Eind oktober werd de tweede voltallige vergadering van de Generale
Synode gehouden. Opnieuw mochten we met regelmaat de kerkzaal van de
Oenenburgkerk te Nunspeet van binnen bewonderen en de afgevaardigden
mochten hun vertrouwde plek achter de vergadertafels opzoeken.
Het mag dan herfstvakantie zijn, er zal vergaderd worden. De vraag
bekruipt me of het niet mogelijk is om plenaire vergaderingen niet in
herfstvakanties te plannen. Het antwoord laat ik over aan broeders en
zusters die vele malen wijzer zijn dan ik. We schrijven dinsdag 26
oktober 2010. De tweede vergaderweek gaat van start.
Zending
Rapporten zijn er geschreven over deze belangrijke taak en roeping van
onze kerken. Gelukkig blijkt er ook een powerpointpresentatie te zijn.
Deze wordt wervend en vol verve gegeven door zendingsconsulent ds. Arjen
Hilbers. Zo raken we door middel van papier en beeld betrokken bij dit
mooie en belangrijke werk in Indonesië, Venda, KwaNdebele, Botswana en
Mozambique. De synode besloot op voorstel van deputaten zending drie
nieuwe zendingsgebieden aan te wijzen. In Burundi zal in de komende
jaren toerusting worden gegeven aan de predikanten.
Lees meer: Generale synode 2010 (3)
{mosimage}Enkele maanden geleden schreef ik over dit onderwerp een paar korte
artikelen in ons gemeenteblad Samen op Weg van de Bethelgemeente in
Assen.
Eén van de redacteuren van het Kerkblad voor het Noorden, die tevens
mijn gewaardeerde echtgenoot is, vroeg me deze artikelen om te werken
voor een breder publiek.
In de kerk wordt heel wat afgemaild. Soms gewone mailtjes om afspraken te maken of te bevestigen.
Soms mailtjes om onderling genoegen of ongenoegen te delen of mee te delen.
Soms mailtjes aan één persoon, soms groepsmailtjes.
Meestal gaat dat allemaal goed, dan is de mail handig en helpend.
Soms gaat het minder goed, er ontstaat miscommunicatie en ergernis.
Lees meer: E-mailcommunicatie in onze kerk (1)
{mosimage}Dit blad heet: Kerkblad voor het Noorden. Maar veel mensen zeggen en
schrijven: Kerkblad van het Noorden. Zo staat het in kranten die iets
overnemen uit dit blad. En uitgevers adresse-ren dikwijls zo, als ze een
boek ter recensie sturen.
Maar ook lezers die over de inhoud van het blad spreken of daar op
reageren, doen hetzelfde. Zelfs redactieleden maken zich meer dan eens
hieraan schuldig.
In de twaalf jaar dat ik deel mocht uitmaken van de redactie heb ik
geprobeerd mensen te bewegen de naam van het kerkblad goed te gebruiken.
Maar dat heeft heel weinig resultaat gehad. Ik vind dat jammer. Want ik
ben een voorstander van het juist gebruik van namen.
Bovendien trek ik hieruit de conclusie dat lezen en luisteren blijkbaar
moeilijk is. Het brengt mensen zelden tot andere gedachten. Dat geldt
ook voor wat er in dit blad wordt geschreven. Dat heeft me er toch niet
van weerhouden al die jaren geregeld in het Kerkblad voor het Noorden te
schrijven en me met plezier ervoor in te zetten. Maar aan mijn
lidmaatschap van de redactie is een einde aan gekomen. De classis
Leeuwarden heeft op 14 oktober beslist over mijn opvolging. Op 12
november neem ik afscheid van de redactie.
Ik vind het niet juist als dit blad Kerkblad van het Noorden wordt
genoemd, maar ik heb er wel vrede mee. Want in feite is dit blad het
kerkblad van de vier classes van de CGK in het noorden. Er zou daarom
veel voor te zeggen zijn dit blad Kerkblad van het Noorden te noemen.
Waarom verandert de redactie de naam dan niet, ook omdat deze naam
blijkbaar zoveel gemakkelijker in de mond ligt? De redactie zou dat niet
mogen doen, al zou ze het willen. Het behoort namelijk niet tot haar
bevoegdheid. Het valt onder de bevoegdheid van de vier classes van de
CGK in het noorden.
Lees meer: Kerkblad van het Noorden
{mosimage}En allen die bestemd waren ten eeuwigen leven kwamen tot geloof. Handelingen 13:48b
Bovenstaande tekst wordt in de gereformeerde theologie opgevat als een
bewijstekst voor de leer van de goddelijke verkiezing. De Dordtse
Leerregels besluiten om die reden paragraaf 10 van hoofdstuk 1 met deze
tekst.
In de ‘Beknopte Gereformeerd Dogmatiek’ van dr. J. van Genderen en dr.
W.H. Velema wordt op blz. 204 tegenover andere opvattingen onderstreept
dat er in Hand. 13:48 duidelijk van allen die tot geloof kwamen wordt
gezegd dat zij bestemd waren voor het eeuwige leven. Als verklaring
volgt dan: “Door wie anders dan door God? Hij heeft bepaald wie het
eeuwige leven ontvangen en hen doet Hij tot het geloof komen.”
Vervolgens wordt er op gewezen dat ook de Willibrordvertaling op
vergelijkbare wijze vertaalt. Daaraan kan worden toegevoegd dat vrijwel
alle vertalingen op dit punt overeenstemmen, tot de NBV toe.
Lees meer: Keuze voor het eeuwige leven
{mosimage}Op 25 oktober jl. was het 40 jaar geleden dat drs. R. van de Kamp werd
bevestigd als predikant van Stadskanaal. Daarna was hij predikant te
Leeuwarden (1975), Veenendaal (Bethelkerk, 1988), Hoogeveen (1997). Per 1
november 2007 ging hij met emeritaat. Op verzoek van de redactie
vertelt hij over een bijzondere ontmoeting uit die tijd.
Terugkijkend op veertig jaar in dienst van de Koning van de kerk,
passeren velen de revue, met wie in verschillende gemeenten lief en leed
werd gedeeld. Maar sommigen springen er uit, omdat de bijzondere
ontmoeting met hen een onuitwisbare indruk heeft achtergelaten.
Zo staat het me nog helder voor de geest, die ontmoeting op de
hartbewaking, kort voor zijn sterven. Bij mijn komst in de gemeente werd
mij verteld dat ik het bepaald niet trof, omdat de betreffende broeder
tot diegenen behoorde die aan mijn pastorale zorg waren toevertrouwd.
Op mijn vraag waarin de dreiging bestond die van deze broeder uitging,
werd mij duidelijk dat hij met alle kracht elke verandering in de
eredienst te vuur en te zwaard bestreed en zich daarbij ook
overduidelijk liet horen. Dat laatste werd door mij inderdaad al snel
geconstateerd, doordat het mij niet kon ontgaan hoe luid hij de tekst
van de berijming van 1773 zong, dwars tegen de tekst in die de gemeente
op de lippen nam, die van de zgn. nieuwe berijming.
Lees meer: Spotlight
