Wat een storm kan brengen (1)
Onlangs hield een predikant een preek over Jezus die de storm op het meer van Galilea tot stilte maande. Jezus verweet daarna zijn discipelen angst. Zij zaten nota bene met Hem in het schip, Hij zat zelfs letterlijk aan het roer! Weliswaar slapend, maar toch.
Had Hij niet gezegd dat ze naar de overkant zouden gaan? Nou dan! Dan zou dat toch zeker ook gebeuren? Het lijkt in dat verhaal alsof de discipelen voor het eerst tot geloof komen. Dat het nu pas goed tot hen doordringt met Wie ze te maken hebben. Wat weerhoudt óns ervan, zo vroeg de predikant, om ons over te geven aan Iemand met zoveel macht? Een belangrijke vraag die niet zo vaak gesteld wordt. Een vraag die gaat over onze weerstanden.
De kerk is over die weerstanden vaak vaag en onderschat ze. Daarover straks eerst. Als tweede iets over de noodzakelijke medewerking van onze kant met betrekking tot die weerstanden. In het tweede artikel volgen dan nog twee onderwerpen. Allereerst het feit dat juist de sterke kanten van onze persoonlijkheid vaak de hardnekkige weerstanden vormen. En: ontzag als een voorwaarde voor overgave/geloof.