
we daar kwamen, stonden ons een paar ouderlingen op te wachten en ze
zeiden: ?Ga maar naar huis, want onze dominee Ramaker is vannacht
tijdens die razzia overleden.?
Lees meer: Razzia?s in Kampen
De vergadering bijeen op 11 oktober 2006 wordt geopend door de preses
van de roepende kerk van Emmeloord ds. B. Loonstra. Hij laat zingen
Psalm 87: 1 en 3, leest Handelingen 15: 22-41, mediteert hierover,
vraagt Gods zegen over de vergadering en laat daarna zingen Psalm 87: 4
en 5. De wettigheid van de vergadering wordt vastgesteld aan de hand
van de lastbrieven. Ds. H. Jonkman en ds. W.N. Middelkoop worden welkom
geheten. Daarna neemt het moderamen zitting: preses is ds. B. Loonstra,
scriba is ds. A. van Heteren en assessor is ds. H.C. Mijnders. Ds. J.
Westerink stelt voor dat de namen van de afgevaardigden voortaan op een
lijst worden geplaatst. Dit wordt besloten.
Lees meer: Verslag van de vergadering van de classis Zwolle
Op de voorjaarsvergadering van de classis Leeuwarden gingen bij de
opening en bij de sluiting de Schriften open. Hoe kan het ook anders?
Aan het begin las br. Lodewijk Hebree?n 13,1-21. Daar gaat het over de
grote Herder der schapen die buiten de poort geleden heeft, maar ook
uit de doden is opgewekt. Indringend werden we er als afgevaardigden
toe opgeroepen om ons aan deze Herder toe te vertrouwen.
Bij de sluiting van de vergadering las ds. C.C. den Hertog enkele
woorden uit het lijdensevangelie naar Markus. De Heere Jezus stelde
zelf het Avondmaal in. Het Avondmaal is een zichtbaar teken en zegel
van Zijn liefde voor het verlorene. Hij gaf als de goede Herder Zijn
leven voor de schapen. In vertrouwen op Hem hebben we vergaderd. De
kerk is niet van ons, maar van Hem. Hij Die gediend heeft als Herder,
willen wij graag dienen als Zijn schapen. Ziende op Hem leer je in de
kerk ook te onderscheiden waar het op aan komt. Zo leren we zien wat
echt belangrijk is, en wat minder belangrijk is. Sommige agendapunten
kregen dan ook ruime aandacht, andere agendapunten konden snel worden
behandeld. Enkele meer opvallende dingen zijn het waard om te vermelden.
Lees meer: In vertrouwen op de Herder