Een levensjaar van een mens. Hoeveel mag dat kosten? Als je gezond bent, hoef je die vraag niet te stellen. Maar als je ouder wordt of een ernstige ziekte krijgt en medische behandelingen moet ondergaan, krijg je opeens met die vraag te maken. Gaan we door met behandelen? Wat mag een (extra) levensjaar kosten? Nederlandse artsen zouden graag een wettelijk vastgesteld prijskaartje zien.

Het is al enkele jaren een van de meeste gevoerde discussies in Nederland: wat mag de gezondheidszorg kosten. We lezen en horen dat de zorgkosten snel stijgen. Nederland vergrijst en de zorgkosten die dat met zich meebrengt kan de samenleving in de toekomst niet meer opbrengen. Er worden steeds meer behandelingen voorgeschreven en artsen gaan steeds langer door met behandelen. Ook worden veel behandelingen steeds duurder.

Als  je trouwt, trouw je met iemand van de andere sekse. Zo heeft God het ingesteld.

Zo hóórt het. Ook voor mij stond dat vast. Totdat één van onze kinderen vertelde niet hetero, maar homoseksueel te zijn.

Hoe reageer je dan? Raad je aan - christelijke -  hulp tot genezing te zoeken? Ik deed dat wel. Wat echter als genezing uitblijft? Spreek je dan over een doorn in het vlees? Zeg je dan dat Gods genade genoeg zal zijn om het alleen te rooien? Maar wat dan als er toch een partner in beeld komt? Als moeder en vader, die ook nog ’s predikant is, worstelden wij hiermee. Privé én binnen onze gemeente. Want wat doe je als kerk met een ‘praktiserende’ homo in je midden? Natuurlijk kies je de pastorale benadering boven de botte bijl. Hoe liefdevol dit echter ook bedoeld én uitgevoerd werd, in ‘ons geval’ werkte het niet. Noch in onze, noch in andere gemeenten na de onze. Het strandde steeds op hetzelfde punt omdat het lieflijke lied overal eindigde met hetzelfde slotakkoord: een homoseksuele relatie is God een doorn in het oog. Hij veroordeelt het. Zie de geschiedenis van Sodom en Gomorra, lees Romeinen 1, enzovoort.

De tijden veranderen, wie zou het ontkennen? En wij veranderen op vele gebieden mee, wie zou dát ontkennen? In kleding, in spraakgebruik, in tradities. Maar hoe is het met de wekelijkse erediensten?Daar verandert ook veel.

Bij ons onderwerp kan de leerdienst niet buiten beschouwing blijven. Volgens onze kerkelijke regels zal 'in de regel' in één van de erediensten op zondag de Heidelberger Catechismus (HC) worden uitgelegd. Dat wil volgens mij zeggen: aan de hand van de thematiek die de HC in een bepaalde zondag aansnijdt, wordt de Schrift geopend en wordt de gemeente zo onderwezen in de gereformeerde leer. Het spreekt voor zichzelf dat ter afwisseling ook de Nederlandse Geloofsbelijdenis of de Dordtse Leerregels onder de aandacht kunnen komen. Maar die twee boekjes zijn niet in eerste instantie met het oog op onderwijs aan de gemeente geschreven. En de HC wel.

Vorig jaar viel het me bij het lezen van het kerkblad op dat een groot aantal gemeenten het heilig avondmaal viert in de adventstijd, de decembermaand. Verwondering daarover gaf mij reden tot een onderzoekje onder scribenten van ons kerkblad.

In Dronten vieren wij het avondmaal altijd in november, in de laatste periode van het kerkelijk jaar, in het licht van de wederkomst van de Here Jezus. Juist omdat in het avondmaalsformulier wordt verwezen naar woorden uit 1 Korinthe 11,26: ‘Doe dit tot Hij komt’. Dit des te meer omdat het avondmaal is ingesteld om het geloof te versterken door op een bijzondere manier betrokken te blijven op het fundament van ons geloof, namelijk het lijden en sterven van de Here Jezus voor onze zonden. En door zo gericht te blijven op dit fundament van ons geloof zullen wij volharden in het geloof totdat de Here Jezus komt.