ImageActueel blijft het. De doop. Die actualiteit is er natuurlijk omdat er vandaag de dag nog steeds gedoopt wordt. Gelukkig wel. Maar het verschil van inzicht over op welk moment die doop moet plaatsvinden is ook nog steeds actueel. Bedoelt de Bijbel dat we kinderen zullen dopen? Of is het toch ?eerst geloven en daarna als (jong)volwassene dopen?? In het eerste artikel hebben we gekeken naar de eenheid van het Oude en Nieuwe Verbond. In het tweede gingen we de plaats na van kinderen binnen het verbond. Nu gaan we met elkaar na wat de verhouding is tussen doop en besnijdenis.

Als ik het doopformulier (editie laatst vastgesteld 1974) ter hand neem, dan lees ik: ?In de plaats van de besnijdenis is de Doop gekomen?. In 2007 heeft de Generale Synode twee nieuwe formulieren vastgesteld. Met betrekking tot de verhouding tussen besnijdenis en doop vermeldt ??n van die formulieren: ?Nu het bloed van Christus heeft gevloeid, heeft de besnijdenis als teken van het verbond haar vervulling ontvangen in de christelijke doop. Paulus schrijft aan de gemeente van Kolosse dat zij die gedoopt zijn nu niet meer besneden behoeven te worden?.

ImageOp zaterdag 11 september 2010 werd drs. Mark Bergsma als predikant verbonden aan de gemeente van Delfzijl. Na 5 jaar vacant te zijn geweest, heeft Delfzijl weer een eigen herder en leraar. Wie is Mark Bergsma? Het Kerkblad voor het Noorden sprak met hem.

Zou u iets kunnen vertellen over uw levensloop?  
Ik ben geboren in Leeuwarden en ben daar ook opgegroeid en naar school gegaan (basisschool en het christelijk gymnasium). Mijn studietijd heb ik in Groningen doorgebracht. Ik heb daar met veel plezier scheikunde gestudeerd. Ook qua wonen heb ik het daar erg naar mijn zin gehad; eerst een jaar in de Prunusstraat, een kamer in ??n van de twee studentenwoningen van de CGK-Groningen, speciaal voor eerste jaars studenten. Daarna heb ik in een flat gewoond in Vinkhuizen.
Toen ik in Groningen woonde kerkte ik meestal in de Jeruzalemkerk en heb ik een tijd meegedraaid in de Commissie StudentenWerk  (CSW). De preken van ds. Plantinga en ds. Den Hertog en de belijdeniscatechesaties van hen en Siebrand Wierda zijn voor mij echt belangrijk geweest in de ontwikkeling van mijn geloof. Bij de CSW heb ik trouwens ook mijn vrouw, Liesbeth, ontmoet. Dus Groningen heeft wel een bijzondere plaats in mijn leven. Overigens ben ik nooit lid geweest van de kerk in Groningen. In het begin ging in de weekenden nog veel naar mijn ouders in Leeuwarden en later dacht ik: ?laat maar zitten, ik ben nu toch bijna klaar met studeren en daarna vertrek ik uit Groningen.? Advies aan studenten dus: wordt meteen lid van de kerk in de stad waar je studeert anders komt het er waarschijnlijk niet meer van. Ik heb al met al een prima studententijd gehad in de ?beste studentenstad van Nederland?.

ImageHet psalmboekje op de afbeelding is gedrukt in het jaar 1875 bij de Nederlandsche Bijbel-Compagnie te Amsterdam. ?t Is opengeslagen bij psalm 150. Bij deze psalm moet ik altijd een beetje denken aan een lied dat in de jaren zeventig bij het tv-programma ?Met de muziek mee? te horen was. Voor wie het niet meer paraat heeft, het gaat als volgt: ?De bakker blaast de schuiftrompet. De slager speelt de klarinet. De koster houdt het vaandel hoog; de wind blaast hem haast om. En de kastelein die mag niet dronken zijn, want die slaat de grote trom. De grootste eer krijgt de pastoor als tamboer-majoor. En de vuilnisman oogst de minste roem,die komt niet verder dan sjingboem.?
Alleen het orgel ontbreekt nog om de opsomming van psalm 150 voor je te zien. Toch zouden we waarschijnlijk raar opkijken als komende zondag dit lied door de fanfare begeleid zou worden.
Tja, muziek en de kerk. Door de eeuwen heen is dat vaak een wat moeizame relatie geweest. En dat terwijl het de hele Bijbel door als een rode draad te volgen is. Van Genesis, waar Jubal de stamvader van alle lier- en fluitspelers wordt genoemd, via alle instrumenten in psalm 150 tot aan het lied van het Lam in de Openbaring aan Johannes. En waar je dan misschien zou verwachten dat muziek en zang samenbinden, zien we het helaas in de kerken ook scheidend werken.

ImageAls Chr. Geref. Kerken hebben we een actief deputaatschap voor Evangelisatie. Zo is ??n van de secties van dit deputaatschap, de sectie Kerkondersteuning, bezig in grootstedelijke gebieden de kerkaanplant aan te moedigen. Nieuwe gemeenten ontstaan en onder Gods zegen zien we daar bijzondere dingen gebeuren. Nu daar nieuwe ontwikkelingen zijn is terecht op de laatste Generale Synode gevraagd: maar het platteland, wat gebeurt daar? De redactie van ons illustere Kerkblad nam deze vraag over en vroeg mij iets te vertellen over het reilen en zeilen van de kerk op het platte land in een regio van het KvhN.


Opvallend is dat de Chr. Geref. Kerk van Dokkum behoorlijke aantrekkingskracht heeft op ouderen en vooral ook jongeren van allerlei achtergrond. Dat betreft zowel hen die lid zijn van een andere kerkelijke gemeente, als ook hen die nauwelijks meer een kerkelijke achtergrond hebben. Omdat alle kerken een plekje hebben op de kerkradio, kunnen alle inwoners van Dokkum met iedere kerkdienst meeluisteren. Naar schatting luisteren er bijna net zoveel mensen via de radio naar onze diensten als dat er kerkbezoek is.

ImageAls leider van het muziekteam van de Jeruzalemkerk in Groningen wil ik mijn ervaringen met ons muziekteam hieronder beschrijven. Mooie en minder mooie ervaringen. Maar d? ervaring om met elkaar God groot te maken door zang en muziek is allesoverheersend geweldig.

De titel van dit stuk is ooit eens door de kerkvader Augustinus (354-430 v. Chr.) gezegd. Hij bedoelde daarmee dat je er met lichaam en ziel aan mee doet. Door het zingen hebben we contact met God en met elkaar. Het doel van het muziekteam is dan ook om het contact tussen God en de gemeente en de gemeenteleden onderling te versterken.

Geestelijke groei
Met een dankbaar hart kan ik vertellen dat God mij dicht bij zich heeft gehouden door mij steeds in situaties te brengen waarin ik mijn talenten op muzikaal gebied kon inzetten voor God en zijn gemeente. Dat is goed geweest voor mijn geestelijke groei en dat ervaar ik nog steeds.
Op mijn zeventiende, bij het jeugdkoor van onze kerk, ervoer ik al hoe prettig het is om samen te zingen. Toen ik later ook dirigent van het koor werd was ik nog veel meer bezig met de muziek, de tekst en de liturgie van de diensten waarin we zongen. Toen ik na 15 jaar dirigentschap stopte, heb ik twee jaar niets meer zelf aan zang en muziek gedaan. Ik miste het enorm, maar ik dacht: ?Het went wel, even rust.?

Commentaar

  • IsraĆ«lzondag 2024-10-11 17:20:39

    Afgelopen zondag is in veel kerken aandacht besteed aan de bijzondere band van ons als...

  • Ver van ons bed 2024-09-27 17:32:11

    Een korte zoektocht op het internet leert me dat er ooit een programma op de televisie was, dat de...

  • Laatste en eerste 2024-09-14 09:19:44

    Dit is mijn zesenveertigste en laatste commentaar voor dit mooie Kerkblad voor het Noorden. Na...

  • Horrorgezinnen 2024-08-31 08:28:17

    Wat een pijnlijke vertoning op de onlangs gehouden democratische conventie in Chicago. Niet ver...