De manier waarop Tim Keller de Bijbel uitlegt blijft aanspreken. Dat is ook weer het geval met het boek over Jona dat nu voor me ligt. Je proeft erin dat hij er echt mee bezig is geweest. Hij vertelt zelfs dat hij er drie keer een serie preken over heeft gehouden, waarbij telkens weer de context van het publiek waarvoor hij de preken hield van belang was. Die eigen context van de ‘hoorders’ was telkens verschillend maar betekende op geen enkele manier dat de tekst van het boek Jona hen niet heel sterk aansprak. Dat is het geval omdat het boek de lezer duidelijk confronteert met een aantal wezenlijke vragen, die – niet alleen – samenhangen met de vraag of wat er beschreven wordt echt gebeurd is. Keller stelt daarbij dat het dan ook niet de bedoeling is dat je je als lezer af laat leiden door die vraag van de veel diepere en confronterende betekenis van wat er vanuit het boek Jona naar voren komt. En die diepere betekenis raakt heel direct aan de genade van God. Dat is een boodschap die voor vandaag meteen uitermate actueel en betekenisvol is. Het gaat in dit boek over Gods liefde voor een samenleving die op zich niets heeft met God en geloven. Daarvan is Ninevé immers – bijna zou ik zeggen – een prototype. Maar God kijkt er anders naar dan Jona die het – eigenlijk – niet kan verkroppen dat God niet met de slechte mensen omgaat zoals dat naar zijn gedachte zou moeten gebeuren. Het zijn woorden die er voor mij uitsprongen, meteen al in de inleiding: ‘als de ware God – niet de namaakgod van Jona – steeds weer ten tonele verschijnt, wordt Jona woedend of wanhopig. Jona ontdekt dat de ware God een raadsel is, omdat hij de genade van God niet op één lijn kan krijgen met zijn rechtvaardigheid. Hoe, zo vraagt Jona zich af, kan God genade en vergeving betonen aan mensen die zoveel geweld en kwaad hebben verricht?’

Een klein boekje waarin dagboekaantekeningen gedeeld worden van Monica, domineesvrouw. Beroepingswerk en de onzekerheid daaromtrent leggen grote druk op haar leven. Maar die druk is er misschien nog meer door vragen over geloof en vertrouwen, opvoeding en het (al dan niet) loslaten van je kinderen. Zaken die heel herkenbaar zijn. En die op een geestige (ietwat hysterische) manier onder woorden worden gebracht. Misschien is het doel wel om iets te laten zien van wat er achter de deur in een pastorie speelt. Dat het daar niet zoveel anders is dan bij andere mensen. Hoewel ik dat als pastoriebewoner natuurlijk ook nooit precies weet.

Dominee Anne van Olst (CGK Antwerpen-Deurne) heeft een mooi, overzichtelijk boekje geschreven over bidden. Zoals de auteur in de inleiding aangeeft: er bestaan al veel boeken over het gebed. Is het nodig om er nog een aan toe te voegen? Van Olst antwoordt daar zelf op dat het goed zal zijn dat je ieder jaar een boek leest over het gebed. En zo schreef hij een handzaam boekje. Hij neemt de lezer mee naar de verschillende aspecten van het gebedsleven. Daarbij richt hij zich persoonlijk tot de lezer, hij spreekt je aan (‘probeer het maar!’). Inhoudelijk is het boekje zeer geschikt voor wie zich voor het eerst verdiept in het gebed. Het is laagdrempelig geschreven. Maar ook wie al van jongs af aan zelf heeft leren bidden, vindt handvatten voor zijn eigen persoonlijke gebed.

‘Omdat Hij is opgewekt, is Hij opgestaan.’ Deze kernachtige uitspraak van prof. dr. J. van Genderen is te lezen in de Beknopte Gereformeerde Dogmatiek. God de Vader wekte Zijn Zoon Jezus op uit de dood. En dat was nog maar het begin van de verhoging van de Heere Jezus. Want de Vader heeft Hem zelfs de ereplaats aan Zijn rechterhand op de troon gegeven. Dat deed God met een duidelijk doel voor ogen, namelijk de verheerlijking van Zijn Naam en de zaligheid van zondaren.

Met deze inleidende zinnen worden enkele aspecten van de rijke betekenis van de opstanding van de Heere Jezus uit de dood aangestipt. We kunnen die aspecten met wat moeilijkere dogmatische woorden als volgt aanduiden: het gaat om een theologisch, een christologisch en een soteriologisch aspect.

Nu is het uiteraard niet mijn bedoeling om u een wat ‘droog’ dogmatisch artikel te bieden. Daarom neem ik mijn uitgangspunt in een korte preek van de apostel Petrus, opgeschreven in Handelingen 5,30-31. Daar staat: ‘De God onzer vaderen heeft Jezus opgewekt, Welken gij omgebracht hebt, hangende Hem aan het hout. Deze heeft God door Zijn rechterhand verhoogd tot een Vorst en Zaligmaker, om Israël te geven bekering en vergeving der zonden.’