Licht
‘t Is nog duuster. Ze vuilt zich stief. Weg lopt omhoog, noar stad tou. Flink deurstappen mor. Aander vrouwlu hebben ‘ t vast net zo zwoar als zaizulf. Dus nait zoezen, flink wezen. En van lopen krigst ook waarm. Dat scheelt. Want ‘t is nog nuver kold, ‘s morgens vroug. As aanderen achter heur mor nait struukeln en ‘t kroekje met eulie nait vallen loaten. Mout ze dat nog zeggen? Ach nee, ‘t het gain zin, zai zollen der ook goud veur zörg’n. En der is al genog zegt, leste doagen en nachten.