Keuzestress

Keuzestress, wie heeft er niet mee te maken? Ik kom jonge mensen tegen die op een kruispunt in hun leven staan en zich afvragen welke opleiding ze moeten kiezen. Zoveel mogelijkheden! Hoe weet je wat je moet kiezen en hoe weet je dat je een goede keuze maakt? Hetzelfde geldt op het gebied van relaties. Hoe weet je of hij of zij de ware is en welke garantie heb je dat het ook in de toekomst blijkt?

Hoe fijn zou het zijn als je, zeker als christen, een teken of aanwijzing vanuit de hemel zou krijgen dat je op de goede weg zit. Dat God op een bepaalde manier aan je laat weten dat je die of die opleiding moet gaan doen of dat die partner voor jou de beste keuze is. Hoe mooi zou een teken van God zijn om onze keuzestress te beteugelen?

In 2021 verscheen het boek 'Maria' van de hand van Arnold Huijgen. In eerste instantie leek het een bijzondere keuze voor een protestants theoloog, Maria was toch vooral aanwezig in de Rooms-katholieke traditie. De protestantse traditie heeft het vooral over de Zoon van Maria, Jezus Christus. In het boek wordt al snel duidelijk dat Maria in onze traditie te weinig aandacht heeft gekregen.

Het boek is tijdens de corona-tijd geschreven mede om de wereld te helpen een weg te vinden in een pandemie. Het gaat dan met name om troost en perspectief. Inmiddels is de corona-tijd gelukkig al enige tijd verleden tijd, niettemin is het boek hoogstactueel en zeer geschikt voor geïnteresseerde gemeenteleden om meer over Maria te weten te komen en vooral om onder de indruk te komen van grote dingen die de machtige God aan haar gedaan heeft.

Het is bijna kerst. En als er iets bij kerst hoort dan zijn het toch wel kerstliedjes? Het “Komt allen tezamen” wordt afgewisseld met “Stille nacht, heilige nacht”. In die rij hoort toch ook het lied “Ere zij God”. Maar wat zingen we eigenlijk in dat lied? Pak nu die laatste regel: “Vrede op aarde, in de mensen een welbehagen.”

Achtergrond

Eerst kort de achtergrond van dit lied. Het lied verscheen voor het eerst in druk in 1857 in de zangbundel Het nachtegaaltje, onder de titel Kerslied (sic). De bundel was samengesteld door tekstdichter Isaac Bikkers (1833-1903). Bij het Kerslied werd geen tekstschrijver vermeld, wel een componist, F.A. Schulz. Vanaf de jaren dertig van de vorige eeuw kwam het lied ook in officiële zangbundels terecht en werd het in de kerkdiensten gezongen. Het is een geliefd lied voor velen. Maar die laatste woorden lijken soms wel uit de toon te vallen. Want gaat het hier over mensen van het welbehagen, mensen die van goede wil zijn? Bij wie hoort het woord welbehagen?

‘He Ari, wat zit je nu te dagdromen. Het is hier nog een bende in huis, zou je niet eens je handen uit je mouwen steken.’ Ari kijkt zijn vrouw aan. Zo’n twintig jaar zijn ze nu getrouwd, hij en zijn Tabi – Tabitha heet ze eigenlijk voluit, maar ja, zo noemt hij haar al jaren niet meer. Tabi – het was eerst een koosnaampje, iets liefs tussen hun tweeën. Langzamerhand is het meer een gewoonte dan een liefkozing geworden.