Door ds. J. Sijtsma is emeritaat aangevraagd vanwege het bereiken van de leeftijd van 65 jaar. De emeritaatsverklaring wordt voorgelezen en overhandigd, ook krijgt ds. Sijtsma een bos bloemen. Helaas kan mevrouw Sijtsma wegens ziekte niet aanwezig zijn. Ds. Huisman memoreert de 32 jaar actieve dienst van ds. Sijtsma, het ging anders dan gedacht, verwacht en gehoopt. Dan gaat ds. Huisman over op het Fries, wordt ook in het Fries beantwoord door ds. Sijtsma, hiervan kan alleen gezegd worden dat het genoeglijk klonk. Ds. N. Vennink spreekt ds. Sijtsma namens deputaten toe. Ds. Vennink stelt voor om ds. Sijtsma toe te zingen, ps.68:7 NB. Hierop spreekt ds. Sijtsma de vergadering toe over de wondere bediening van het wondere Woord.

Traditiegetrouw werd begin oktober de najaarsclassis van de classis Groningen gehouden. Na de opening van de vergadering en de vaste onderdelen, zoals vaststellen van de wettigheid en het behandelen van notulen, werden er diverse zaken besproken. Daarvan werden er een aantal in comité behandeld, waaronder de verslagen van de mentoren en een tweetal overige ingekomen stukken.

Dit keer bezocht br. Moolhuizen van het kerkblad voor het noorden de vergadering. Hij lichtte de classis in en legde verantwoording af over de gang van zaken rondom dit kerkblad. Er werd bijvoorbeeld van drukker gewisseld, de inlevertijd van de kopij werd aangepast en de financiën werden besproken. Ook spraken we over het aantal abonnees en de mogelijkheden om dit aantal te vergroten.

Een vloot. Dat is een van de betekenissen van het Latijnse woord ‘classis’. Probeert u zich het beeld voor te stellen: De veertien Christelijke Gereformeerde Kerken in Friesland zijn als het ware evenzoveel schepen, die met elkaar een vloot vormen.

Dat roept dan wel allerlei vragen op. Wie heeft de leiding over die vloot? Wat is het doel van die vloot? En liggen alle schepen op koers? Donderdag 23 oktober jl. kwamen afgevaardigden van alle ‘schepen’ in een classicale vergadering bijeen. Hieronder een korte impressie.

Dankdag en oudejaarsdag hebben iets gemeen. Op beide dagen kijken we terug op het afgelopen jaar. Hoe was het groeiseizoen? Hoe ging het op het werk? Wat is er thuis, in de kerk en in de wereld om ons heen gebeurd? Sommige gebeurtenissen waren nabij en heel persoonlijk, andere waren ver van ons bed.

Nederland is na de Verenigde Staten de tweede landbouwexporteur ter wereld. Dat is iets waar de Nederlandse land- en tuinbouw trots op is. Het betekent dat veel van de agrarische producten die in Nederland worden geproduceerd, naar het buitenland worden geëxporteerd. Denk bijvoorbeeld aan bloemen, kaas en pootaardappelen. Tegelijkertijd importeren we ook voedsel in Nederland. Met name verse producten in de jaargetijden dat het bij ons niet groeit. Denk bijvoorbeeld aan sperzieboontjes in de winter.

Voor veel mensen geldt dat de productie van hun voedsel ver van hun huis plaatsvindt.