Geloven is een werkwoord. Niet alleen als het gaat om het vertrouwen dat in het geloof altijd weer nodig is. Of beter, als het gaat om het je toevertrouwen aan de betrouwbare God in Wie wij mogen geloven omdat Hij Zich in Jezus Christus bekend gemaakt heeft. En dat, door de Geest. Maar geloven is vooral ook een werkwoord omdat het gaat om denken, dienen en doen.

Art van der Molen, die wij kennen vanuit zijn betrokkenheid bij ons kerkblad, heeft een mooi boekje samengesteld waarin hij teksten die hij eerder publiceerde bij elkaar heeft gebracht en nu in gebundelde vorm aan ons aanbiedt. Dat heeft iets van een geschenk dat hij ons geeft, en waarvan ik zeg dat het de moeite waard is het op te pakken (te kopen), en er beetje bij beetje van te proeven. Want het smaakt goed.

Leefregels voor christenen.

Wat heeft geloven in God te maken met mijn dagelijkse leven? Een vraag die vaak terugkomt – in de kerk, op catechisatie. In dit boekje laat Paus Franciscus daar iets van zien. De huidige paus staat bekend om zijn ‘soft power’ zoals Paul van Geest het noemt in de inleiding die hij voor dit boekje schreef. Soft power, dat wil zeggen dat hij niet van bovenaf verandering afdwingt. Hij gaat juist van onderaf aan het werk en probeert pragmatisch te doen wat volgens hem de kerntaak is: ‘een mensengemeenschap bouwen, waar sworn enemies met elkaar in dialoog treden, waar vluchtelingen en migranten als in een veldhospitaal worden verzorgd en waarin gemarginaliseerde mensen bij uitstek de eregasten zijn’ (pag. 16).

Hebt u dan geen eigen gemeente meer? Deze vraag krijg ik regelmatig gesteld. Kan dat? Een predikant zonder gemeente? Ja, dat kan als je beroepen bent tot bijzondere arbeid. Voor mij is dat het werk van diaconaal consulent. Hier vertel ik graag over, want dit werk wil alle lokale gemeenten ondersteunen in hun diaconale roeping.

Deputaten diaconaat

Een diaconaal consulent werkt onder de verantwoordelijkheid van het deputaatschap diaconaat. Je kunt deze vergelijken met een kerkenraad. Dit deputaatschap krijgt de opdracht van onze Generale Synode. Dat is niet zo spannend, want de principes staan in de bijbel; al vraagt elke tijd om een nieuwe invulling. Het werk doe ik samen met Rudolf Setz (binnenlandse werk) en drie part-time secretaresses/teamondersteuners.

Gert-Jan Roest, die lange tijd werkzaam geweest is als voorganger van Via Nova in Amsterdam, reikt in de beide boekjes die hij op tafel legt waardevol materiaal aan als het gaat om de kennismaking met het christelijk geloof. De boekjes vormen de weerslag van heel wat gesprekken en cursusavonden die binnen de context van Via Nova werden gehouden, waarbij Gert-Jan als een soort motor fungeerde. Hij weet in te gaan op, en verbinding te leggen met vragen die leven bij mensen die bezig zijn met en kennis willen maken met het christelijk geloof. Uit het materiaal blijkt dat Roest de vragen die er zijn niet uit de weg gaat maar er serieus mee omgaat. Wat hem voor ogen staat – zo geeft hij het aan in het voorwoord van Hoopvol leven – is een introductie te geven in het Bijbelse verhaal en de christelijke spiritualiteit. Wat bezielt christenen, en waar gronden zij het hoopvolle leven waarnaar zij zoeken op?