Wordt het niet steeds lastiger – en misschien ook wel: gevaarlijker – om als gelovige getuige te zijn van Jezus?

Op de dag dat ik dit artikeltje schreef, las ik ’s morgens het vierde hoofdstuk van het boek Handelingen. Daar wordt door Lucas verteld dat Petrus en Johannes door de Raad worden verhoord, en dat hen ‘dreigend’ verboden wordt over Jezus te blijven spreken. Wanneer Petrus en Johannes daarna worden vrijgelaten, bidt de gemeente of de Here op die dreigingen wil letten en of Hij zijn dienstknechten wil geven dat ze met alle vrijmoedigheid zullen blijven getuigen (zie Hand. 4, 29).

Oog in oog met de dreiging die aan het opkomen is en die steeds duidelijker wordt, bidt de gemeente: Here, geef ons dat we onze mond niet houden, en dat we vrijmoedig blijven spreken over U.

Ds. R. van Kooten heeft een mooi boek geschreven over het bijbelboek Ruth. Zijn boek omvat in totaal zestig hoofdstukken. Elk hoofdstuk behandelt een tekst, een deel van een tekst of een aantal teksten uit dit bijbelboek, weergegeven in de Statenvertaling en de Herziene Statenvertaling. Terecht besteedt ds. Van Kooten de nodige aandacht aan de tijd waarin het verhaal zich afspeelt. Maar ook de lijnen naar de praktijk van het dagelijks leven ontbreken niet. De bundel heeft een meditatief karakter. Hij leent zich uitstekend voor persoonlijke overdenking van het Woord van God, maar is ook geschikt voor bespreking in bijbelkringen. Daaraan kunnen de vragen aan het einde van elk hoofdstuk dienstbaar zijn. Het boek geeft daadwerkelijk leiding in het geestelijk leven. Echt opbouwend. Verder: de taal is helder. De schrijver gebruikt geen lange ingewikkelde zinnen. Hij heeft een prettig leesbare stijl. Heel mooi is ook de wijze waarop ds. Van Kooten zich heeft ingeleefd in de situatie van Ruth en andere figuren uit het naar haar genoemde bijbelboek.