Vandaag de dag zijn mensen mondiger dan ooit, vooral in westerse samenlevingen. Hoe gaan we pastoraal om met dit ‘type mens’ dat zich niet zomaar wat laat gezeggen?

In de voorgaande artikelen in de serie ‘Eigenwijze schapen’ ging het over pastorale ethiek. In artikel één zagen we ondermeer dat God op aarde kwam als méns, en niet als idee of theorie. En dat God gekomen is om het onvolkomene in Zich op te nemen, zich ermee te verbinden. In het tweede artikel kwamen we te spreken over de taak van de kerk. Mensen helpen om Christus zichtbaar te maken: met Christus-ogen leren kijken, en een ‘leven-voor-de ander’ vanuit Zijn liefde te leren ontwikkelen. In het derde artikel kwam het aspect gebrokenheid aan de orde en de vraag hoe daarmee in de ethiek om te gaan. Daarbij werden vier visies besproken. In dit artikel borduren we voort op het zogenaamde tragiekmodel dat oog houdt voor gebrokenheid.

In 'Gebrokenheid', deel drie van de serie 'Eigenwijze schapen', staat: 'Het is een illusie dat we met christelijke ethiek alles kunnen oplossen. Daarvoor is het leven al te gebrekkig en gecompliceerd.' De modellen laten één ding onderbelicht, namelijk dat boven al onze gebrokenheid God Koning is.

Jezus zegt: 'Ik ben niet gekomen om de wet af te schaffen.' De Bergrede laat zien dat het besef van Gods aanwezigheid bepalend zou moeten zijn voor de keuzes die wij maken.

Op donderdag 9 juni was de bidstond voor de generale synode 2016. De volgende dag vond de opening en de eerste zitting plaats.

Ds. D. Quant, preses van de vorige synode, leidde de bidstond, en bemoedigde allen die in de Dorpskerk van Nunspeet waren samengekomen, met een kort woord van Haggaï: ‘Werk door’, naar de Herziene Statenvertaling (Hag. 2, 5).

Ceders zijn machtige bomen. Ze kunnen bijna veertig meter hoog worden, de stam kan een omtrek hebben van twaalf meter. Door de horizontaal groeiende takken kan de boom een omtrek krijgen van wel zestig tot negentig meter.

De ceder verbeeldt dan ook kracht. Op heel veel plaatsen in de Bijbel kom je dat tegen. In Hooglied bezingt het meisje haar prachtige vriend: zijn gestalte is zo fier als een ceder van de Libanon.

Ja, de Libanon. In de tijd van de Bijbel waren er uitgestrekte wouden met ceders, cipressen en eiken. Cederhout werd gebruikt voor de bouw van paleizen en tempels. Ook Salomo haalde er het hout voor de tempelbouw. Nu zijn er in Libanon nog maar weinig ceders over. Elders worden ze wel aangeplant in grote tuinen.