Binnenkort vieren we weer het Paasfeest. Vieren? Het is toch lijdenstijd?
Het vierde artikel van de Apostolische Geloofsbelijdenis gaat zo:
’die geleden heeft onder Pontius Pilatus, is gekruisigd,
gestorven en begraven, nedergedaald in de hel’
Ds. Jan Hendrik Velema (1917-2007) was nauw betrokken bij de opkomst van de EO en de Reformatorisch Politieke Federatie (RPF). Zijn naam is ook verbonden aan Koers, dat voor het eerst in 1969 verscheen.
Het verhaal over de voorzegging van de zondvloed (Gen. 6, 1-7) prikkelt ons voorstellingsvermogen: 'zonen van God', die bij de 'dochters van mensen' komen, die hun vervolgens – dus aan die godenzonen – kinderen baarden. Dit resulteert in reuzen tevens geweldenaars. De vermelding binnen het gehele raam van slechtheid, kwaad en geweld is zonneklaar en mede één van de aanleidingen voor de aangekondigde zondvloed.
Deze 'godenzonen' zijn gevallen engelen, in ons spraakgebruik: demonen. Nu kan iedereen begrijpen dat geestelijke wezens zoals demonen geen lichamelijke gemeenschap met mensenvrouwen kunnen hebben en dat zij dus ook niet door enig lichamelijk verlangen kunnen zijn aangedreven. Er moeten dus duistere redenen achter zitten, waarom zij deze boosaardige reuzen wilden voortbrengen; overigens uitsluitend bij de vrouwen die in hun slechtheid en contacten met de geestenwereld daarvoor openstonden.
Toen het voor mij duidelijk werd, dat ik predikant wilde worden, werd het tijd dat ik Latijn en Grieks zou leren. Ik had wel het diploma HBS-b gehaald, maar dat was meer op de technische vakken afgestemd. Mijn vader kende een hervormd predikant in de buurt, die goed in de oude talen was en jongens uit zijn kerk wel les daarin gaf. Ik mocht ook bij hem lessen in de oude talen komen volgen. Dus ging ik elke week op de fiets naar zijn pastorie voor dit onderwijs.
Zijn broer was leraar oude talen op een gymnasium in Leiden. De leerboeken, die deze gebruikte, begonnen wij ook door te nemen. Dat ging prima, zodat toen ik het jaar daarop in Apeldoorn aangenomen werd, ik de twee jaren die stonden voor Latijn en Grieks in één jaar kon doen.
Christus troont naast de Almachtige. Met goddelijke majesteit. Maar ook als mens, met een verheerlijkt lichaam. Onvoorstelbaar. Teken van macht en glorie. Voor elke gelovige een rijke troost en een geweldig houvast: Hij blijft met zijn koningsmacht zijn erfdeel trouw bewaren.
Die waardigheid heeft onze Heiland zichzelf niet toegekend. Hij is door zijn Vader daartoe geroepen nadat Hij al het werk had gedaan dat Hem was opgedragen. Zo ontving Hij een 'naam boven alle naam' (Fil. 2, 9). In de hemelse gewesten is Hij nu 'hoog boven alle hemelse vorsten en heersers, alle machten en krachten en elke naam die genoemd wordt, niet alleen in deze wereld maar ook in de toekomstige' (Ef. 1, 21). Met heerlijkheid en eer gekroond (Heb. 2, 9).
