{mosimage}Kiezen voor God. Is dat wel mogelijk? Het wordt een goede keuze genoemd:
wie kiest voor God en Christus ontvangt vergeving en eeuwig leven.
Dwaas daarentegen is wie zich van Hem afwendt. Maar hebben wij in dit
opzicht wel een keuzemogelijkheid?
Martin Luther (1483-1546) was daarin stellig: mensen hebben helemaal
geen keuzemogelijkheid in zaken die hun relatie tot God raken. Strikt
genomen kan alleen God in vrijheid kiezen. Een mens is altijd gebonden.
Hij is niets anders dan een trek- of rijdier tussen God en de duivel.
Dat dier is gebonden aan hem die het berijdt. Zit God erop, dan doet het
wat God wil. Zit Satan erop, dan doet het wat Satan wil. Het zijn de
berijders die met elkaar strijden om het bezit van het dier.
Zelf kiezen is ten aanzien van God niet mogelijk. Zijn wij gebonden aan
God, dan is elke keuze die wij maken een dienen van God. Zijn wij
gebonden aan de duivel, dan is elke keuze die wij maken een dienen van
de duivel. Daarom: kiezen is dienen. Anders ligt dat bij onze gewone
dagelijkse bezigheden. Daarin kunnen wij wel kiezen en vooruitgang
boeken. Dan kunnen we tot zekere goede werken komen en een zekere
gerechtigheid op politiek of moreel gebied. We mogen onszelf
keuzevrijheid toeschrijven met het oog op zaken die onder ons staan.
Lees meer: Kiezen is dienen
{mosimage}Ik zeg u: Maakt u vrienden met behulp van de onrechtvaardige Mammon,
opdat, wanneer deze u ontvalt, men u opneme in de eeuwige
tenten. Lucas 16:9
Met Lucas 16:9 besluit Jezus de gelijkenis van de onrechtvaardige
rentmeester, nadat Hij in vers 8 gezegd had: de heer prees de
onrechtvaardige rentmeester, dat hij met overleg gehandeld had, want de
kinderen dezer wereld gaan ten aanzien van hun geslacht met veel meer
overleg te werk dan de kinderen des lichts.
Wat vindt u van deze gelijkenis? Hoe kan de heer de rentmeester prijzen
en tot een voorbeeld stellen? Wie wordt met de heer bedoeld? De Heer
vertelt over een heer. Het prijzen van de heer wordt heel verschillend
uitgelegd. Volgens mij is uit vers 8 duidelijk dat de heer de
rentmeester alleen maar prijst omdat hij met overleg heeft gehandeld.
Van hem valt te leren dat wie slim is, aan zijn toekomst denkt.
De rentmeester krijgt te horen dat hij zal worden ontslagen. Dat is zijn
eigen schuld, want hij had het bezit van zijn heer verkwist en hij was
onrechtvaardig. Maar eerst moet hij verant-woording afleggen. Hij
gebruikt de tijd die hem nog gegeven wordt goed met het oog op de
toekomst.
Lees meer: Geld maakt gelukkig
{mosimage}'Kinderen garanderen geen geluk. Ze staan dat geluk juist in de weg!'
Dat geluid horen we in een samenleving waarin de liefde verkilt. 'Waarom
zou je kinderen welkom heten wanneer zij in je geluksverwachting een
onzekere factor vormen?' Tegenover dit geluid klinkt het evangelie, dat
spreekt over gastvrijheid en openheid.
Babette Pouwels heeft onderzoek gedaan naar het geluksgevoel van ouders
na de geboorte van hun eerste kind. Dat onderzoek heeft geleid tot een
promotie aan de Universiteit Utrecht. Die promotie heeft in februari van
dit jaar plaatsgevonden.
Uit haar onderzoek komt naar voren dat de hoge verwachtingen die ouders
hebben ten aanzien van de geboorte van hun kind, niet vanzelfsprekend
leiden tot een hoger geluksgevoel. Mannen blijken gemiddeld zeven jaar
last te houden van een verminderd geluksgevoel, vrouwen zelfs vijftien
jaar. Mannen zijn na de geboorte van hun kind onder meer ontevreden over
hun tijdsbesteding. De reden daarvoor is niet dat zij dan minder vrije
tijd zouden hebben. Waarover zij vooral struikelen is de invulling
daarvan. Tijd is in een jong gezin vaak versnipperd. Mannen kunnen
daardoor moeilijker een bepaalde langere tijdsperiode voor zichzelf
vrijmaken. Bovendien brengen jonge ouders hun vrije tijd meer dan
voorheen samen in hun gezin door.
Daarnaast zijn mannen ontevreden over hun inkomen. De reden daarvoor is
niet dat zij in inkomen zijn achteruitgegaan, maar wel dat de uitgaven
zijn toegenomen. Kinderen kosten geld. Mannen zijn dus ontevreden over
het gegeven dat een groter deel van hun inkomen opgaat aan de verzorging
van kinderen.
Lees meer: Gastvrijheid als levenswijze
{mosimage}Steeds meer gemeenten zoeken naar een zinvolle invulling voor de
zogenaamde Stille Week – de week voorafgaande aan het paasfeest.
Wat is de bedoeling daarvan en hoe kun je de samenkomsten in deze week vorm geven?
Van dag tot dag
Al in de derde eeuw na Chr. werd de viering van twee Paasdagen
uitgebreid tot een hele week. Deze Stille Week – ook wel ‘goede week’,
‘heilige week’ of ‘grote week’ genoemd – is in het christendom de naam
geworden voor de week die begint met Palmzondag en eindigt op
Paaszaterdag.
Daarmee vormt de Stille Week tevens de afsluiting van de zogenaamde
Veertigdagentijd die voorafgaat aan de viering van het Paasfeest. In
deze week voor Pasen vallen Palmzondag, Witte Donderdag, Goede Vrijdag
en Stille Zaterdag.
Wanneer het Palmzondag is vieren we dat Jezus als de langverwachte
messiaanse Koning de heilige stad Jeruzalem wordt binnengebracht. Een
enthousiaste menigte plukt takken van de palmbomen en geeft Hem een
koninklijk onthaal (Matteüs 20:17-21:17; Marcus 10:32-11:11; Lucas
18:31-19:46; Johannes 12:12-19).
Lees meer: Stille Week
{mosimage}Francis Marion Tarwaters oom was nog maar een halve dag dood toen de
jongen al te dron-ken was om verder te graven aan zijn graf, zodat een
neger genaamd Buford Munson, die een kruik kwam laten vullen, het karwei
moest afmaken en het lijk, dat nog altijd aan de ontbijttafel zat,
moest wegslepen om het een fatsoenlijke begrafenis te geven, met het
teken van zijn Heiland aan het hoofdeinde van het graf en genoeg aarde
bovenop om te voorkomen dat de honden het zouden opgraven.
Dat is de eerste zin van De geweldenaars. Deze roman van Flannery
O’Connor verscheen in 1960. De Nederlandse vertaling van Else Hoog kwam
uit in 1989. Van die vertaling werd in 2010 een herdruk uitgegeven bij
Kok in Kampen voor de prijs van € 15,00. Het is het eerste deel uit een
nieuwe reeks literaire christelijke romans die zijn geïnspireerd door
het christelijke gedachtegoed. Het lofwaardige initiatief tot deze reeks
Christelijke klassieken is genomen door Coen Verboom en Tjerk de Reus.
Flannery, O’Connor was Amerikaanse en overleed in 1964, slechts 39 jaar
oud. Ze was een knap schrijfster en een toegewijd katholiek gelovige.
Dat geloof wilde ze in haar werk op niveau ter sprake brengen. Zij deed
dat door de waarheid te schreeuwen tegen hardhorenden. Zo laat Tjerk de
Reus de lezer in zijn nawoord weten.
Lees meer: De waarheid schreeuwen tegen hardhorenden
