Dit is het tweede artikel waarin de lezing wordt weergegeven die prof.
W.H. Velema onlangs in het ziekenhuis de Sionsberg in Dokkum hield over
omgaan met het lijden.
Reacties van mensen kunnen het lijden verlichten, maar ook verzwaren.
In het lijden komt de vraag op, die soms zelfs centraal staat:
- O God, waarom bespaart U het mij niet?
- Waarom moet ik zo veel pijn hebben?
- Waarom brengt U op ons gebed geen keer ten goede?
- Waarom moet ik er zo zwaar en zo diep onderdoor?
Deze vragen vinden we in gevarieerde bewoordingen ook in de Bijbel,
o.a. in de Psalmen en in het boek Job. Ze mogen gesteld worden vanuit
het geprangde hart. Ze zijn menselijk, be-grijpelijk. God begrijpt ze
ook. Of Hij er blij mee is? Hij doet Zijn oren, ogen en hart er niet
voor dicht. Ik denk aan die geweldige woorden uit Hebree?n 4:15,16:
"Want wij hebben geen hogepriester die geen medelijden kan hebben met
onze zwakheden, maar Een Die in alles is verzocht op gelijke wijze als
wij, maar zonder zonde." Met als conclusie: "Laten wij dan met
vrijmoedigheid toegaan tot de troon van de genade, opdat wij
barmhartigheid verkrijgen en genade vinden om geholpen te worden op het
juiste tijdstip," De uitdrukking impliceert twee dingen: op tijd en op
maat, zoals wij spreken over zorg op maat.
Lees meer: Omgaan met het lijden (2)
Weer een boek over wondergenezingen, dacht ik bij het boek van dr. Brad
Burke: Doet God nog steeds wonderen? Maar dit boek is anders dan de
meeste boeken die ik over gebedsgene-zing las.
Burkes boek is vertaald door Linda Schouwstra, uitgegeven bij Voorhoeve in Kampen, ISBN 978 90 297 1912 4, prijs van ? 18,90.
Burke is arts en gelooft in God en zijn macht, ook in zijn macht om te
genezen. Hij gelooft zeker dat Jezus de wonderen deed die in het NT
zijn beschreven. Vanuit de Bijbel definieert hij een wonder als een
buitengewone gebeurtenis die God via mensenhanden tot stand heeft
gebracht, een gebeurtenis die niet te verklaren is door natuurlijke
krachten.
Doel van dit boek
Wondergenezingen bekeken door een arts. Dat is de ondertitel van dit
boek. Want als gelovig medicus doet Burke onderzoek naar
wondergenezingen. Dat doet hij vanwege (groeiende) twijfel aan
wondergenezingen. In zijn onderzoek ontdekte hij over wondergenezingen
de waarheid die hij nuchter, mogelijk voor velen ontnuchterend, als
volgt omschrijft. Wij ver-moorden mensen door de illusie te stimuleren
dat wonderen gemeengoed zijn. We verscheuren doodzieke gelovigen als we
hen vertellen dat ze een wonder moeten verwachten. Hij weet wel dat
duizenden mensen in een genezingscampagne beter worden, maar dan
vrijwel allemaal door de aantoonbare wisselwerking tussen lichaam en
geest. Maar duizenden zieken die er het slechtst aan toe zijn, verlaten
genezingsdiensten zonder wonder. De negatieve emoties die hieruit
voortvloeien, maken hen alleen maar zieker. Burke vermoedt zelfs dat
gebedsgenezers verantwoordelijk zijn voor meer ziekte en dood met hun
wondersuggesties en ?verwacht-uw-genezing-ideologie?.
Lees meer: Een dokter onderzoekt wondergenezingen
Deze recensie is iets anders van opzet dan gebruikelijk. Het wil ingaan
op de inhoud van ?het kleine boekske? dat het licht zag; maar vooral
ook een hommage zijn aan onze fameuze co-lumnist van het Kerkblad voor
het Noorden. Waarom? Omdat het boekje alleen begrepen - beter: gevoeld
- kan worden wanneer je de scribent ietwat kent. Vandaar de titel:
Douwe.
Bij mijn gaan door het steedse Assen, kom ik met een bepaalde regelmaat
Douwe Janssen tegen. Al jaren winkelier in hart en nier, in voor mijn
gevoel zoiets stoffigs als naaimachines en aanverwante negotie. De
toonbank is als een Amsterdams venster, van waaruit vroeger rondborstig
de vrouwen hingen, om de alledaagse dingen van de straat te delen en
die van al of niet smeu?g commentaar te voorzien. In het reparatiehok
achter - waar ook nog regelmatig Janssen sr. te ontwaren valt - staan
naaimachines in slagorde met open buiken om hersteld te worden.
Mijmeringen
Die ruimte is koffiezaal en binnenkamer tevens; mogelijk bij tijden
voor familie en vreemden een biechtstoel. Daar ontspruiten voor Douwe
de mijmeringen over geloof en leven, die zijn neerslag vinden, met
aarzelende pen geschreven, in columns. Mijmeringen overigens die hun
oorsprong hebben in het aanschouwen en proberen te doorgronden van God,
mensen en din-gen.
Lees meer: Douwe
Onlangs hield prof. W.H. Velema in het ziekenhuis de Sionsberg in
Dokkum een lezing over: ?Omgaan met het lijden?. De tekst werd
aangeboden om deze lezing voor een blijvend actueel onderwerp in het
Kerkblad te plaatsen. Dat gebeurt in twee afleveringen.
Over dit onderwerp spreek ik uit eigen ervaring. In 1997 kreeg mijn
vrouw een herseninfarct. Daarvan herstelde zij redelijk. Maar in 2001
werd ze ziek door longemfyseem. Ik heb toen mijn werk aan de kant
gelegd en voor haar gezorgd, totdat zij twee maanden voor haar dood in
het Zonnehuis in Beekbergen moest worden opgenomen. Zij stierf in
februari 2004.
Begeleiden
Het onderwerp bestrijkt een breed terrein. Men kan immers denken aan
somatisch en psy-chisch lijden en aan de geestelijke kant van het
lijden.
We moeten bij dit onderwerp niet alleen denken aan hen die lijden, maar
ook aan hen die lij-denden begeleiden of helpen. Begeleiders doen dat
vanuit een specialisme, hetzij vanuit medi-sche of verpleegkundige
deskundigheid.
Maar bezoekers kan men ook begeleiders noemen, zij het op een andere
manier, vanuit de familie, de vriendenkring, de kerkelijke gemeente of
de buurt. Hoe dan ook, zij zijn er op hun eigen manier bij betrokken.
Het is dus een thema met een breed spectrum.
Lees meer: Omgaan met het lijden (1)
Onlangs waren mensen van de Stichting Voorkom te gast op een jeugdavond
in Broeksterwoude om voorlichting te geven over de thema?s drugs en
alcohol. Helaas is dit een unicum, want juist in het Noorden, waar
zoveel problematiek is op het gebied van de genoemde thema?s, wordt nog
niet voldoende het nut ingezien van voorlichting. Of wellicht zijn veel
ogen nog gesloten en wordt niet gezien dat ook ?onze jeugd? niet altijd
haar limiet kent.
?Een biertje op zijn tijd moet kunnen? en ?ik ken mijn grenzen?, zomaar
twee uitspraken die illustreren wat de gedachte is van de kerkelijke
jeugd als het gaat over hun alcoholconsumptie. Maar is dat werkelijk
zo?
Een bont gezelschap van jongens en meiden kwam afwachtend of met veel
gegiechel en lawaai de zaal ingerold. Aan heel veel kon je het al zien.
Ik ben hier omdat dat het moet en je hoeft mij niet te vertellen wat ik
wel of niet mag doen.
Dat is echter zeker niet de insteek van de preventielessen en
jeugdprogramma?s van stichting Voorkom. Ons doel is jongeren bewust te
maken van de gevaren van genotsmiddelen, van hun eigen gebruik en van
de oorzaken die ten grondslag liggen aan een verslaving. Maar niet in
de laatste plaats willen we ze ook meer weerbaar maken. Geen
betutteling maar wel duidelijk de feiten neerleggen en in gesprek gaan
met de jeugd
Lees meer: Ken jij je limiet?
Weer een boek over wondergenezingen, dacht ik bij het boek van dr. Brad
Burke: Doet God nog steeds wonderen? Maar dit boek is anders dan de
meeste boeken die ik over gebedsgene-zing las.
Deze recensie is iets anders van opzet dan gebruikelijk. Het wil ingaan
op de inhoud van ?het kleine boekske? dat het licht zag; maar vooral
ook een hommage zijn aan onze fameuze co-lumnist van het Kerkblad voor
het Noorden. Waarom? Omdat het boekje alleen begrepen - beter: gevoeld
- kan worden wanneer je de scribent ietwat kent. Vandaar de titel:
Douwe.
Onlangs hield prof. W.H. Velema in het ziekenhuis de Sionsberg in
Dokkum een lezing over: ?Omgaan met het lijden?. De tekst werd
aangeboden om deze lezing voor een blijvend actueel onderwerp in het
Kerkblad te plaatsen. Dat gebeurt in twee afleveringen.
Onlangs waren mensen van de Stichting Voorkom te gast op een jeugdavond
in Broeksterwoude om voorlichting te geven over de thema?s drugs en
alcohol. Helaas is dit een unicum, want juist in het Noorden, waar
zoveel problematiek is op het gebied van de genoemde thema?s, wordt nog
niet voldoende het nut ingezien van voorlichting. Of wellicht zijn veel
ogen nog gesloten en wordt niet gezien dat ook ?onze jeugd? niet altijd
haar limiet kent.