{mosimage}Op 25 oktober jl. was het 40 jaar geleden dat drs. R. van de Kamp werd bevestigd als predikant van Stadskanaal. Daarna was hij predikant te Leeuwarden (1975), Veenendaal (Bethelkerk, 1988), Hoogeveen (1997). Per 1 november 2007 ging hij met emeritaat. Op verzoek van de redactie vertelt hij over een bijzondere ontmoeting uit die tijd.

Terugkijkend op veertig jaar in dienst van de Koning van de kerk, passeren velen de revue, met wie in verschillende gemeenten lief en leed werd gedeeld. Maar sommigen springen er uit, omdat de bijzondere ontmoeting met hen een onuitwisbare indruk heeft achtergelaten.

Zo staat het me nog helder voor de geest, die ontmoeting op de hartbewaking, kort voor zijn sterven. Bij mijn komst in de gemeente werd mij verteld dat ik het bepaald niet trof, omdat de betreffende broeder tot diegenen behoorde die aan mijn pastorale zorg waren toevertrouwd.
Op mijn vraag waarin de dreiging bestond die van deze broeder uitging, werd mij duidelijk dat hij met alle kracht elke verandering in de eredienst te vuur en te zwaard bestreed en zich daarbij ook overduidelijk liet horen. Dat laatste werd door mij inderdaad al snel geconstateerd, doordat het mij niet kon ontgaan hoe luid hij de tekst van de berijming van 1773 zong, dwars tegen de tekst in die de gemeente op de lippen nam, die van de zgn. nieuwe berijming.

{mosimage}Zdravstvoejte! Zo worden we hier door iedereen begroet. Eind juli hebben we Nederland verruild voor Centraal-Azië. Dat is even wennen, niet alleen omdat de taal anders is en alles er anders uitziet, maar ook omdat de mensen anders zijn en anders denken. De komende tijd kunt u in dit kerkblad lezen over ons leven als zendelingen onder studenten. In dit stukje stellen we ons voor en vertellen we hoe we langs vele wegen uiteindelijk hier terechtgekomen zijn.

Wij zijn Pieter en Hanna-Ruth. Hanna-Ruth komt uit het Hoge Noorden, ze is in Winschoten geboren. Pieter is in Utrecht geboren. In Nijmegen hebben we elkaar tijdens onze studiejaren ontmoet bij een christelijke studentenvereniging van IFES. Dit is een internationale organisatie voor christelijke studenten, met als doel dat iedere student op elke campus in de wereld het evangelie hoort!
Na onze studie wilden we allebei eigenlijk wel iets meer met ons leven doen. Hanna-Ruth heeft altijd al ‘gedroomd’ om de zending in te gaan, maar daar was een tijd niets mee gedaan. Ook Pieter wilde graag meer. Hij heeft na zijn studie naast het gewone werk ook jaren als vrijwilliger bij IFES gewerkt in Nederland.

{mosimage}Op 21 oktober kwamen de kerken van de classis Hoogeveen samen. Bij toerbeurt roept een kerk de classis bij elkaar. Dit keer was het de beurt van Steenwijk. De roepende kerk heeft de taak om de agenda voor de vergadering op te stellen en de belangrijke stukken rond te sturen.

De vergadering werd gehouden in de prachtig verbouwde Ichthuskerk te Hoogeveen. Er werd vergaderd in de kerkzaal, omdat het luik tussen de keuken en de grote zaal nog niet helemaal geluidsdicht was. De geluiden uit de keuken waar de kosteres met haar helpers druk bezig waren om de kopjes voor de koffiepauze klaar te zetten en de voortreffelijke lunch te verzorgen, zouden maar te veel afleiden.
 
Ds. K. Jonkman opende namens de roepende kerk de vergadering.
Hij las Psalm 12 en hield daar een korte overdenking over. Woorden zijn heel belangrijk. Woorden kunnen veel uitwerken. We leven in een tijd waarin nadruk gelegd wordt op het vrije woord. In Psalm 12 horen we van mensen die valse woorden spreken. Daartegenover staat dat de woorden van de Here zuivere woorden zijn. In de vergadering zullen veel woorden gesproken worden. Laten het goede woorden zijn.
Hij memoreerde het overlijden van br. Kerssies van Hardenberg. De vorige vergadering was hij nog aanwezig. In het gebed droeg hij de familie Kerssies op. Ook voor ds. Van Dalen, die overspannen is, en voor zijn gezin werd gebeden. Hij dankte voor de predikanten die in de afgelopen periode een ambtsjubileum mochten vieren, of dat binnenkort doen. Ook werd gedankt dat Emmen in ds. G. Huisman weer een eigen predikant heeft gekregen.

{mosimage}In de titel van dit artikel staat na het woord ‘uitschrijven’ een aantal puntjes. Die worden meestal in een zin neergezet om de lezer tot een moment van stilte te manen: er wordt iets gezegd dat tot speciale bezinning stemt. Zo is het hier ook bedoeld: in deze artikelen wordt een zaak aangesneden die verdriet doet en daarom tot nadenken stemt.

Er is nog een ander punt dat in de kerkelijke praktijk met regelmaat opduikt wanneer het gaat om randkerkelijkheid. In de kerken gebeurt een aantal landelijke taken dat we samen financieel dragen: zending, opleiding predikanten in Apeldoorn, evangelisatie enz. Daarvoor betalen we ieder jaar per lid en dooplid een bedrag (momenteel totaal € 56,-). In de – toch al zo weerbarstige – discussies over beslissingen rond randleden is soms te horen: ‘En ze kosten ook nog geld!’, want meestal gaat het om leden die financieel niet bijdragen. Vooral wanneer de jaarlijkse begroting van de kerk onderwerp is van beraad binnen de commissie van beheer of van de kerkenraad, kan men deze geluiden vernemen. Nu is het begrijpelijk dat er, zeker in tijden van schaarste, gekeken wordt naar mogelijke bezuinigingen. Toch wil ik met kracht de stelling verdedigen dat het hier om té grote geestelijke zaken gaat (het ging toch om het aan de hand van de Goede Herder vinden van de stal?) dan dat het gesprek hierover met de portemonnee beslecht kan worden. Laat geen enkele kerkenraad zich laten verleiden om dit mee te laten wegen in te nemen beslissingen. Men zou er door in gewetensnood komen (althans, dat is te hopen).

{mosimage}Kevin DeYoung, Doe iets! – een bevrijdende visie op de wil van God, 120 pag., € 9,95, ISBN 978 90 5560 432 6. Uitgeverij De Vuurbaak, Barneveld.

Met plezier heb ik dit korte, maar uitermate heldere en leerzame boekje gelezen. Het gaat over een ingewikkeld onderwerp waar heel veel christenen op verschillende manieren moeite mee hebben: de wil van God, met name in en voor hun eigen leven. De naam van de schrijver verraadt al iets van zijn Nederlandse wortels en hij verwijst dan ook graag naar de gesprekken hierover met opa DeYoung, vanouds dus De Jong. Dat maakt dat dit toch wel wat Amerikaans aandoende boek, toch raakvlakken houdt met de manier waarop wij in Nederland omgaan met de ‘wil van God’. DeYoung richt zich met name op twee problemen die zich voordoen in deze tijd. Enerzijds is er een sterke – evangelische - neiging om welhaast krampachtig te zoeken naar de wil van God in je leven: Welke studie moet ik kiezen? Moet ik die baan nemen? Wil God dat ik met dat meisje of die jongen trouw? Wat wil God dat ik vandaag doe? Anderzijds is er bij velen, met name bij jongelui in de leeftijd van zeg 20 tot 35 jaar, de neiging om geen beslissende keuzes te maken. Er is een veelheid aan keuzes die te maken op het gebied van studie, relatie, baan enz. Ze zijn bang om een keuze te maken, omdat die keuze hen de vrijheid ontneemt om die andere opties ook nog te doen of te beleven.

Commentaar

  • Dochters van Pakistan 2024-12-06 18:48:02

    Sinds kort woont onze jongste zoon met zijn vrouw en drie kinderen weer op Urk. Acht jaar lang...

  • Redenen tot dankbaarheid 2024-11-23 09:35:54

    Op het moment dat ik dit commentaar schrijf, is het dankdag voor gewas en arbeid. De Bijbel op...

  • Skincare routine 2024-11-09 16:44:34

    Vandaag de dag zijn er heel wat filmpjes op Youtube te bekijken die gaan over het verzorgen van je...

  • Dirk de Groot 2024-10-25 17:15:47

    Woensdag 6 november aanstaande is het, D.V., dankdag voor het gewas en de arbeid: we brengen onze...