{mosimage}“Want Ik zal water gieten op het dorstige, en stromen op het droge”. Jesaja 44:3a (HSV)
Begin september is het een drukte van belang op het tempel terrein. Alle
buren maken gepofte rijst en zoete banaan met kleefrijst gewikkeld in
bananenblad. De volgende dag toch maar eens vragen wat de drukte was.
‘Oh’, zeggen ze, ‘gisteren was het de dag wanliangphie. Wat inhoudt dat
de geesten van de doden naar de tempel komen om te eten. We moeten ze
dus goed voorzien van eten, want, als ze niet genoeg te eten krijgen
gaan ze niet terug maar blijven ze ronddolen en komen ze je achterna en
kunnen ze je in het komende jaar knap lastig vallen.’
Nong Song Hong
Nong Song Hong, een klein districtshoofddorp in het zuiden van de
provincie Khon Kean in het Noordoosten van Thailand. Midden op het
platteland. Rijstvelden strekken zich uit zover je oog kan kijken,
afgewisseld met een klein dorpje en een tempel. In oktober een lust voor
het oog. Golvende rijstplanten wiegen in de zwoele wind. Honderd
verschillende kleuren groen strelen het netvlies. Het goud van de
tempeldaken verblind het oog. Hoe anders dan de rest van het jaar. Nadat
de rijst in december geoogst wordt droogt het land op. De natuur wordt
grijs en grauw. Alleen de kleur van de vogels en tempels blijven
aanwezig. Het land snakt naar water.
Lees meer: Zendingswerk in Thailand
{mosimage}Ouweneel schreef ‘Vijf olifanten in een porseleinkast’. Het voorwoord is
van de hand van ‘EO-dominee’ Arie van der Veer. Ouweneel zet in dit
boek de – ik zou haast zeggen – bekende meningsverschillen tussen
christenen op een rijtje. Het boek is prettig leesbaar en zet zaken op
een rij. Om welke vijf verschillen gaat het? De problematiek rond
schepping en evolutie. De visie op homoseksualiteit. Hoe er wordt
aangekeken tegen de vrouw in het ambt. En als nummer vier en vijf de
Geestesgaven en de doop.
Ouweneel typeert deze vijf als the big five. In alle zoeken naar eenheid
tussen de kerken dreigen deze vijf “de verschillende stromingen tegen
elkaar op te zetten en steeds weer nieuwe kloven te slaan”. Doel van
zijn boekje is om een bijdrage te leveren tot het beter begrijpen van
elkaars standpunten. Daartoe geeft hij de verschillende opvattingen weer
en doet hij een geslaagde poging de stand van het debat weer te geven.
Kort stipt hij ook the small five aan. Weliswaar is bij deze vijf sprake
van verschil van inzicht maar zij “lijken in de gangbare discussies
toch een geringere rol te spelen.” Het betreft hier de visie op Israël,
de leer van de alverzoening, de leer van de (niet-)verliesbaarheid van
het heil, de visie op het occultisme (wat is nu wel of niet occult?) en
tenslotte de visie op de islam.
Lees meer: Vijf olifanten in een porseleinkast
{mosimage}In een boek van de cabaretier Toon Hermans kwam ik het volgende versje tegen:
'Mijn leven is veilig in de handen van God,
wat is dat een prachtige zin.
Ik heb vaak gedacht, ja, dat zal wel zo zijn,
maar die handen, hoe kom ik daarin?’
Want ja, dat is allemaal mooi wat Jesaja daar zegt, maar hoe weet ik dat dat ook voor mij geldt?
Hoor ik daar wel bij?
Geldt dat ook voor mij.
Soms voelen we ons ver bij God vandaan…
Lees meer: Gods tatoeage (3)
{mosimage}Jezus' vraag aan de Samaritaanse vrouw bij de Jakobsbron is meer dan een
vraag om wat water. Hij smacht naar haar geloof. Dat wil Hij drinken.
Maar die vraag is ook een vraag van Augustinus aan Johannes en vooral
aan Jezus zelf, en moet ook onze vraag zijn.
Onlangs is het eerste deel verschenen van de eerste volledige
Nederlandse vertaling van de honderd vierentwintig verhandelingen van
Aurelius Augustinus (354-430) over het evangelie volgens Johannes.
Deze verhandelingen zijn waarschijnlijk op doordeweekse dagen gehouden
in de kerk van Hippo Regius (Noord-Afrika). Daar zijn zij door
snelschrijvers opgeschreven. Mogelijk heeft Augustinus ook een aantal
gedicteerd. Samen vormen ze een commentaar op het gehele evangelie.
De uitleg is anders dan wij gewend zijn. Voortdurend zoekt Augustinus in
zijn verhandelingen naar de geestelijke betekenis van de tekst. Vaak
verrast hij ons daarmee. De vraag is wel of hij daarmee altijd recht
doet aan de schrifttekst. Hij heeft bijvoorbeeld weinig oog voor de
structuur van het evangelie. Zijn uitleg heeft dikwijls het karakter van
inlegkunde. Maar toch zijn deze verhandelingen een bron van vreugde en
komen ze heel dicht bij ons hart.
Lees meer: Geef mij te drinken
{mosimage}Gerjanne Trompert heeft Psychologie gestudeerd in Nijmegen en wil in het
buitenland gaan werken om ervaring op te doen die ze na deze periode
kan gebruiken in Nederland. Bovendien wil ze haar kennis inzetten bij
projecten om op die manier een bijdrage te leveren aan verbeterde
levensomstandigheden van mensen.
Zij zal ons de komende tijd vertellen over haar belevenissen.
Eerst stelt ze zich voor.
Aangenaam, ik ben Gerjanne Trompert: een blonde, 1.83m lange, 22-jarige
Nijmeegse die van januari tot juni 2011 vertoeft in het mooie
Zuid-Amerika. Ecuador (januari), Peru (februari en maart) en Bolivia
(april en mei) zijn de landen die ik zal bezoeken.
Hoe ik ertoe gekomen ben dit avontuur aan te gaan en wat dit avontuur inhoudt, zal ik proberen uit te leggen.
Lees meer: Gerjanne in Zuid-Amerika (1)
