Tim Keller staat bekend om zijn aansprekelijke uitleg van de Bijbel. Als voorganger van een van de bekendste kerken in New York is zijn naam bekend in heel veel kringen, als het gaat om evangelisatie, als het gaat om kerkplanting. Hij spreekt op congressen, schrijft boeken die in de kring van kerkplanters en zendelingen niet alleen maar gelezen worden, maar waar heel wat gedachten aan ontleend worden.
In dit goed leesbare boekje, geschreven door Hersteld Hervormd predikant Alfred van de Weg, wordt aan de lezer in negen bewegingen duidelijk gemaakt waarom je eigenlijk naar de kerk gaat – of zou moeten gaan. Want kerkgang is voor veel mensen (jong en oud) niet vanzelfsprekend (meer). Dat was het al niet, maar anderhalf jaar Covid heeft geen hernieuwd verlangen naar kerkgang wakker geroepen in mensen.
Iedere zomer gaan er tienduizenden kinderen en tieners op kamp. Wanneer je als ouders of opa en oma gaat zoeken, dan ontdek je dat er ontzettend veel organisaties zijn die zomerkampen aanbieden. Een deel van die organisaties zijn christelijk en hebben als doel om de kinderen en tieners over de Here Jezus te vertellen. In dit nummer en in het volgende nummer ontdekken we hoe deze kampen bij kunnen dragen aan de geloofsopvoeding van kinderen en tieners. Eén van die organisaties is de Wegwijzerkampen. In deze eerste twee artikelen komen achtereenvolgens Art de Jonge als directeur en Myrna als leiding aan het woord. We vroegen hen eens in te gaan op de meerwaarde van christelijke kampen voor kinderen, tieners en jongeren.
Vanuit Genesis 1 tot 4 hoorden we de vorige keer over de ontmoeting van de HERE met de door Hem geschapen mensen. De hoofdlijnen van die ontmoeting zijn daar al geschetst. Maar hoe is dat verder verlopen? Daarover in dit artikel.
Het zal duidelijk zijn dat er van meet af aan nog geen kant en klare liturgie is geweest. De bijbelse gegevens ontbreken, hooguit zijn er aanduidingen te vinden.
Mijn naam is Myrna. Ik ben twintig jaar en ik ga al sinds de zomer van 2016 mee met stichting Wegwijzerkampen. In 2016 ging ik voor het eerst met een grote groep vriendinnen van de kerk mee op tienerkamp. De drie keer dat ik op tienerkamp ben geweest heb ik veel mensen ontmoet die het christelijk geloof delen. Met sommigen van hen heb ik diepgaande relaties opgebouwd, die nog altijd voortduren en erg belangrijk voor mij zijn. Kamp is voor mij altijd een veilige plek geweest om te praten over het geloof. Hier heb ik dan ook veel geleerd over het geloof en mijzelf. Omdat kamp voor mij altijd een fijne ervaring was, besloten ik en een vriendin, om samen als leiding op kinderkamp te gaan. Dit was voor ons de mogelijkheid om Gods woord te verkondigen aan een nieuwe generatie. Gedurende één week verandert er namelijk veel, met de kinderen, de groep in zijn geheel en met jouzelf.
