Religie is ongeloof
Een eigen beeld van God maken, dat is onmiskenbaar eigen aan de mens. Hij wil de god dienen die hij zelf heeft ontworpen. Zonder probleem kan hij vervolgens voor hem verschijnen. Maar deze neiging tot het fabriceren van een eigen godsbeeld valt zondermeer onder het oordeel van Gods openbaring. Ook het menselijke project dat christelijke religie wordt genoemd, treft eenzelfde lot.
Karl Barth (1886-1968) heeft dat scherp naar voren gebracht in zijn kerkelijke dogmatiek. Deze dogmatiek zou zijn levenswerk worden. Het eerste deel daarvan verscheen in 1932.




In de winter van 2009 kwam een groep christenen uit Burundi door bemiddeling van de UNHCR naar Nederland. Ze werden gastvrij opgevangen door de Drentse gemeente Aa en Hunze, o.a. in de dorpen Gieten en Gasselte.
Scherp was de kritiek van Kierkegaard op de kerk. Hij wilde dat zij zich zou verootmoedigen en ernst zou maken met de woorden van Jezus. Lang heeft hij geaarzeld of hij zijn kritische beschouwingen over de christenheid van zijn dagen zou uitgeven. Maar uiteindelijk kon hij niet anders. Deze stem moest worden gehoord. Het boek met zijn beschouwingen is onlangs opnieuw in een Nederlandse vertaling uitgegeven.
In een drietal artikelen wil ik met u nadenken over de inhoud van de Bijbel, de inhoud van het christelijk geloof, de relatie tussen die twee en de verhouding tussen God en ons mensen. Deze artikelen zijn het resultaat van ervaringen, gesprekken en denkwerk van de afgelopen tijd. De artikelen zijn daarom geen definitieve verhalen, maar zoals gezegd ‘ik wil graag met u nadenken’. En de vraag aan u als lezer is: wilt u meedenken?