Christen-zijn in het publieke domein
De druk neemt toe. Dat gevoel leeft bij kerken, christelijke organisaties en individuele christenen. Sommigen stellen dat we in onze westerse wereld teruggaan naar de tijd van de eerste christenen. Hoe de toekomst eruitziet weten we niet, wel dat met een toenemende druk ons niets nieuws overkomt.
De Stichting Onze Weg komt niet in aanmerking voor subsidie. Deze stichting is een organisatie van en voor mensen met een homoseksuele achtergrond. In 2008 had de toenmalige minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap subsidie toegezegd. Die subsidie moest worden ingezet voor de versterking van de sociale acceptatie van mensen met een homoseksuele voorkeur in 'orthodox-christelijke kringen'. Het jaar daarop heeft de minister de aanvankelijke goedkeuring ingetrokken. De reden daarvoor was de opvatting van deze stichting over een mogelijke verschuiving van homoseksuele gevoelens in de richting van heteroseksuele gevoelens. Dat zou strijden met het doel van de subsidie, de emancipatie van mensen met een homoseksuele voorkeur. De medewerkers van de stichting werden zelfs weggezet als 'homogenezers'. In het heetst van de strijd gaat elke nuancering verloren.




In een doolhofwijk in Zutphen word ik hartelijk ontvangen door Wouter Moolhuizen, de nieuwe predikant van Dedemsvaart, en z’n tweejarige zoon Koen. Ds. Moolhuizen is bijna 30 jaar oud, geboren in Haren, getogen te Emmen en sinds z’n huwelijk zeven jaar geleden wonend in Zutphen.
In een tijd dat alom de liefde schijnt te verkillen kun je in de contacten met medechristenen intense geloofservaringen met elkaar ervaren. Dat zijn momenten die je niet kunt arrangeren. Wel zijn daarvoor voorwaarden op te stellen die werken. In het kader van de vormingscursus van de CGK heb ik in het seizoen 2010/2011 aandacht besteed aan die voorwaarden onder bovenstaande titel. Een aantal ervan passeren hieronder de revue.
Het gebeurt wel eens dat je de verkeerde krant in de bus krijgt. Ik vind dat erg vervelend, maar niet vervelend genoeg om naar onze eigen krant te bellen en mijn beklag te doen. Er zijn ergere dingen. Het heeft ook een voordeel. Je ziet weer eens dat een andere krant een andere manier van berichtgeving heeft en dat je dan ook weer weet waarom je voor die ene krant hebt gekozen.