Elk jaar voor de vakantie sta ik voor dezelfde praktisch onmogelijke opdracht. Ik sta voor de boekenkast en moet beslissen welke vier a vijf boeken ik meeneem. Drie weken was vroeger minimaal tien boeken, maar met drie (kleine) kinderen komt er van lezen een stuk minder. Maximaal vijf boeken dus… Meer niet, dan moet je ook op vakantie weer kiezen en kun je nog niet alles lezen.

Bij de keuze voel ik altijd een innerlijke strijd. Er staan altijd teveel ongelezen boeken in mijn kast. Ik wil geen studieboeken meenemen, maar wel graag boeken lezen die een beetje inhoud hebben. Boeken waar ik iets van leer of die in elk geval informatief zijn. Alleen maar spanning voelt als tijdverspilling. Ik maak het mezelf eigenlijk altijd weer te moeilijk. Neem een boek mee waar ik niet echt zin in heb, maar die ik wel graag een keer gelezen wil hebben. En ik neem boeken niet mee waar ik heerlijk in weg kan zakken. Eigenlijk gaat het nooit helemaal goed. Ik maak er een te groot punt van.

Sommige berichten zijn klein maar brengen toch een grote schok teweeg. In Rotterdam zijn onlangs een aantal struikelstenen gestolen. Het zijn steentjes van 10 bij 10 centimeter met een messing plaatje. Op het plaatje staat de naam, geboortedatum, deportatiedatum en sterfdatum van de vroegere Joodse bewoners. Gedenksteentjes zijn het, struikelsteentjes, ze liggen er om je aan het denken te zetten. Ze zijn ingemetseld in de stoepen voor de huizen waar de slachtoffers woonden. Wie wil die onschuldig vermoorde Joden nog een keer treffen? En waarom? Angstig zijn die toenemende uitingen van antisemitisme

Voor de meesten van ons zijn de vakanties voorbij, alles gaat weer zijn gewone gang: de kinderen gaan weer naar school, jongeren gaan weer aan de studie, veel volwassenen pakken hun werk weer op. Maar hoe doen we dat als christen, als navolgers van Jezus? Zijn we in staat verschil te maken?

Bij een zwangerschap kan een vrouw kiezen voor een 'combinatietest', die bestaat uit twee onderzoeken: een bloedonderzoek, tussen negen en veertien weken zwangerschap, en een echo-onderzoek, tussen elf en veertien weken zwangerschap. Aan de hand van de uitslag, de leeftijd van de vrouw en de duur van de zwangerschap wordt bepaald hoe groot de kans is dat het kind het Downsyndroom heeft. Ook kan de test informatie geven over eventuele andere syndromen.

Maar de Gezondheidsraad, een adviesorgaan van de regering, vindt dat vrouwen ook moeten kunnen kiezen voor een niet-invasieve prenatale test. Deze NIP-test bestaat uit een bloedonderzoek. Tot nu toe mochten alleen gespecialiseerde instellingen deze test uitvoeren, en alleen bij vrouwen met een verhoogd risico op een kind met een afwijking. Bijvoorbeeld vrouwen die op oudere leeftijd zwanger zijn geworden. Maar als het aan de Gezondheidsraad ligt is dat criterium vervallen. Elke vrouw moet voor een NIPT kunnen kiezen.