Jezus noemt in zijn bergrede zes opvallende tegenstellingen. Daarbij haalt Hij eerst een regel uit de traditie aan. Daartegenover stelt Hij dan zijn eigen woord: 'Maar Ik zeg u …' Tot nu toe zijn in ons kerkblad vijf antithesen besproken. Deze week komt de zesde en laatste antithese aan de orde, waarin Jezus zijn discipelen wijst op liefde voor vijanden (Mat.5,38-42).

Opnieuw begint Jezus met een uitspraak uit de oude joodse traditie. Iedere jood was daarmee bekend: U zult uw naaste liefhebben. De traditie ontleende dit woord aan het Oude Testament. Daar heeft het een afgebakende betekenis. 'Naaste' wijst op mensen uit het eigen volk: je moet je volksgenoot liefhebben.

Donderdag 18 oktober kwamen om vier uur ’s middags alle afgevaardigden naar de classis samen in de kerk van Siegerswoude-De Wilp. Ds. D. van der Zwaag opende de vergadering met woorden uit 1 Korinthiërs 3, waar het gaat over het fundament Jezus Christus. Daarop moeten wij bouwen met vuurbestendig werk. 

Hoofd, hart en handen. Die drie dienen in het leven van de kerk in balans te zijn. Ik ben nu net weer met een groep belijdeniscatechisanten van start gegaan met de 3 V’s: Verstand, Vertrouwen en Verantwoordelijkheid. Klopt het?  

In 2017 verscheen er een boek van de hand van hoogleraar Herman Paul met de veelzeggende titel: De slag om het hart. Het boek gaat over secularisatie. Op de achterflap lees ik dat secularisatie niet allereerst over het hoofd of de handen gaat maar over het hart van de mens.

Misschien moet je zeggen: de doornstruik óf de distel. De distel komt namelijk in de NBV niet voor. De distel die de HSV bijvoorbeeld in Jesaja en in Ezechiël noemt, heet in de NBV ook gewoon doornstruik.

De bekendste doornstruik in de Bijbel is natuurlijk die van waaruit God Mozes roept, de brandende doornstruik bij de berg Horeb. De reden dat God een doornstruik gebruikt en geen machtige boom of zoiets, zou kunnen zijn dat een doornstruik normaal gesproken in een ogenblik opgebrand is. Dat dat nu niet gebeurt, maakt het verschijnsel des te opvallender.