Gerjanne Trompert was een aantal maanden in Zuid-Amerika. Ze heeft daarover diverse keren geschreven voor ons kerkblad. Nu blikt ze nog één keer terug.
‘Oh, wat leuk dat je in Zuid-Amerika bent geweest. Je hebt veel dingen gedaan, gezien en meegemaakt. Was dat niet heftig? En hoe is het om dan weer in Nederland te zijn, heb je je leventje weer wat op kunnen pakken?’
Inmiddels ben ik net zolang terug als dat ik in Zuid-Amerika ben geweest en heb ik al twee reünies gehad met Nederlanders die ik daar heb leren kennen.
Het lijkt alweer zo lang geleden dat ik met mijn gitaar op de rug door de arme Peruaanse wijk liep, op weg naar de Engelse les om met de kinderen leuke dingen te doen. Dat ik vol spanning in een internetcafé zat te wachten of de Skype-verbinding het zou doen en ik weer met thuis kon praten. Ook het gevoel van niets te hoeven en de afwegingen die gemaakt moesten worden tijdens mijn werk in Bolivia, lijken jaren geleden. Hoe zou het eigenlijk zijn met die blinde man op het grote plein in Peru, zou hij elke dag wel genoeg geld ophalen om van te kunnen eten? En hoe vergaat het Pedro, de jongen die altijd vol enthousiasme naar mijn Engelse lessen kwam?
Zo’n jaar of tien geleden zijn de eerste kringen gevormd in de CGK van Zwolle. Kringen zijn kleine gemeenschappen van maximaal 15 volwassenen, die op verschillende momenten en op verschillende manieren samen komen. Een blauwdruk van de ideale kring bestaat niet. Ik geloof dat iedere kring uniek is in samenstelling en leeftijdsopbouw. Ook de buurt in Zwolle waar kringleden samenkomen verschilt enorm. Dat brengt ook wel een soort spanning met zich mee. Want welke activiteiten passen heel goed of juist helemaal niet bij jouw kring?
Regelmatig krijg ik de vraag: “Elly, heb je nog een leuk idee voor onze kringbijeenkomst?” Vaak volgt er dan een omschrijving van een situatie of een thema waar iets passends bij gezocht wordt. Hoewel de vlag niet de hele lading zal dekken heb ik 100 verschillende ideeën voor de kleine kring gebundeld in een reader: ´100 ideeën voor je kring´. Vooral bedoelt ter inspiratie voor de ruim 140 kringmedewerkers: de kringcoördinatoren en pastoraal medewerkers.
Onze samenleving maakt zich sterk voor waarden die haaks staan op het evangelie. Zij wil zelfs dat christelijke organisaties die waarden erkennen. Soms staan we in deze wereld voor een keuze: schikken in een algemeen beleid of weerstand bieden. Dat geeft zorg. Maar wat vanuit de samenleving op ons afkomt, kan ook een proces van loutering zijn.
Druk op christelijke organisaties en individuele christenen in onze westerse samenleving is zorgwekkend. Toch moeten we die druk niet overdrijven. Een zekere relativering is op zijn plaats. In de eerste plaats stelt die druk weinig voor in vergelijking met wat onze vervolgde broeders en zusters moeten meemaken. Verder is een aantal van de voorbeelden die in het eerste artikel genoemd zijn niet specifiek gericht tegen het christelijk geloof. Denk aan de nieuwe gedragscode van de politie. Die code heeft betrekking op allerlei elementen van het uiterlijk van een politieagent. In de derde plaats biedt de Here ons nog vele mogelijkheden voor de verkondiging van het evangelie en de beleving van het geloof. Ten slotte hoort de druk vanuit de samenleving bij het christen-zijn. Jezus zei tegen zijn discipelen dat zij verdrukking zouden lijden. Er is in de geschiedenis van de kerk veel verdrukking geweest. Hoezo spreken wij dan van een toenemende druk?
De classis Hoogeveen vergaderde dit najaar tweemaal. De extra vergadering was niet nodig vanwege zorgen die er waren, maar vanwege het feit dat een jonge broeder toegelaten wilde worden tot het ambt van dienaar des Woords. Kand. J.W. Moolhuizen had het beroep naar de gemeente van Dedemsvaart aangenomen. Daarom werd hij op 12 oktober peremptoir geëxamineerd.
Zo’n examen is niet bedoeld om het werk van de Theologische Universiteit nog eens over te doen, maar het gaat om iets anders. Bij het examen aan de Universiteit gaat het om de vraag of iemand theologisch voldoende gevormd is. Bij het examen voor de classis gaat het vooral om de vraag of iemand bekwaam en geschikt is om de kerken als predikant te dienen (het karakter van het classicaal examen is dan ook vooral praktisch en geestelijk). Dat moet beoordeeld worden door de kerken zelf, die in de classis bijeenkomen. Pas als iemand via het classicaal examen is toegelaten tot de dienst des Woords, kan hij predikant worden in onze kerken.
