Tik zegt de klok. Een seconde verder en het jaar 2011 is verleden tijd. Heden is het 2012. Een nieuw jaar in een oude wereld. En – alsof de tijd alle wonden heelt – ons overvalt een gevoel van een schone lei. Een nieuwe start. ‘Veel heil en zegen’ en ‘gelukkig Nieuwjaar’ wisselen elkaar af bij het handen schudden en omhelzen. Op de achtergrond het geknal en het in schitterende kleuren uiteenspatten van vuurwerk.

Een traan wordt hier en daar weggepinkt. 2011 was het jaar waarin moeder wegviel. Of pa. Of het jaar waarin de scheiding werd uitgesproken. Of die dag in 2011 waarop je te horen kreeg over die (bijna) niet te genezen ziekte. Dat er ruzie ontstond binnen de familie. Zo bladeren we terug in ons virtuele of papieren dagboek. Bekend zijn we met de woorden van Prediker 3. Voor alles wat er gebeurt is er een uur, een tijd voor alles wat er is onder de hemel. En daar volgt de opsomming: een tijd om te…

Goed dat er een boekje uitgegeven wordt over hoe te preken voor kinderen en jongeren. In toenemende mate zijn er kinderdiensten of diensten in het kader van Gezin-Kerk-School of jeugddiensten. In het geval van een Gezin-Kerk-Schooldienst, komt het voor dat alle kinderen van een school voor je neus zitten en ben jij aan de beurt om die dienst te leiden. Vaak moet er dan gepreekt worden over een thema dat tijdens de schoolweek centraal staat. Meestal bereid je zo’n dienst voor met leerkrachten en soms ouders. Verschillenden van hen hebben de nodige ervaring in ‘verhalenland’. Die verwachten dat de dominee goed met de kinderen rekening houdt in zijn preek. Nu hebben heel wat collega’s inmiddels wel ervaring. In steeds meer gemeenten is het ‘kindermoment’ in de dienst opgenomen.

Als 68-jarige, gepensioneerd en met flink wat vrijwilligersbaantjes, denken en iets schrijven over je toekomstverwachting is geen alledaags werk. Vooral, als je nog in de gelukkige omstandigheid verkeert, dat je goed gezond bent en nog veel leuke en interessante dingen kunt doen. Dan ben je nog zó bezig met die dingen van alledag, dat daardoor de “toekomst” voor je gevoel eigenlijk nog ver voor je ligt.

Daarenboven worden je verwachtingen eigenlijk dagelijks bijgesteld. Door allerlei sombere berichten op TV en in de kranten over bijvoorbeeld de financiële crisis en de eventuele gevolgen daarvan. Ik moet zeggen, dat deze berichten mij wel beïnvloeden voor wat betreft mijn kijken naar en gevoelens over de toekomst. Als ik heel eerlijk ben, dan maak ik mij best zorgen over de komende tijden. Zorgen over mijn kinderen en kleinkinderen. Bijvoorbeeld of ze straks nog wel een baan zullen hebben en nog veel meer. Ik denk, dat ik niet de enige ben. Ook als christen kun je die zorgen soms maar moeilijk van je weren.

Collega Nico Vennik en ik zullen enkele artikelen schrijven over de preek en het preken. Je kunt het tegelijk breder trekken naar het voorgaan in de diensten. Een preek is nu eenmaal in onze setting niet los verkrijgbaar. Bovendien, in onze structuur van samenkomsten, is de dominee het manusje van alles. Vooraf heeft de koster het water op de kansel gezet en heeft de kerkenraad gebeden om de Heilige Geest, deed de organist het voorspel en dan gaat het los. Dan ben jij aan de beurt die de titel draagt ‘vDm’: verbi Divini minister. Dienaar van het Goddelijke Woord.

De vorige keer heb ik geschreven over de veranderende maatschappij, die een grote invloed heeft op het gezinsleden. In de 19e eeuw waren de gezinsmaaltijden vooral onderdeel van de disciplinerende en de opvoedende taak van de ouder (tafelmanieren en eetgewoonten bijbrengen en andere vormen van socialisatie). Later werd de gezinsmaaltijd meer een sociaal gebeuren. De maaltijd werd een plaats waar kinderen en ouders hun dagelijkse ervaringen konden delen, een plek om te praten en te genieten. Een plek waar ouders een veilige basis aan hun kinderen kunnen bieden.
Het aantal gezinsmaaltijden beïnvloedt de samenhang in gezinnen. Er wordt dus veel van de gezinsmaaltijd verwacht. Nu deze maaltijd steeds meer naar de achtergrond verdwijnt, is het dan ook niet verwonderlijk dat bijvoorbeeld overgewicht en gedragsproblemen hieraan toegeschreven worden. Nu is het natuurlijk gemakkelijker om problemen te constateren, dan er ook daadwerkelijk iets aan te doen. Toch wil ik in dit artikel een aantal handreikingen geven die u kunnen helpen, om de maaltijden weer een plezierig middelpunt van het gezinsleven te laten zijn.

Commentaar

  • Je eigen bijbeltje 2025-10-24 07:32:22

    Zeven jaar oud was ik, bijna acht. Ik herinner me nog goed dat ik naar voren mocht komen in de...

  • Privé 2025-10-11 07:31:53

    Vanaf het begin van deze maand is op tv de documentaire Sextortion te zien. Bij sextortion wordt...

  • Omdat we gezonden zijn … 2025-09-27 07:43:17

    Ik was weer in Indonesië, samen met vier studenten van de Theologische Universiteit Apeldoorn....

  • Aan Zijn voeten 2025-09-13 08:17:13

    Over de kerk is er nogal wat te doen, zeker over onze kerken, de Christelijke Gereformeerde...