De Heidelbergse Catechismus is een van de belangrijkste geloofsbelijdenissen en leerboeken van het gereformeerd protestantisme. Hij vat in vraag-en-antwoordvorm betrouwbaar de boodschap van de Heilige Schrift samen. Indrukwekkend is direct al het begin, dat spreekt over 'uw enige troost, zowel in leven als in sterven'. De belijdenis van het eerste antwoord wordt in het vervolg verder uitgewerkt. Dat gebeurt vaak in kernachtige formuleringen.

Ter gelegenheid van het 450-jarig bestaan van dit kostbaar kleinood is in 2013 een lijvig handboek verschenen. Dit boek handelt over de geschiedenis en de theologie van de catechismus en over zijn functie in de praktijk van het kerkelijk leven. Maar liefst zesendertig auteurs uit binnen- en buitenland hebben aan dit project meegewerkt.

Ik was nog maar kort in mijn eerste gemeente. Meestal maakte ik 's maandags en 's dinsdags de exegese van mijn preken voor de komende zondag. Van de Catechismuspreek wist ik van tevoren over welke zondag het zou gaan. Dat was een plus. Voor de vrije stof zou het deze keer gaan over Filipp. 4: 13: 'Ik vermag alle dingen in Hem, die mij kracht geeft!' Wat een mooie tekst.

Maar ik kreeg niets op papier. Vrijdag maakte ik eerst de Catechismuspreek klaar. Dat ging. Maar ik kreeg zaterdag geen zin uitgeschreven over die andere mooie tekst. Toch móest het die worden. Iets dreef mij daartoe. Bij de koffie, het middag- en avondeten vroeg mijn vrouw, hoe het met de preek stond. Mijn antwoord was: 'Ik heb er nog niets van!' Dat was voor mij heel ongewoon. Altijd had ik mijn twee preken om een uur of vijf, zes klaar. Er volgde dan een rustige zaterdagavond voor mijn vrouw en mijzelf. Geen spanning voor de komende zondag, want alles lag klaar. Dit keer dus niet.