Pieter en Hanna-Ruth wonen en werken in Centraal Azië. Ze houden de
lezers van het kerkblad regelmatig op de hoogte van hun wel en wee.
December is de feestmaand. Ondanks dat het buiten donker, guur en koud
is, maken we er een gezellige tijd van met lichtjes, mooie muziek,
kaarsjes en cadeautjes voor elkaar. In Nederland heb je natuurlijk
Sinterklaas en kerst, maar hier eigenlijk allebei niet. Kerst is een
christelijk feest bij uitstek, en het is dan ook niet verwonderlijk dat
kerst hier in Centraal-Azië eigenlijk niet wordt gevierd. Dat komt omdat
de mensen hier overwegend islamitisch zijn. In naam althans, veel
mensen noemen zich moslim, maar leven niet volgens alle regels en
gebruiken van de Koran en de profeet. Het is hier helemaal niet ongewoon
om alcohol te drinken, terwijl veel moslims dat niet zouden doen. Ook
gaan er maar weinig mensen naar de moskee. Andere dingen worden wel
gedaan, zoals bidden als je langs een begraafplaats komt in de bus. En
varkensvlees laat iedereen hier staan. Als je dat wilt kopen moet je op
de markt naar een apart hoekje van de vleeskraam, ver weg bij de kippen
en de koeien. Geloof is hier vooral iets cultureels, als je bij een
bepaalde bevolkingsgroep hoort, dan ben je gewoon een moslim. Een ander,
kleiner deel, van de bevolking is Russisch Orthodox.
Lees meer: Wonen en werken in Centraal-Azië (2)
{mosimage}De God die ik niet begrijp. Zo heet het boek dat Christopher J.H. Wright
schreef en dat onlangs verscheen bij De Vuurbaak in Barneveld voor de
prijs van € 17,50. Het heeft als ondertitel: Over lastige
geloofskwesties.
De ondertitel maakt duidelijk hoe de titel moet worden begrepen. Dit
boek is niet geschreven over een God die de auteur niet kan begrijpen.
Het is geschreven door een christen (en theoloog) die gelooft in God, de
Vader van Jezus Christus. Dat geloof stemt hem dankbaar en geeft hem
grote vreugde. Maar hij erkent ook dat hij veel van God niet begrijpt.
Dat noemt hij lastige geloofskwesties. En hij niet alleen. Veel
gelovigen worstelen met dezelfde problemen.
Wright is in staat de Bijbel pastoraal en eigentijds uit te leggen. Dat
is het oordeel van Stefan Paas dat de uitgever – op de voorkant van het
boek – aan de eventuele kopers en lezers meegeeft. Na lezing stem ik in
met Paas.
Welke kwesties vindt Wright lastig? In zijn boek behandelt hij deze
vier: het kwaad en het lijden, de Kanaänieten, het kruis, de jongste
dag.
Lees meer: Wat Wright niet begrijpt van God
{mosimage}Enige tijd geleden werd ik gevraagd te preken, beter, te onderwijzen,
vanuit de Heidelberger Catechismus, Zondag 34, over het eerste gebod:
Gij zult geen andere goden voor mijn aangezicht hebben. Ik stuitte bij
de voorbereiding op de eerste woorden van de Westminster Confessie: Wat
is het doel van God met de mens? Antwoord: Om God de glorie te geven en
zich in Hem te verheugen voor eeuwig.
De tweede reden ligt in het gegeven dat steeds meer christenen verlangen
meer van God te kennen. Het ligt zo ongeveer in de lijn van ‘meer en
meer te lijken op de Here Jezus’. Ik probeer me dan voor te stellen wat
dat dan precies inhoudt dat ‘meer God te kennen’. Tenslotte werden mijn
overwegingen gevoed door een boek van Tim Keller ‘Namaakgoden’, met als
onderschrift ‘De lege beloften van geld, seks en macht, en de enige
werkelijke hoop.’ Enige vingeroefeningen.
Lees meer: Verlangen naar God (2)
{mosimage}Regelmatig worden er diensten gehouden rondom het thema Liefde en
Seksualiteit. Meestal voor de jeugd en vaak met een thema in het Engels
zoals ‘Everything you always want to know about sex’ en dan ook nog wel
‘Part III’. Dat ‘bekt’ leuk en maakt het kennelijk spannend. Om alles
van de liefde te weten, moet je niet bij vader en moeder, maar bij de
kerk wezen. Daar zit waarheid in.
De Bijbel spreekt open en bloot over liefde en seksualiteit in de wetten
en vooral in Hooglied. Adrian Verbree doet in zijn boek “Hooglied voor
liefhebbers’ een poging om dat gegeven in de Bijbel dichtbij ons te
brengen. Het zijn columnachtige korte bijdragen met spectaculaire
cartoonachtige illustraties van Christian Zomer. Gedurfd en met een
knipoog.
Moeite
We hebben de nodige moeite om liefde en seksualiteit ter sprake te
brengen thuis en op de kansel. Thuis hebben we als ouders de nodige
schroom om het beestje bij de naam te noemen. Dat is niet verkeerd. Het
platte gepraat en geblaat dat openhartig lijkt te zijn, vermoordt het
geheim, het intieme. Mogelijk ben ik wat te romantisch ingesteld, maar
ik hou bij dit onderwerp graag wat schijnsel van kaarslicht er overheen.
Niet alles hoeft zo concreet naakt gezegd en gedaan. Op de kansel ook
niet. Al moet ik zeggen, dat je vandaag daarover ook niet al te
geheimvol kunt (s)preken. Want te versluierd taalgebruik maakt dat het
mogelijk helemaal niet overkomt of pakt. Er mag ook uitkomen dat
zaligheid en seksualiteit prima samengaan. Het gaat daarin ook om een
door God gegeven gave, een schone gave zelfs, zegt het
huwelijksformulier.
Lees meer: Over seks en zo…
{mosimage}Toen de HERE zag, dat de boosheid des
mensen groot was …berouwde het de HERE, dat Hij de mens op de aarde
gemaakt had, en het smartte Hem in zijn hart. Genesis 6:5-6
Toen God zag wat zij deden, hoe zij
zich bekeerden van hun boze weg, berouwde het God over het kwaad dat Hij
gedreigd had hun te zullen aandoen, en Hij deed het niet. Jona 3:10
Hierboven staan twee teksten die spreken over het berouw van de HERE.
Maar wat een verschil. Gods berouw in Genesis loopt uit op de zondvloed.
Zijn berouw bij Jona betekent dat Ninevé niet wordt verwoest.
In beide teksten wordt het Hebreeuwse werkwoord ‘nacham’ gebruikt. In
het vorige artikel over Gods berouw schreef ik dat dit werkwoord
betekent dat God diep zucht, van diepe teleurstelling en droefheid zoals
in Genesis 6:6 of van grote opluchting en vreugde zoals in Jona 3:10.
Deze keer krijgen deze twee teksten de aandacht.
